ΑΓάΠΗ ΜΟυ

.

Καμμιά φορά φαντάζομαι πως είσαι εκεί, δεν έφυγες ποτέ, με περιμένεις να γυρίσω

Κάθεσαι σ’ ένα τραπεζάκι, κάτω από το θεόρατο πλατάνι, και διαβάζεις. Με κοιτάζεις με τα τεράστια, βαθιά, καταπράσινά σου μάτια. «Μην αφήσεις να σε πειράζουν πολύ όσο λείπω, ομορφούλα», σού λέω. Γελάς, και φωτίζεται ο Κόσμος. -«Δε θ’ αργήσω» -«Να προσέχεις, αγάπη μου»…

ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ

Τι φονικές λέξεις όταν είναι προδομένες
.
.

Κι όμως, εγώ φαντάζομαι πως είσαι εκεί, δεν έφυγες ποτέ, με περιμένεις να γυρίσω

και νιώθω μια γλύκα στο κορμί και στην ψυχή, σα να περπατάμε πάλι μαζί, χέρι χέρι... σα να δαγκώνω πάλι τα κερασένια σου χείλη… σα να βυθίζω και πάλι το πρόσωπό μου στα μεγάλα, ζεστά σου στήθια… σα να εισχωρώ και πάλι βαθιά στον υγρό, γλυκό σου κόλπο…

.
.
.

Μα επιστρέφω και

δεν είσαι εκεί


.