19 Απρ 2010

ΛίΓο ΠριN



Τσακώνονταν συνέχεια, χυδαία, με τα πάντα

Τσακώνονταν με το ξυπνητήρι «-σκάσε ρε γαμημένο» «-μα, αφού μού είπες να σε ξυπνήσω στις έξι, ρε ηλίθιε»

Τσακώνονταν με το ασανσέρ «-έλα ρε πούστικο επιτέλους» «-έρχομαι, δεν είσαι ο μόνος καθυστερημένος σ' αυτήν την κώλο-πολυκατοικία του κερατά»

Τσακώνονταν με το αυτοκίνητο «-πάρε μπρος ρε ηλίθια σακαράκα» «-ας μού είχες κάνει και κανένα σέρβις ρε άχρηστε- αλλά τί να περιμένεις από τέτοιον λούζερ»

Τσακώνονταν με το φανάρι «-άλλαξε ρε σκατοκόκκινο άλλαξε γαμώ την/τον/το *** μου» «-να περιμένεις τη σειρά σου, ρε πυροβολημένε»

Τσακώνονταν με την τηλεόραση «-πάλι τίποτα δεν έχει να δεις, το μαλακισμένο το χαζοκούτι» «-άμα δε σού αρέσω πάνε στο Μέγαρο να δεις καμμιάν όπερα, καριόλη»

Τσακώνονταν και με το κρεβάτι του «-σε βαρέθηκα, είσαι σκληρό και παγωμένο σαν φέρετρο» «-μη μού στεναχωριέσαι, και δε θ’ αργήσεις να παρκάρεις και σε τέτοιο»

......

Τσακώνονταν συνέχεια, χυδαία, με τα πάντα - με όλα τα άψυχα

Με τους ανθρώπους δεν τσακωνόταν πιά, δεν άξιζε τον κόπο-

κανείς δεν είχε πιά κουράγιο να τού απαντήσει


.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Και καρφιά και στραβωμένα. Ό,τι χρειαζεται η γαρδένια μου.

(Ιχνηλατώ στη χώρα των θαυμάτων σου)
Ρεγγίνα

Νimertis είπε...

ενδιαφέρον... γιατί ο τσακωμός με τον άλλο σημαίνει επικοινωνία...

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό!!!!

Καλημέρες

ο δείμος του πολίτη είπε...

ΠΟλύ ωραίο. Πώς σου ήρθε όμως; Βιωματικό;

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλημέρα! Δείμο, βιωματικό ναι- αλλά δεν αφορά τον εαυτό μου, είναι όμως που κυκλοφορώ καθημερινά σ αυτήν την πόλη που πάσχει από υστερία...

Φοράδα μου, Σ;ο)))

Νημερτή, ναι είναι μια μορφή επικοινωνίας, όταν όμως είναι η κυρίαρχη μορφή "επικοινωνίας"... άστα να πάνε...

Ρεγγίνα μου, Σ;ο)))

Sophey-Franny είπε...

omorfo

oloi einai mesa sta nevra pia