ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΠΟΣ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ - ΠΟΣΟ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΚΑΝΑΝΤΑΙΡ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ;;;;;

Θ'αρχίσει πάλι μετά την καταστροφή της Κασσάνδρας η συζήτηση για το ποιός φταίει (οι άλλοι), ποιός δεν φταίει (εμείς), Για τα προληπτικά μέτρα που ΔΕΝ λήφθηκαν, ΓΙΑ ΤΑ 12 ΑΠΟ ΤΑ 23 ΚΑΝΑΝΤΑΊΡ ΠΟΥ ΈΙΝΑΙ ΠΑΛΙΆΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΈΤΑΞΑΝ, για τους ανεύθυνους που ανοίγουν το παράθυρο και πετάνε το τσιγάρο, για τους εμπρηστές, για τους καταπατητές, για την "Οικολογία".

Ένα κεφαλαιώδες λάθος που κάνει ο περισσότερος κόσμος είναι ότι ακούγοντας "Οικολόγος" το μυαλό του πάει σε κάποιον ιδιόρρυθμο γραφικό τύπο με έμμονες ιδέες, όπως η χορτοφαγία και η προστασία του μονόφθαλμου πορτοκαλί πελεκάνου των νήσων Γκαλαπάγκος ή της αγριοκουμαριάς του Βλαδιβοστόκ. Στην καλύτερη περίπτωση, θεωρούν ότι η Οικολογία αφορά την προστασία "ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ", έτσι γενικώς και αορίστως, από τις ανθρώπινες παρεμβάσεις. Πρόκειται για τεράστια παρεξήγηση!

Το ζήτημα δεν είναι η προστασία "της φύσης", άνθρωπε. Η Οικολογία ασχολείται με την ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ σου, μέσω της διαφύλαξης του ΟΙΚΟΥ σου, του ΣΠΙΤΙΟΥ σου, με στόχο την καλύτερή ποιότητα ζωής σου σημερινού ανθρώπου και την διαφύλαξή ενός ευχάριστου και βιώσιμου ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ για τις μελλοντικές γενιές ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Η Φύση σαν Φύση δεν έχει ανάγκη από απολύτως καμμία προστασία.

Πόσοι γνωρίζουν ότι ένα δάσος αναγεννάται ΠΛΗΡΩΣ μετά από την πιό καταστροφική πυρκαγιά μέσα σε εκατό το πολύ χρόνια;;; Εγώ όμως κι εσύ δεν θα ζήσουμε εκατό χρόνια για να δούμε αναγεννημένο το δάσος της Κασσάνδρας. Εσύ που έχεις σπίτι εκεί ή που θα πηγαίνεις για το μπάνιο σου την Κυριακή (εγώ δεν ξαναπάω, δεν πολυπήγαινα έτσι κι αλλιώς στην περιοχή που καίγεται), ΕΣΥ θα αντικρύζεις ένα ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΣΧΗΜΟ και ΑΦΙΛΟΞΕΝΟ ΤΟΠΙΟ, ΕΣΥ δεν θα έχεις δέντρο στη σκιά του να δροσιστείς, ΕΣΥ θα πλημμυρίζεις στην πρώτη μπόρα γιατί δεν θα υπάρχει δάσος να συγκρατήσει τα νερά, ΕΣΥ, ΑΝΘΡΩΠΕ, θα διψάσεις γιατί τα υπόγεια ύδατα τα ήδη μειωμένα από την υπεράντληση θα μειωθούν ακόμα περισσότερο, λόγω της αδυναμίας απορρόφησης από το καμμένο έδαφος....

Επομένως, όταν μιλάμε για ΟιΚΟΛΟΓΙΑ μιλάμε καθαρά για ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗ του ανθρώπου. Το Δάσος; Η Φύση; Το μοναστήρι νά'ναι καλά.... Η Δύναμη της Φύσης είναι απεριόριστη, σκεφτείτε τους σεισμούς, θυμηθείτε το τσουνάμι, την έκρηξη του ηφαιστείου Πινατούμπο, που ισοδυναμούσε με κάμποσες πυρηνικές εκρήξεις... Δεν έχει ανάγκη η Φύση από την δική μας, την ανθρώπινη ευαισθησία και ελεημοσύνη... Η παντοδύναμη Φύση , αλαζόνα, πλεονέκτη, κι άμυαλε άνθρωπε, κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα πάρει την εκδίκησή της... όπως στο Γιουκατάν του Μεξικού, που πάντα με γοήτευε, όπου η ζούγκλα, το πυκνό δάσος με τα τεράστια δέντρα, κάλυπτε για αιώνες τις εντυπωσιακές πυραμίδες των Μάγιας.... ΕΜΕΙΣ είμαστε που θα υποφέρουμε από τις συλλογικές συνέπειες των πράξεων και των παραλείψεών μας.

Εγώ προσωπικά δεν θα πολυυποφέρω, γιατί δεν έχω εξοχικό, και σε περίπτωση καταστροφής μπορώ απλά ν'αλλάξω προορισμό. Όχι όμως ότι δεν με πονά βαθιά η καταστροφή. Με πιάνει το παράπονο, ρε γαμώτο. Πριν από χρόνια είχα πάει στο Ισραήλ. Εκεί ο καθένας έχει καθήκον να φυτέψει στη ζωή του τουλάχιστον ένα δέντρο. Φυτεύουν τα δέντρα στην μνήμη των νεκρών τους, ένα δέντρο για κάθε χαμένο πρόγονο, αλλά και γιατί έτσι τους αρέσει. Υπάρχει μια ευγενής άμιλλα σχετικά με το ποιός θα φυτέψει τα περισσότερα δέντρα, μια άμιλλα που έχει μετατρέψει περιοχές που πριν ήταν έρημος, σε αληθινά δάση. Γιατί εμείς να είμαστε τέτοια κωλοράτσα; Οι Ισραηλινοί πήραν μιαν έρημο (κυριολεκτικά) και την έκαναν πορτοκαλεώνες και δάση (άλλο αν για να ποτίσουν αυτά τα δέντρα στερούν τους σχετικούς υδάτινους πόρους, πολύτιμους και απαραίτητους για την επιβίωση, από τους Παλαιστίνιους...). Εμείς; Πήραμε μια κατάφυτη και πανέμορφη χώρα, και την μετατρέπουμε σε κόλαση....