Η ΕΠοΧή Του ήΛιοΥ
Η ΕΠοΧή Του ήΛιοΥ
Αλώνω τό νεαρό πράσινο, τα ροζ, τα κίτρινα, τα λευκά, τα μωβ άνθη.
Ξαπλώνω ανάσκελα στις πέτρες και τα χαλίκια. Αισθάνομαι τον ήλιο να καίει τα μαύρα μου ρούχα. Διερευνώ την απόσταση ανάμεσα στη θαλπωρή και την αποτέφρωση.
Αναλώνω λαίμαργα αρχέγονους ήχους, αγνοώ τους θορύβους, περιγελώ τους κρότους.
Απλώνω τα χέρια ν’ αγγίξω τον Άνεμο. Τον νιώθω να μού χαϊδεύει τις ρώγες των δακτύλων μου. Δεν προσπαθώ να τον πιάσω, όχι πιά.
Ίσως να μην υπήρξα μάταια παιδί. Ίσως να μην υπήρξα μάταια φίλος. Ίσως να μην υπήρξα μάταια εραστής.
Θα ξανάρθει ο Ήλιος!
---------------------
φωτογραφία δική μου, σήμερα, στον Παράδεισο
.
9 σχόλια:
οπου ειχε κράτος κι εξουσία η άνοιξη...
...μεσα στις φυτικές αιώρες με τα αρχαία σου όνειρα
Οδυσσεας Ελυτης
Ρεγγίνα
Τι έγινε γάτε?
Ανέβηκαν οι μετοχές σου στο χρηματιστήριο?
Capitalιστής
μακριά από μας το πασοκ οι οικολογοι πρασινοι ο γιώργος μίχος και η πλειάδα του
αντι-ακαδημία-ποιειν
Ευτυχώς που υπάρχει και η άνοιξη...
αχ ρε Άνοιξη...χωρίς εσένα τι θα κάναμε;
Παράδεισος η φωτό σου! Πάντα τέτοια mon Chat!
Καλημέρα ηλιόλουστη (κ καταπράσινη Σ;ο))))
Γεια σου, γάτε! Το νου σου μονάχα στις οχιές, ξυπνάνε και αυτές σιγά σιγά
η εργατικη πρωτομαγια
οι αγωνιστες
πρωτος ο ανθρωπος χωρις ιδιοτητες βγηκε στους δρομους
τις νυχτες στα βουνα
πρωτοπαλικαρο
αδειαζει φιδια απο μαυρες σακουλες
ο ιουδας
η πλειαδα του
τα νεφελιμ και τα ελουχιμ
απο το εθνος την ελευπια και τα πανμια
ξεχασες τον δολ.
Δημοσίευση σχολίου