9 Ιουν 2006

ΔΙΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΧΕΡΟΝΤΑ




El desdichado

Είμαι ο Σκοτεινός, -ο Χήρος, -ο Πικρός
Ο Πρίγκηπας της Θλίψης στo γκρεμισμένo κάστρo
Πέθανε το μονάκριβο Αστέρι μου - κι ο Μαύρος ήλιος τώρα, ο Μελαγχολικός
Βαραίνει το λαούτο μου που έφεγγε σαν Άστρo

Στη νύχτα αυτή του Τάφου μου, εσύ, παρηγοριά μου,
ξανάφερέ μου το Παυσίλυπο, τη θάλασσα του Νότου
το Άνθος που μού γλύκαινε την θλιβερή καρδιά μου,
την πέργκολα που σμίγανε Κλήμα κι ανθός του Ρόδου

Να Είμαι Έρωτας, ή Φοίβος ; … Προδότης ή Εκδικητής ;
Απ΄το φιλί της Ρήγισσας στο μέτωπό μου σημαδεύτηκα
Μές στη σπηλιά που η Σειρήνα κολυμπά την ονειρεύτηκα

Και διέσχισα δύο φορές τον Αχέροντα νικητής
Πάλλοντας της λύρας του Ορφέα τις χορδές
Στους στεναγμούς της Αγίας, και στης Μάγισσας τις κραυγές!







Gerard De Nerval, 1854
Μετάφραση Μαύρος Γάτος
Με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματος για την μετάφραση

5 σχόλια:

Ecumene είπε...

El desdichado ο Δυστυχης...

Γιατί ομως;;
μια χαρα ειναι ο Αχεροντας..

τι ωραιο ποταμι..

ανυπομονώ να το περασω...

jojo είπε...

Υπέροχος ο Αχέρωντας...
Πέρασαν χρόνια που βούτηξα στα παγωμένα του νερά,
με τόλμη και λαχτάρα,
και τέτοια εμπειρία δεν την ξανάζησα.
Υπέροχο και το ποίημα που μας μετέφρασες Μαύρε γάτε.
ευχαριστούμε!

jojo είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Μαύρος Γάτος είπε...

Κι όμως, τον διέσχισα κι εγώ, νικητής....

Καλησπέρα Σ;)))

Ανώνυμος είπε...

www.acheron.gr