23 Ιουν 2008

ΖΩή όΝΕΙΡΟ

Αφιερωμένο στον φίλο μου τον Σκηνοβάτη


Ονειρευόμαστε πως ζούμε;

Ζούμε όπως ονειρευόμαστε;



"Old Tower" by Lerayonvert

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ζούμε την εφιαλτική βερσιόν των όσων ονειρευόμαστε...

skoinovatis είπε...

Μιλτιάδη φίλε ονειρευόμαστε πως τάχα ζούμε και τι κρίμα να μη ζούμε όπως ονειρευόμαστε.
Δύσκολες εποχές, ακόμη και για όνειρα...Να σου αφιερώσω και γω τους στίχους του τραγουδιού "Δικαίωμα στο όνειρο" του Λάκη Παπαδόπουλου, (αυτού με τα ψηλά ρεβέρ), μαζί με την αγάπη μου!

Μια σιωπή καταλυτική
Η πόρτα κλειδωμένη
Το στίγμα σου ξεμακραίνει
Κι η νύχτα απορρυπαντική

Βλέμμα γυάλινο χλωμό
Σ'ένα παιχνίδι χαμένο
Ψάχνεις για κερδισμένο
Κι εγώ πάλι στο βυθό

Όμως με τίποτα δε μπορείς
Να μου στερήσεις το όνειρο
Δικαίωμα στο όνειρο
Δικαίωμα στο τίποτα
Όμως με τίποτα δε μπορείς
Να μου στερήσεις το όνειρο

Φυγάς σε δίκη που εκκρεμεί
Που τίποτα δεν περιμένει
Παρά απόφαση καταδικαστική

Μέσα σε γυάλινο κελί
Η τύχη σου δοσμένη
Το μέλλον ξεμακραίνει
Η όψη σου αποθαρρυντική

Όμως με τίποτα
Με τίποτα
Με τίποτα
Με τίποτα
Δε μπορείς να μου στερήσεις
Το όνειρο

Σ' ευχαριστώ για την αφιέρωση, έχει δίκιο ο δάσκαλος Τζουάνγκ Τζου!

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα ονειρικοί μου φίλοι Σ;-)))