ΝΟέΜΒΡΗΣ, ΧΕΙΜόΠΩΡΟ
.
σκοτεινιάζει νωρίς .... το βράδυ πέφτει κρύο .... στα πάρκα μόνο ζευγαράκια
παίζουν με τα παιχνίδια των νηπίων .... κυλιούνται στα φύλλα των πλατανιών ....
φιλιούνται στη γλώσσα των περιστεριών .... αγκαλιάζονται με τα Όνειρα .... αγαπιούνται σιωπηλά
όπως εμείς
τότε
.
σκοτεινιάζει νωρίς .... το βράδυ πέφτει κρύο .... στα πάρκα μόνο ζευγαράκια
παίζουν με τα παιχνίδια των νηπίων .... κυλιούνται στα φύλλα των πλατανιών ....
φιλιούνται στη γλώσσα των περιστεριών .... αγκαλιάζονται με τα Όνειρα .... αγαπιούνται σιωπηλά
όπως εμείς
τότε
.
4 σχόλια:
Και σήμερα ακούμε τα όνειρα, και σήμερα ζούμε τις αγωνίες των οραμάτων μας.
ψαχνωντας ενα γλυκο νοεμβρη
το "εμεις" ειναι τοσο δυνατο!και μετα μηδενιζεται απο το "τοτε" τοσο βαναυσα που χανεται η ολη ισορροπια...μαλλον κατι δεν παει καλα...
Μια και είμαι κάπως (...) κυκλοθυμικός, επανορθώνω μ' ένα ακόμα ποιήμα......
Σ;ο)))
Δημοσίευση σχολίου