11 Οκτ 2006

ΌΝΕΙΡΑ ΒΡΟΧΉΣ



.
Κι όπως τα ουράνια δάκρυα νοτίζουνε τη γη
έλα, Έρωτα,
πότισε τα χλωμά μας γήινα όνειρα
με Ουρανό
έλα ξανά, Έρωτα, τη νύχτα αυτή, και σπείρε
αναπάντεχα, πολύχρωμα, κυκλάμινα πάθη
στις γκρίζες και φθινόπωρες ψυχές

.
10-11 Οκτώβρη 2006
.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

αχ, τι ωραια που μυριζει
αυτος ο υπεροχος κεφτές

An-Lu είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
An-Lu είπε...

'Αρωμα νοσισμένης γης....το καλύτερο της φύσης...!!!!

Χαρυβδιςς είπε...

βγηκαν τα κυκλαμινα κι εγω ειμαι εδω?

Unknown είπε...

Δεν ξέρω αν θα αντέχαμε πάντως τέτοια ποσότητα έρωτα, όση οι βροχές των τελευταίων ημερών...
Για έμφραγμα θα μας έκοβα....

:ppp

allmylife είπε...

Καλώς σε βρήκα "δεύτερε" μαύρε γάτε της ζωής μου.
Ο πρώτος λέγεται Ιούλιος, γουργουρίζει, και μιλάει ανθρώπινα.
Λέει μαμά και μαμά μου.

Σήμερα και δικά μου δάκρυα μπερδεύονται με τα ουράνια και δεν μπορώ να θυμώσω παρά μόνο με μένα

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα!

Αν δεν παθαίναμε Έρωτα, πώς θα (επι)ζούσαμε;

Σ:)))

Μαύρος Γάτος είπε...

Artsy παιδί μου εσύ θα έτρωγες και Κυκλάμινο απ' ότι βλέπω Σ;)