ΣΙΒΥΛΛΙΚόΝ

Σε μιαν απροσδιόριστη Έποχή, σε κάποιο Νησί σου, θα δεχτείς να με φιλοξενήσεις- θά’ναι Δροσερά στον Κήπο σου, το ιταμό Κορμί σου, γεμάτο απρόσμενες Ηδονές- μα είναι Γραμμένο σε πανάρχαια, Ματωμένα Βιβλία, πως τα μεγάλα Θαύματα του Ίμερου κρατάνε Νύχτες τρεις- την τέταρτη Μέρα θα με προδώσεις, και θα με διώξεις σα Σκυλί- την τέταρτη Νύχτα θα με παρακαλάς να Επιστρέψω- όπως Είμαι- και θ’αρνηθώ, κι εσύ θα Φρίξεις- κι όταν δεχτώ, δε θά ‘σαι πια Εσύ- μα μην ακούς, ό,τι Ραγίσει ξανακολλάει, μην Τους ακούς- κι είμαστε μείς η Κόλλα, ή ένα Παιδί, μπορεί- δε σού τα λέω όλ' αυτά για να σε τρομάξω- για να μ’Αγαπήσεις σού τα λέω- μπας και Ξημερώσεις Φώς.


μ


photo by sophonisba@deviantart