ΔΙΑΣΧίΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΧέΡΟΝΤΑ, ΝΙΚΗΤήΣ! (EL DESDICHaDO )

.

Gérard de Nerval, 1808-1855

El desdichado


Είμαι ο Σκοτεινός, -ο Χήρος, -ο Πικρός
Ο Πρίγκηπας της Θλίψης στo γκρεμισμένo κάστρo
Πέθανε το μονάκριβο Αστέρι μου - κι ο Μαύρος ήλιος τώρα, ο Μελαγχολικός
Βαραίνει το λαούτο μου που έφεγγε σαν Άστρo


Στη νύχτα αυτή του Τάφου μου, εσύ, παρηγοριά μου,
δώσε μου πίσω το Παυσίλυπο, τη θάλασσα του Νότου
το Άνθος που μού γλύκαινε τη θλιβερή καρδιά μου,
την πέργκολα που σμίγανε Κλήμα κι ανθός του Ρόδου


Νά 'μαι, λέει, Έρωτας, ή Φοίβος; … Προδότης ή Εκδικητής ;
Απ΄το φιλί της Ρήγισσας στο μέτωπό μου σημαδεύτηκα
Στη σπηλιά που η Σειρήνα κολυμπά την ονειρεύτηκα


Και πέρασα δυό φορές τον Αχέροντα νικητής
Πάλλοντας της λύρας του Ορφέα τις χορδές
Στους στεναγμούς της Αγίας, και στης Μάγισσας τις κραυγές!



Gérard De Nerval, 1854
Μετάφραση Μιλτιάδης Θαλασσινός

Αχέροντας (Θεσπρωτία)
,