Ο ΑΡΧέΓΟΝΟΣ ΠόΝΟΣ
.
"τα πάντα εν σοφία εποίησας"
τελικά, Σταγειρίτα,
τα Φυσικά είναι πολύ πιό παράξενα
από τα μετα-Φυσικά:
σκοτεινή ύλη
μαύρες τρύπες
παράλληλα σύμπαντα
ασύλληπτες διαστάσεις
ατομικές αλληλεπιδράσεις
πυρηνικές σχάσεις
κι όλα μαζί, ασήμαντοι κυματισμοί
στο απέραντο κενό
πονάει το κρύο, Σταγειρίτα
πονάει και το αντίο
.
τελικά, Σταγειρίτα,
τα Φυσικά είναι πολύ πιό παράξενα
από τα μετα-Φυσικά:
σκοτεινή ύλη
μαύρες τρύπες
παράλληλα σύμπαντα
ασύλληπτες διαστάσεις
ατομικές αλληλεπιδράσεις
πυρηνικές σχάσεις
κι όλα μαζί, ασήμαντοι κυματισμοί
στο απέραντο κενό
πονάει το κρύο, Σταγειρίτα
πονάει και το αντίο
.
4 σχόλια:
http://www.youtube.com/watch?v=LVXqDUQfC4A&feature=related
καλά τα γράφεις....κρύο και αντίο
όντως πονάει.....
νάσαι καλά
ποναει και αν δεν πονουσε ισως να μην ειμασταν τοσο τυχεροι.
τυχεροι που ζουμε μια εντονη ζωη
που αγαπησαμε στο κατω κατω αγαπηθηκαμε
νικησαμε
αλλα και χασαμε...
αμαρτωλα φιλια
Γεια σου μαυρογατίτα και ευαισθητίτα κορυφαίε του χορού των δαιμόνων. Εγώ πάλι επιδιώκω μια ζωή κοινή και θλιβερή πολύ από τότε που "έκοψα" τους φιλοσόφους και μιλώ με τα δένδρα και τα πουλιά χωρίς προοπτική εξουσίας λύσεων και προοπτικών. Έχει κι αυτή τη χάρη της. Κανόνισε να τα πούμε. Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου