"ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ", ΠΑΝΑΠΕΙ, "ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΝΕΙΣ" από κείνους που ΦΤΑΙΝΕ
Ποιός έσπασε το τζάμι; Ρωτούσε ο δάσκαλος.
Μιλιά.
Αν δεν φανερωθεί ο ένοχος, θα σάς τιμωρήσω όλους.
Άχνα.
Λοιπόν, σηκωθείτε όλοι , μπείτε στη σειρά, και απλώστε τα χέρια σας.
Και άρχιζε να ρίχνει τις χαρακιές του στις απλωμένες παλάμες.
Εγώ δεν ήξερα τον ένοχο, αλλά κι αν τον ήξερα, δεν ξέρω αν θα τολμούσα να τον αποκαλύψω. Το στίγμα του καρφιού δεν ήταν μικρό αντικίνητρο.
Κι έκλαιγα. Όχι από τον πόνο, ο πόνος ποτέ δεν μ’ένοιαξε .
Έκλαιγα για την αδικία. Αφού δεν είχα κάνει τίποτα, γιατί να τιμωρούμαι;
Ο ένοχος, έτρωγε κι αυτός την ξυλιά του, ευχαριστημένος όμως, αυτός. Η στάση των υπόλοιπων, τον είχε σώσει από μια βαρύτερη, ατομική τιμωρία, και αντί για την ηθική κηλίδωση του τιμωρημένου, απολάμβανε τη δόξα μιάς ιδιότυπης αλληλεγγύης.
Από δω κι εμπρός, ήξερε καλά πως στην χώρα αυτή, όπου εξακολουθεί τόσους και τόσους αιώνες ν’ανθίζει η χαρούμενη πορτοκαλιά, θα μπορούσε να κάνει ό,τιδήποτε, χωρίς να φοβάται Κανέναν δάσκαλο, κανέναν νόμο, καμιά τιμωρία.
Ποιός έσπασε τις πόρτες στις τουαλέτες με το κεφάλι του; (μεγάλη μαγκιά!!!)
Σιωπή.
Ποιός έβαλε φωτιά με το τσιγάρο του;
Μιλιά.
Ποιός μεταγράφτηκε από το εξωτερικό λαδώνοντας;
Ο Κάπταιν Νέμο.
Ποιός διορίστηκε με μέσο;
Όυτις.
Ποιός καταπάτησε το δάσος για να χτίσει εξοχικό;
Κανείς.
Ποιός πήρε τη δουλειά από τον διαγωνισμό με δωροδοκία;
Ο Κανένας, είπαμε.
Ποιός ανέβηκε στη θέση του διευθυντή χάρη στις διασυνδέσεις του;
Nobody, nobody.
Ποιός διευθυντής ενθάρρυνε την διαφθορά;
Κανείς, κανείς δεν ξέρει.
Ποιός εξευτέλισε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων οδηγώντας τα στην διάλυση, ποιός καταχράστηκε όσο μπόρεσε τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης (τα γνωστά «πακέτα»), αδιαφορώντας για την σχεδόν μηδενική ουσιαστική απορρόφηση τους, και εξανεμίζοντας το ισχνό ποσοστό που απορροφήθηκε, ποιός διαχειρίστηκε τον θάνατο της ελληνικής γεωργίας, χειριζόμενος τις επιδοτήσεις της αναδιάρθρωσης σαν μπαξίσι εξαγοράς συνειδήσεων, ποιός διαχειρίστηκε σαν απλός παρατηρητής τον θάνατο της βιοτεχνίας, την κατάρρευση της οικονομίας των μικρομεσαίων, με την επακόλουθη νέο-φτώχεια και ανεργία; Ποιός οργίασε στην προώθηση των «ημετέρων», αδιαφορώντας για την ποιότητά τους, με αποτέλεσμα την απαξίωση της δημόσιας παιδείας, της δικαιοσύνης, της δημόσιας υγείας, ποιός δεν τόλμησε να βάλει χέρι στην εκκλησία; Ποιος άνοιξε τα σύνορα για να μπουν ορδές οικονομικών μεταναστών χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο, ποιός έφερε τους ομογενείς από την τέως ανατολική Ευρώπη και τους εγκατέλειψε στην τύχη τους, ποιός ενθάρρυνε την ανασφάλιστη εργασία, την κατάρρευση κάθε προστασίας του εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα;
Να σας βοηθήσω λίγο; Κι ας με πείτε καρφί.
Δεν ήταν η Βασίλισσα Αμαλία, ούτε η Βασίλισσα Σοφία....
Από δω κι εμπρός, ήξερε καλά πως στην χώρα αυτή, όπου εξακολουθεί τόσους και τόσους αιώνες ν’ανθίζει η χαρούμενη πορτοκαλιά, θα μπορούσε να κάνει ό,τιδήποτε, χωρίς να φοβάται Κανέναν δάσκαλο, κανέναν νόμο, καμιά τιμωρία.
Ποιός έσπασε τις πόρτες στις τουαλέτες με το κεφάλι του; (μεγάλη μαγκιά!!!)
Σιωπή.
Ποιός έβαλε φωτιά με το τσιγάρο του;
Μιλιά.
Ποιός μεταγράφτηκε από το εξωτερικό λαδώνοντας;
Ο Κάπταιν Νέμο.
Ποιός διορίστηκε με μέσο;
Όυτις.
Ποιός καταπάτησε το δάσος για να χτίσει εξοχικό;
Κανείς.
Ποιός πήρε τη δουλειά από τον διαγωνισμό με δωροδοκία;
Ο Κανένας, είπαμε.
Ποιός ανέβηκε στη θέση του διευθυντή χάρη στις διασυνδέσεις του;
Nobody, nobody.
Ποιός διευθυντής ενθάρρυνε την διαφθορά;
Κανείς, κανείς δεν ξέρει.
Ποιός εξευτέλισε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων οδηγώντας τα στην διάλυση, ποιός καταχράστηκε όσο μπόρεσε τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης (τα γνωστά «πακέτα»), αδιαφορώντας για την σχεδόν μηδενική ουσιαστική απορρόφηση τους, και εξανεμίζοντας το ισχνό ποσοστό που απορροφήθηκε, ποιός διαχειρίστηκε τον θάνατο της ελληνικής γεωργίας, χειριζόμενος τις επιδοτήσεις της αναδιάρθρωσης σαν μπαξίσι εξαγοράς συνειδήσεων, ποιός διαχειρίστηκε σαν απλός παρατηρητής τον θάνατο της βιοτεχνίας, την κατάρρευση της οικονομίας των μικρομεσαίων, με την επακόλουθη νέο-φτώχεια και ανεργία; Ποιός οργίασε στην προώθηση των «ημετέρων», αδιαφορώντας για την ποιότητά τους, με αποτέλεσμα την απαξίωση της δημόσιας παιδείας, της δικαιοσύνης, της δημόσιας υγείας, ποιός δεν τόλμησε να βάλει χέρι στην εκκλησία; Ποιος άνοιξε τα σύνορα για να μπουν ορδές οικονομικών μεταναστών χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο, ποιός έφερε τους ομογενείς από την τέως ανατολική Ευρώπη και τους εγκατέλειψε στην τύχη τους, ποιός ενθάρρυνε την ανασφάλιστη εργασία, την κατάρρευση κάθε προστασίας του εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα;
Να σας βοηθήσω λίγο; Κι ας με πείτε καρφί.
Δεν ήταν η Βασίλισσα Αμαλία, ούτε η Βασίλισσα Σοφία....
ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΤΗΚΑΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΙ ΛΕΩΦΟΡΟΙ Β.ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ Β.ΑΜΑΛΙΑΣ
Αθήνα 19/06/06 20:58
(πηγή: news.in.gr)
Το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας υιοθέτησε κατά πλειοψηφία πρόταση του κ. Χρήστου Παπουτσή για μετονομασία της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας σε Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς και της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας σε Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Η πρόταση του κ. Παπουτσή έτυχε της υποστήριξης του δημάρχου Αθηναίων κ. Θεόδωρου Μπεχράκη και όλων των δημοτικών παρατάξεων. Μετά την ψήφισή της (διαφώνησαν Φ.Πιπιλή και Ελ.Σκιαδάς) το Δημοτικό Συμβούλιο ανέθεσε στην αρμόδια Επιτροπή Τοπωνυμιών τη μελέτη και την προετοιμασία της εφαρμογής.
Ο κ. Παπουτσής τόνισε τον ιδιαίτερο πολιτικό συμβολισμό της πρότασης για τη μετονομασία των δύο κεντρικών λεωφόρων που περικλείουν τη Βουλή των Ελλήνων και τόνισε: «Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σφράγισαν με την παρουσία τους και την προσφορά τους τη σύγχρονη ελληνική πολιτική ζωή και την πορεία της χώρας.»
