18 Απρ 2006

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ


-Για την φρίκη του Πολέμου,
τι μπορώ να κάνω, Θεέ μου;

-Τίποτα, κι Όλα, Εσύ,
Όμοιέ Μου, και Κριτή!

-Για την Φτώχεια, Για τον Πόνο,
για του Θάνατου τον τρόμο,
τί μπορώ να κάνω, τι;

-Τίποτα, κι Όλα, Εσύ,
Όμοιέ Μου, και Κριτή!

-Είμαι Άστρο; Είμαι Κάστρο;
Είμαι Χώμα και Νερό;
Θα
σωθώ, ή θα χαθώ;

Να ελπίσω; Να ξεχάσω;
Να πενθήσω; Να γιορτάσω;
Κι αν κερδίσω, τί θα χάσω;

-Τίποτα, κι Όλα, Εσύ
Όμοιέ Μου,
Νικητή!



Μαύρος Γάτος
Μ.Τρίτη,
18 Απριλίου 2006

8 σχόλια:

anarchitect είπε...

Αγαπητέ Μαύρε Γάτε...
Αποφάσισες να γυρίσεις λοιπόν...

Αναρωτιέμαι αν σε αυτήν την εσωτερική πάλη, νίκησε ο μαύρος ή ο λευκός γάτος...

Καληνύχτα γάτε,
είτε χουχουλιάζεις σε κάποια πολυθρόνα, είτε είσαι στα κεραμίδια κάποιου νεοκλασικού και κοιτάς την πόλη...

αερικο είπε...

( Η πιο αγαπημενη μου λεπτομερεια απο πινακα ειναι αυτη που εβαλες σημερα..καλημερα!:-) )

Lion είπε...

Καλη σου μερα Μαυρε Γατε.
Χωμα και Νερο ολοι μας.
Νικητης, οπως γραφεις και στους στιχους.

NinaC είπε...

Μου θύμισε το "The Raven" του Poe, στο ρυθμό και στο ύφος.
Και μου άρεσε εξίσου.

Καλημέρα γατί μου!

Ιωαννα είπε...

οι πιο ολεθριοι πολεμοι ειναι αυτοι οι εσωτερικοι .
Δεν αναγνωριζεις ποτέ ποτε αρχιζουν και τελειωνουν αφου σε εχουν ηδη κατασπαραξει .
Μα πιο περα κι απ αυτο αφου εχουν συμπαρασυρει στην τρελα τους κι αλλες υπαρξεις .

....Αν και μοιαζεις για κεραμυδογατος εισαι πολυ προσγειωμενος

Ιωαννα είπε...

επιπλεον στις Αγιες μερες του Πασχα ευχομαι γαληνη και περισσοτερο αν8ρωπιά μεσα στην απανθρωπιά

Marialena είπε...

Αγαπητέ μου Γατούλη, μου θύμισες τώρα μια φράση που μου έχει μείνει σαν σημείο αναφοράς σε όλα αυτά που δεν καταφέρνω να τιθασεύσω, την ίδια τη ζωή δηλαδή. "Και αυτό θα περάσει" είτε πρόκειται για καλό μα είτε πρόκειται για κακό. Αυτό μου θύμισε το σημερινό σου - πολυσήμαντο - ποίημα.
Ένα χαμόγελο και μια σκέψη για σένα, Μ. ;-}

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα σε όλους παιδιά. Ευχαριστώ.
Σ:)