ΤΑ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΓΑΤΟΥ: ΠΟΝΟΣ = ΣΩΜΑΤΙΚΟΣ + ΨΥΧΙΚΟΣ + ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΣ = ∞ (ΑΠΕΙΡΟΣ)

.

Ζούμε σ’ έναν κόσμο πόνου. Μέσα σε πόνο γεννιόμαστε, από πόνο σε πόνο πορευόμαστε, μέσα σε πόνο πεθαίνουμε. Πόνος υπάρχει και στη φύση, αλλά ο ανθρώπινος πόνος είναι ο πιο πολύπλοκος: Τον χωρίζω σε σωματικό, ψυχικό, και μεταφυσικό.

Ο σωματικός πόνος δεν χρειάζεται διευκρινίσεις.

Ο ψυχικός πόνος ταυτίζεται με τη λέξη ΑΠΩΛΕΙΑ. Απώλεια σημαίνει γηρατειά, απώλεια σημαίνει σωματική φθορά από ασθένεια ή ατύχημα, απώλεια σημαίνει απώλεια αγαπημένων προσώπων, και όλες μαζί οι απώλειες της ζωής σημαίνουν ΠΟΝΟ.

[σαν γιατρός έχω επαφή πρώτης γραμμής με τις ανθρώπινες απώλειες, γι αυτό δεν αναφέρω καν τις υλικές απώλειες που τις θεωρώ εξ ορισμού αμελητέες- αντίθετα με την πλειοψηφία των ανθρώπων, που θαλασσοπνίγεται μέσα στις υλικές απώλειες, και όταν έρθουν οι αληθινές, χωρίς απόθεμα δυνάμεων, βουλιάζει στο βυθό...]

Ο μεταφύσικός πόνος τέλος, είναι η τραγική συνέπεια του "Προπατορικού αμαρτήματος" και της "Γνώσης της φωτιάς" των μυθολογιών. Είναι το κόστος της ΓΝΩΣΗΣ, είναι η λογική μας που μάς υπενθυμίζει κάθε στιγμή το ΜΑΤΑΙΟ και το ΕΥΘΡΑΥΣΤΟ της ύπαρξής μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να ξεπεράσουν αυτόν τον αβάσταχτο πόνο καταφεύγοντας σε κάποιαν θρησκεία.

Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι ο πόνος της ανθρωπότητας και των ζωντανών πλασμάτων είναι συνολικά ΑΠΕΙΡΟΣ. Όλες όμως οι προσπάθειες ανακούφισής του πόνου, με φάρμακα, αυτογνωσία, αλληλοϋποστήριξη, αλληλοβοήθεια, αλληλεγγύη, δεν μπορεί παρά να είναι απόλυτα πεπερασμένες. Στα μαθηματικά η διαίρεση ενός πεπερασμένου αριθμού με το άπειρο δίνει πάντα ΜΗΔΕΝ. Άρα θεωρητικά το ποσοστό του ΠΟΝΟΥ που η Ανθρωπότητα είναι σε θέση να ανακουφίσει, παρόλες τις καλοπροαίρετες προσπάθειες φίλων, συγγενών, εθελοντών, επαγγελματιών, κοινωνικών υπηρεσιών, είναι ΜΗΔΕΝ…

Ανακούφιση/Πόνο
=
Πεπερασμένο/Άπειρο
=
ΜΗΔΕΝ.

Πάντα θα υπάρχει πόνος, ό,τι και να κάνουμε, και μάλιστα ΑΠΕΙΡΟΣ ΠΟΝΟΣ. Ποιό το νόημα λοιπόν να πολεμάμε εναντίον του, ειδικά αν δεν αφορά εμάς προσωπικά;;; Μήπως και η αλληλεγγύη είναι απλά και μόνο μια ακόμα μορφή συμφεροντολογίας, που βαθύτερο στόχο και λόγο ύπαρξης δεν έχει παρά να μάς εξασφαλίσει βοήθεια όταν θα έρθει η στιγμή του ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΠΟΝΟΥ;;;;;

Ο άνθρωπος όμως δεν είναι στατιστικό δεδομένο. Είναι μονάδα. Κι η ανακούφιση μόνο έτσι μπορεί και πρέπει να μετριέται. Όχι με το πόσο ΔΕΝ βοήθησες, αλλά με το πόσο βοήθησες. Όχι με το πόσοι ΔΕΝ βοηθήθηκαν, αλλά με το πόσοι βοηθήθηκαν.

Την επόμενη φορά που θα προσπεράσεις τον διπλανό πόνο ξανασκέψου το. ΟΧΙ, δεν μπορείς να σώσεις τον κόσμο, κι η βοήθειά σου είναι μια σταγόνα στον ωκεανό του Πόνου, κι η διαφορά επί του συνολικού πόνου είναι ΜΗΔΕΝ ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ ΟΜΩΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΛΑΣΜΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΟΥ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ 100%!

Και ναι, υπάρχουν άνθρωποι σ' αυτόν τον κόσμο που ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ με ανιδιοτέλεια, που ανακουφίζουν όσο πόνο μπορούν, χωρίς να λογαριάζουν το συμφέρον, χωρίς να σκέφτοναι τη μαθηματική ματαιότητα.

Και ναι, υπάρχουν Άνθρωποι.

27-4-07
Μαύρος Γάτος
.