Αθήνα 19/06/06 20:58
(πηγή: news.in.gr)
Το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας υιοθέτησε κατά πλειοψηφία πρόταση του κ. Χρήστου Παπουτσή για μετονομασία της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας σε Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς και της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας σε Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Η πρόταση του κ. Παπουτσή έτυχε της υποστήριξης του δημάρχου Αθηναίων κ. Θεόδωρου Μπεχράκη και όλων των δημοτικών παρατάξεων. Μετά την ψήφισή της (διαφώνησαν Φ.Πιπιλή και Ελ.Σκιαδάς) το Δημοτικό Συμβούλιο ανέθεσε στην αρμόδια Επιτροπή Τοπωνυμιών τη μελέτη και την προετοιμασία της εφαρμογής.
Ο κ. Παπουτσής τόνισε τον ιδιαίτερο πολιτικό συμβολισμό της πρότασης για τη μετονομασία των δύο κεντρικών λεωφόρων που περικλείουν τη Βουλή των Ελλήνων και τόνισε: «Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σφράγισαν με την παρουσία τους και την προσφορά τους τη σύγχρονη ελληνική πολιτική ζωή και την πορεία της χώρας.»
11 σχόλια:
Βρε μαύρε κι άραχλε γατούλη...:)
Σ' ένα κράτος που μιζάρουμε ακόμα και τους άγιους και την Παναγιά (τάματα τα λένε) για να κάνουν τη δουλειά τους, σ' ένα κράτος όπου το "αμύνεσθαι περί πάτρης" σήμαινε ανέκαθεν "περί πάρτης", εσύ προβληματίζεσαι με Πα πουτσίλες;
Δίκιο έχεις γαμώ το, κι αυτό είναι το χειρότερο!
Μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους πολιτικούς μας για ασυνέχεια;
Καραμανλής, Παπανδρέου, Μητσοτάκης, Γεννήματα, Βαρβιτσιώτης, Αλευράς,...,
Μπα ... όχι.
Για ασυνέπεια;
...
Αλλά πάλι ποιος ψηφίζει;
Ποιος απλώνει το χέρι;
Ποιος;
Η γελοιότητα τους δύσκολα αντέχεται. Έγραψα κι εγώ γι' αυτό. Τους κράζουν όλοι. Μπράβο στους Πιπιλή-Σκιαδά.
Μα προτιμάς το όνομα δύο "φυτευτών" βασιλισσών από εκείνο δύο εκλεγμένων πρωθυπουργών?
προτιμώ πάντως τη "σοφία" από το "αντρέας" γύρω από το κοινοβούλιο. Όσο για την Αμαλία είναι ένα όνομα τόσο όμορφο κι αγαπητό σε μένα που στα σίγουρα το προτιμώ από το καρα-αμαν-αλής.
επιπλέον φυτευτές κι εγκάθετες ήταν αλλά είναι και μέρος της ιστορίας αυτού του τόπου. Κι όσο κι αν τους μισώ τους μονάρχες, μου αρέσει να μου θυμίζουν οι οδοί ότι μόνο έκει πάνω έχουν μείνει πια γραμμένοι. επίσης σε αυτή τη χώρα, ένα καλό και δύσκολο να τό'βρεις αλλού, είναι ότι θυμόμαστε και τιμούμε και τις νίκες αλλά και τις ήττες μας.
Μια λιγο πραγματιστικη θεωρηση: ακομα και αν αλλαξουν οι ονομασιες των δρομων, ολοι μας θα τις ονομαζουμε με τα παλια τους ονοματα λογω συνηθειας (εγω προτιμω το "Σοφια" για αισθητικους λογους). Ακομα και οι φανατικοτεροι παπανδρεο-καραμανλικοι οπαδοι "Β. Σοφιας" θα λενε.
Με τον καιρο βεβαια, αυτο θα αλλαξει. Οι καινουργιες γενιες θα μαθουν τους δρομους εξ αρχης με τα καινουργια ονοματα.
Οταν ερθει αυτη η εποχη (10 χρονια; 20; ) θα εχουν περασει στην "καλυτερη" περιπτωση 30 χρονια απο την διακυβερνηση του Α.Γ.Π. και 40 χρονια απο την διακυβερνηση του Κ.Κ. Ποιος θα θυμαται τοτε, τις λεπτομερειες της διακυβερνησης; Ποιος θα θυματε Μαυρε Γατε μου, τα οσα (σωστα) αναφερεις κατα του Α.Γ.Π.;
Το ονομα ενος δρομου ειναι για μενα ενα σημαδι αναγνωρισης και προσανατολισμου. Δεν προσδιδω τιμη σε κανεναν, με το να λεω "παρε την Β. Σοφιας για να βγεις στο Χιλτον". Σιγα μην καθησω να σκεφτω, τι εκανε μια εγκαθετη βασιλισσα η ενας ανικανος πολιτικος καθε φορα που χρησιμοποιω τον δρομο που φερει το ονομα του.
