ΠΑΝΣέΛΗΝΟΣ
Πανσέληνος
Κολυμπούσε μόνη
ανάμεσα στα μεθυσμένα Φεγγαρόπουλα
πάνω, τ'ανέπαφο Φεγγάρι
Κι ύστερα αναδύθηκε μπροστά μου
ολόγυμνη, στάζοντας λιωμένο
φεγγαρένιο ασήμι
Δεν είχε πρόσωπο, αλλά το βλέμμα της ήταν μουσική
ούτε φωνή, αλλά το κάλεσμά της ήταν χρώματα
δεν είχε όνομα, αλλά την έλεγαν
Γυναίκα
Και φίλησα τα αλμυρά, υγρά της χείλη
την έκλεισα σφιχτά στην αγκαλιά μου
με τις σκληρές θηλές της να χαράζουν την καρδιά μου
Και ξαναγύρισα στο υπογάστριό της
σα να μην είχα από κεί ποτέ ξεφύγει
(*)
Εκεί στη φιλντισένια παραλία
κάτω από την Πανσέληνο
ξεψύχησε ο Χρόνος
ανάμεσα στα μεθυσμένα Φεγγαρόπουλα
πάνω, τ'ανέπαφο Φεγγάρι
Κι ύστερα αναδύθηκε μπροστά μου
ολόγυμνη, στάζοντας λιωμένο
φεγγαρένιο ασήμι
Δεν είχε πρόσωπο, αλλά το βλέμμα της ήταν μουσική
ούτε φωνή, αλλά το κάλεσμά της ήταν χρώματα
δεν είχε όνομα, αλλά την έλεγαν
Γυναίκα
Και φίλησα τα αλμυρά, υγρά της χείλη
την έκλεισα σφιχτά στην αγκαλιά μου
με τις σκληρές θηλές της να χαράζουν την καρδιά μου
Και ξαναγύρισα στο υπογάστριό της
σα να μην είχα από κεί ποτέ ξεφύγει
(*)
Εκεί στη φιλντισένια παραλία
κάτω από την Πανσέληνο
ξεψύχησε ο Χρόνος
Το ποίημα αυτό το έγραψα την Πανσέληνο του Αυγούστου του 2002, στην Αντίπαρο,
18 σχόλια:
Αουουουουουου!!!!!
Υπεροχο...
Τελικα εμεις οι Ελληνες ζουμε για το καλοκαιρι!
Καλο ξημερωμα να εχουμε.
αχ… καλοκαιριατικες πανσέληνοι… σε τι ωραίους μπελάδες μας βάζουν…
Έ, ρε αυτή η πανσέληνος. Κι εμείς οι λυκάνθρωποι δεν μπορούμε να τη χαρούμε ούτε μία φορά.
Εκεί στη φιλντισένια παραλία ο χρόνος σταμάτησε σαν ένιωσες τον έρωτά τη. Σαν αισθάνθηκες τη ζεστή αγκαλιά των ερωτικών σπασμών μετά την τιτάνια μάχη που δίδαξε η Αφροδίτη και η Αστάρτη. Η μάχη αποτυπώθηκε στην άμμο μας η αγκαλιά διαγράφτηκε για πάντα στην καρδιά και τη μνήμη σου. Τέτοιες μα΄χες μέσα στην πανσέληνο πάντα αποτυπώνονται στο νου μας.
"Κι ύστερα, αναδύθηκε μπροστά μου
ολόγυμνη, στάζοντας λιωμένο φεγγαρένιο ασήμι"
ΜΑΓΚΑΣΣΣΣ :)
Καλημέρα!
Σ.
Ανυπομονώ να έρθει το καλοκαίρι...
Παρόλο που είμαι από τη Blogoslovakia...
Οι γυναίκες θα πρέπει να σε αγαπάνε πολύ Γατούλη:)
Καλημέρα, Γατούλη, υπέροχο!
Ευχαριστώ ειλικρινά...
Μια Γυναίκα.
Να μας ζήσεις!
Και δυχαριστούμε!
Σ;)))))
σ' ευχαριστώ :P
Μόνο την αλήθεια είπα...
Σ:)))
"κάτω από την Πανσέληνο
ξεψύχησε ο Χρόνος"
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
:)
να υποθέσω ότι επειδή το αφιέρωσες σε όλες τις Γυναίκες, σου ανταποδίδει η Μανταλένος;
Να πάω ή να μην πάω; Μην συγχυστώ πρωί πρωί...
καλημέρα, καλή εβδομάδα
Σ;)))
Ε καλά, το ήξερα ότι θύμωσε που της είπα ότι ΚΑΙ αυτή έφυγε με τυμπανοκρουσίες από το monitor...
Kαλησπερα, μου αρεσει οπως χειριζεσαι το λογο και χαιρομαι που ανακαλυψα αυτη σου τη σελιδα. It is indeed a pleasant surprise to read sensous, sensitive lines from a modern greek.
Thank you, Sophie
Δημοσίευση σχολίου