"ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ", ΑΛΛΑ ΘΑ ΤΗ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ, "ΤΟΥ ΑΠΕΡΑΝΤΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑ";

.

..."δίχως καβάτζα καμμιά"...

Venceremos - Θα νικήσουμε
Νικόλας Άσιμος - Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Αποκομμένος απ’ όλους κι απ’ όλα, σε μαγεμένη τροχιά
Πήρα το δρόμο να φύγω, μα ήρθα, τίποτα δε μ' ακουμπά
Στον παράξενό μου χρόνο

Ξέρουμε πως είναι ψέμα, μ' ας γίνουμε τα δυό μας ένα
να σ’ αγκαλιάσω, να μ’ αγκαλιάσεις, να ξεγελιέσαι, να ξεγελιέμαι
να σ’ αγαπήσω, να μ’ αγαπήσεις, έστω για λίγο, για τoσοδούλι
σα ζευγαρώνουν δυό βεγγαλικά, μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά,
στων προσώπων μας τις ζάρες

Με δίχως σημαίες, και δίχως ιδέες, δίχως καβάντζα καμμιά
Ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας, και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου την ψύχρα

θες ν’ αγγίξεις την αλήθεια, για βγες απ’ έξω απ’ τη συνήθεια
Σύρε κι έλα να με λούσεις κι ας είμαι της καθαρευούσης
Να σ’ αγαπήσω, να μ’ αγαπήσεις, έστω για λίγο, για τοσοδούλι
Δρεπανοφόρα άρματα περνάν, στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ’ αφήνει

Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα, θωρακισμένε καιρέ
Με μια σκληρή, παγερή τρυφεράδα, σε πλησιάζω μωρέ
μα αυταπάτες πια δεν έχω

Ξέρουμε πως είναι ψέμα, μα ας γίνουμε τα δυό μας ένα
Δες, θα φτιάχνουμε στιχάκια, να περπατάν σαν καβουράκια, πλάγια,
κι ακριβά τα χάδια, φως αχνό μες τα σκοτάδια
Μ’ ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ, στο μαγγανοπήγαδο της ήττας μου περνώ

Venceremos, Venceremos

.
.