Υ.Γ. Αισθητικα το "Σοφια" ειναι ωραιοτατο. Πρακτικα θα προτιμουσα την αριθμοποιηση των δρομων, οπως στην Αμερικη (5η λεωφορος π.χ.).
ΚΑΡΦΑΡΑ
ΟΥΣΤ
Δεν αντέχω αυτή την τάση με το ζόρι κατασκευής ηρώων και ινδαλμάτων, με προφανείς σκοπιμότητες. Περιμένετε ρε παιδιά 50-100 χρόνια να βγάλει η ιστορία κάποια πιο αντικειμενικά συμπεράσματα και βλέπουμε. Κατ' εμένα, τα αρχικά ονόματα των δρόμων αντανακλούν και περιόδους της ιστορίας μας, έχουν μια δική τους αξία και θα έπρεπε να τα διαφυλάσσουμε και όχι να τα αλλάζουμε συνέχεια, ανεξάρτητα από την αξία και το ποιόν των ανθρώπων στους οποίους ανήκαν. Εν τω μεταξύ την πληρώνουν και οι κάτοικοι των πόλεων που χάνουν τα αυγά και τα πασχάλια, πόσοι μεγάλοι δρόμοι "Ελευθερίου Βενιζέλου" υπάρχουν στην Αττική; Μία κεντρική λεωφόρος, κατά προτίμηση καινούρια, δεν θα αρκούσε; Σχεδόν όλοι οι δρόμοι που άλλαζαν κατά κόρον ονομασίες τη δεκαετία του 80 εξακολουθούν να είναι γνωστοί με το παλιό τους όνομα, με αποτέλεσμα να ζούμε σε μια κατάσταση οδικής σχιζοφρένειας. Τι φανφαρονισμό και φτήνια προδίδει αυτή η πράξη. Δεν έχω ενημερωθεί, ελπίζω να μη γίνουν πράγματι αυτά.
Μα τέτοιο κόμπλεξ με το παρελθόν πια! Άλλωστε είμαι σίγουρη ότι αν τελικά γίενι η μετονομασία, θα έχει την τύχη της Πανεπιστημίου (Ελ.Βενιζέλου), της Πατησίων (28ης Οκτωβρίου) και της Πειραιώς (Π. Τσαλδάρη)...και θα μπερδεύονται οι τουρίστες και οι μη-αθηναίοι να βρουν το δρόμο τους....
Καλημέρα! Θα σταθώ λίγο στο σχόλιο του/της πεταλίδα.
Ναι, προτιμώ τα ονόματα των βασιλισσών, γιατί αυτοί οι εκλεγμένοι πρωθυπουργοί καταχράστηκαν της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων και κατέστρεψαν την Ελλάδα.
Ακόμα πιό πολύ προτιμώ τα ονόματα
"Λεωφόρος Αξιοκρατίας"
και "Λεωφόρος Ανιδιοτέλειας"
Έτσι για να τους πονάει λίγο κάθε φορά που θα το βλέπουν....
Λοιπόν, όντως το να κάθεσαι να αναλύεις ΜΟΝΟ τις ευθύνες, και να αναλλώνεσαι στο κλασικό "Εσύ φταίς, τί μιλάς, όχι γιατί εσύ φταίς" των πολιτικών μας αρχηγών (τότε και τώρα) δεν έχει νόημα. ΟΚ. καλό είναι οι ευθύνες να τονίζονται, ώστε να μην επαναληφθούν, και για να καταδειχθούν, όχι για τιμωρίες, αλλά αν δεν βάλεις και το μαχαίρι στο κόκκαλο.. τσάμπα μιλάς.
Όσο για το θέμα ιστορίας, ναι όντως κάποια στιγμή που θα τα δούμε όλα πιό αντικειμενικά, θα δειχθεί ότι όλοι έκαναν και καλά και κακά. Αυτό δεν σημαίνει ότι το κακό που είναι ολοφάνερο από τον μηχανισμό που έδρασε ήδη στην κοινωνία δεν θα το καταδείξεις. Όμως αν δεν φροντίσεις να αλλάξει, έχεις κάνει μεγαλύτερο κακό.
Τώρα η αξιοκρατία και η ανιδιοτέλεια είναι λέξεις άγνωστες στο σημερινό ελληνικό λεξιλόγιο οπότε δεν λέει... θα ψάχνεται ο κόσμος...
Δημοσίευση σχολίου