18 Νοε 2009

ΣΚύΛΟι ΠΟυ ΟΛΟΛύΖΟΥΝ ΣΤοΝ ΑΚάΛΥΠΤΟ





Δεν ξέρω αν ήταν "καλύτερα", μα ήταν πολύ διαφορετικά. Τότε, πριν όλες οι Ελπίδες προδοθούν, πριν "όλες οι Προφητείες διαψευστούν" ***. 

Τότε που οι μπανάνες φύτρωναν μόνο στο Βάι, και οι ντομάτες μόνο στο καλοκαίρι. Που τα μεσημέρια δεν δούλευε κανείς,  και τα καλοκαίρια όλοι πήγαιναν κάπου διακοπές, κι είχαμε μόνο δύο κανάλια στην τηλεόραση, και μόνο το βράδυ, και τρεις μόνο σταθμούς στο ραδιόφωνο. Που εμείς τα παιδιά παίζαμε όλη μέρα έξω, που οι περισσότερες γυναίκες δεν κάπνιζαν, και τα διαζύγια ήταν σπάνια, και δεν υπήρχαν τριγύρω τόσα τρομαγμένα αγόρια χωρίς πατέρα και τόσοι θηλυπρεπείς άντρες. Τότε, πριν πέσουν τα Τείχη, πριν γεμίσει ο Κόσμος απελπισμένους, πριν η επιβίωση γίνει αγωνία. 

Τώρα άλλαξαν πολλά. Τα ζευγάρια είναι σπάνια, γέμισε ο κόσμος μοναχικούς και μοναχικές, χωρισμένους και χωρισμένες, δυστυχισμένους και δυστυχισμένες. Ξεπεσμένοι Αφρικανοί Πρίγκηπες πουλάνε στους Δρόμους φτηνά σκυλάδικα, και κανείς δεν τραγουδάει πιά. Μιγάδες από την Καραϊβική ξεζουμίζουν τους λιγούρηδες στα κωλάδικα, και παραγγέλνεις πόρνες όπως μια πίτσα, και κανείς δεν ερωτεύεται πιά. Κινέζοι βιομήχανοι  (!!!) φορτώνουν τις πιστωτικές κάρτες των γονιών με τόννους "τζάμπα" παιχνίδια, μα τα παιδιά δεν παίζουν πιά. Μηδενιστές τρομοκράτες, μεγαλωμένοι από Φιλιππινέζες δούλες, βάζουν στρακαστρούκες σε κατσαρόλες.



σκύλοι που ολολύζουμε στον ακάλυπτο
και γλύφουμε τις πληγές μας



6 σχόλια:

nantia11 είπε...

Τωρα αλλαξαν πολλα.
Ολα περνανε μεσα απο μια οθονη.
Κι εγω νοσταλγω...

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλημέρα γλυκιά Νάντια

Δεν είναι τόσο η νοσταλγία

είναι πιό πολύ η ανησυχία...

για όσα

homo anisorropus είπε...

Polu diaforetika.. alla nai kai kalutera.

Dimos είπε...

Ενίοτε όμως είναι και στο χέρι του καθενός να ζήσει απορρίπτοντας όλη αυτήν την νεωτερίστικη σαπίλα. Γιατί δεν είναι μόνο το περιβάλλον που φτιάχνει τον άνθρωπο, αλλά και ο άνθρωπος το περιβάλλον.

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα!

Χόμο, δεν είμαι σίγουρος τί εννοείς, πότε καλύτερα; Τότε ή τώρα;

Δήμο, έχεις απόλυτο δίκιο. Μην υποτιμάς όμως τη δύναμη των εξωτερικών παραγόντων... Η επιρροή του ατόμου στο περιβάλλον είναι πολύ μικρή σε σύγκριση με το αντίθετο.

Κάκια Τσάτσου είπε...

"Κανείς δεν ερωτεύεται πια...
Και τα παιδιά δεν παίζουν...
Κανείς δεν ελπίζει πια...
Γέμισε ο τόπος δυστυχισμένους και δυστυχισμένες"!!!

Μα τι ξεγύμνωμα κι αυτό, γάτε μου?
Τι πόνος κι ανημπόρια!...
Τι βαθιά ανησυχία και φόβος αχαλίνωτος!!!