30 Αυγ 2006

DEDIÉ A VIVIANE QUI EST TRISTE CE SOIR...

.Alexandre de Riquer, "Viviane à la forêt enchantée"

A Viviane

Κάτι ακούστηκε μέσα στην πόλη
κάτι ακούστηκε, μη μιλάς


κάτι ακόμα θα υπάρχει, κάτι ακόμα
πάντα υπάρχει για σένα, για μάς

Πάντα υπάρχει μια νύχτα να κλάψεις
να πονέσεις και να θυμηθείς
πάντα υπάρχει ένα φως, και μια μέρα, να χάσεις,
να ξεχάσεις, και να ξεχαστείς
Πάντα υπάρχουν δυό μάτια, ένας φόβος, μια λάμψη
κι ένας έρωτας
Κι ένα τέλος, εκεί όπου πονάει βαθιά η ψυχή του ανθρώπου
Πάντα υπάρχει για σένα, για μάς

Πάντα υπάρχει μι' αλήθεια να φωνάξεις, να τρέξεις
ένα ψέμα να μπεις να κρυφτείς
Κι ένας τόπος, άγριος τόπος της αγάπης, υπάρχει
να περάσεις και να ονειρευτείς
Πάντα υπάρχουν δυό μάτια, ένας φόβος, μια λάμψη
κι ένας έρωτας
Κι ένα τέλος, εκεί όπου πονάει βαθιά η ψυχή του ανθρώπου
Πάντα υπάρχει για σένα, για μάς

Κάτι ακούστηκε μέσα στην πόλη
κάτι ακούστηκε, μη μιλάς...


στίχοι/μουσική/ερμηνεία: Δήμος Μούτσης

2 σχόλια:

Καπετάνισσα είπε...

Κάτι...
Ω, αυτό το λίγο, το ελάχιστο.

Μια ανάσα, να.
Η ανάσα μας μαυρογατούλη...

Κολοκύθι είπε...

Ωραίο.