31 Αυγ 2011

ΚαλοσύΝη στο ΜερσίνΙ, ΤριΚυμία στα ΚρΑνία



Παναπεί, όταν πέφτουν οι Άνεμοι βασανίζονται τα Πνεύματα- τα πνεύματα λέμε, όχι τα οινοπνεύματα, ούτε τα ρακόμελα, άκου εκεί «Αμ-όργιο». Κι αν δεν με κατάλαβες, όταν ηρεμούν οι Διάολοι, διαολίζονται οι Άγγελοι. Σπάνια, η Θάλασσα ανάμεσα στις Μικρές Κυκλάδες και τη Νάξο γαληνεύει, και γίνεται Ένα με τον ουρανό, και δεν έχεις πιά Κύμα και Άνεμο να πολεμήσεις, και τότε, ε, πολεμάς τον εαυτό σου.

Θυμάσαι, λοιπόν, Μυρτούλα, που σε χάιδευα παντού, σε μιαν αμμουδιά σαν κι αυτή- σίγουρα το θυμάσαι, όσο κι αν δεν «επιθυμείς» να σού το θυμίζω. Εγώ, που ακόμα προσπαθώ ν’ αποκρυπτογραφήσω ναυάγια στο βυθό του Κέδρου, και θαλασσινά βράχια, σμιλεμένα πριν το προπατορικό αμάρτημα- δες, ένα άλογο εδώ, μια μορφή εκεί- μα στο λέω, αν ο Χριστός είχε βρει την καρπερή «μου» συκιά στην Αρκεσίνη, κι όχι εκείνη την καταραμένη την άκαρπη  στην Παλαιστίνη, ίσως όλα να είχαν έρθει πιο στρωτά και πιο ερωτικά στην έρμη την Ανθρωπότητα. Γιατί ακόμα κι ο Θησέας την παράτησε λέει την Αριάδνη, στη Δονούσα, πάσα στο Διόνυσο, εξ ού και τ’ όνομα της Δονούσας- μα το ίδιο ισχυρίζονται κι οι Ναξιώτες τόσα χρόνια, τί νάν’ Αλήθεια; Να θέταμε το ζήτημα σε ψηφοφορία; Ε, τότε όλα θα ήταν απλά, πενήντα-εξήντα όλοι κι όλοι οι Δονούσιοι, καμμιά εικοσαριά χιλιάδες οι Νάξιοι, μάλλον δεδομένο το αποτέλεσμα. Ακούγεται πολύ Δημοκρατικό, αλλά επιστημονικά- άστο καλύτερα. Μα λες ανάμεσα σε κείνους τους γυμνούς στο Λιβάδι να είναι και η Φαίδρα; Για φαντάσου, τόσες ακυρώσεις, και να ‘ταν λεέι τώρα εδώ τυχαία. Α μπα, απίθανο. Πάντως εκείνη σίγουρα θα ήξερε.

Όλες αυτές οι αλογόμυγες θα έπρεπε ν’ απαγορευτούν διά Νόμου (όπως και το κατούρημα στη θάλασσα, και οι λυτοί σκύλοι στην παραλία)- όχι πως θα έπαυαν να υπάρχουν, αλλά θα ήταν τουλάχιστον μια παρηγοριά, την ώρα που σε δαγκώνουν, να ξέρεις πως είναι παράνομες, βρε αδερφέ. Κι η άσφαλτος, εδώ που τα λέμε, πρέπει να εφευρέθηκε από σαδιστές, ή/και από τσαγκάρηδες:. Αδύνατον να την περπατήσεις ξυπόλυτος ένα καλοκαιρινό μεσημέρι.

Όλα του βίου δύσκολα, το Ραχίδι μου και το Ξυλοκερατίδι μου μέσα. ΌΛΑ.


μ
Δονούσα, 31 Αυγούστου 2011


ΣΣ: Λιβάδι, Κέδρος, Μερσίνι: Παραλίες και οικισμός της Δονούσας
Αρκεσίνη, Ραχίδι, Ξυλοκερατίδι: οικισμοί της Αμοργού

Δεν υπάρχουν σχόλια: