25 Νοε 2009

Οι ΜΟΙΡΑίΟΙ (ΤΟυ ΧώΣΤΑ ΛάϊΚΑΛΗ)




Μες στην καλώδεια φατσομπούκα
μέσα σε λάικ και ποστιές
(επάνω, στρίγγλιζε η γιουτούμπα)
όλη η παρέα σερφάραμ' εψές

εψές, σαν όλα τα βραδάκια
να πάνε κάτω τα φαρμάκια




Σχόλιαζε ο ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτούσε κάνα λινκ
θέ μου, τί βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι του σερφίνγκ

όσο ο νους κι αν τυρρανιέται
άσερφη μέρα δε θυμιέται



(Ηλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος του άσωτου ουρανού,
ω! της αυγής κροκάτη γάζα
γαρούφαλλα του δειλινού,

λάμπετε-σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!)




ο ένας στα φόρουμ χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό
τού άλλου είναι μπλόγκερ η γυναίκα
στο σπίτι λιώνει από χτικιό



στο τρωκτικό η μισή στρούγκα
κι όλη η υπόλοιπη στη ζούγκλα





-Φταίει το κακό τ' ωράριό μας!
-Φταί' η κρίση η οικονομική!
-Φταίει κι η πρώην γκόμενά μας!
-Φταίει πρώτ' απ' όλα η εποχή!

"Ποιος φταίει; ποιος φταίει;" κανένα στόμα
δεν τόβρε και δεν τόπε ακόμα.


Έτσι, στην άψυχη  οθόνη
λιώνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει, μας πατεί:

δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,

προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!




Πόστας Βλόγαλης
(Κώστας Βάρναλης)

μετάφραση: Μαύρος Γάτος

3 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πολύ έξυπνη μεταφορά των Μοιραίων του Βάρναλη, εκσυγχρονισμένη.

Ntalia Ventalia είπε...

κι ηρθεν η ωρα η μοιραια
και μυρισεν ο καιρος ωραια
δραμα επαιχθη στας οθονας
ο ποστακιας εφιαξεν κορωνας

που μ' αφηνετε μοναχο
δωστε υλικο για ναχω
πριν βγειτε στα σοκακια
με τουτα τα ριγε σακκακια

σκεφτητε και μενα τον μοναχο
καλο καιρο για ναχω
που μονος στας οθονας
θα ονειρευομαι γοργονας

.............

άξιος, εκτιμώ!

μπραβο σας μαυρε γατε

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα Φίλτατε Δείμο,

καλώς ήρθες, ερίτιμη Ντάλια!

Σ;ο)))