ΧΕΙΜΩΝΑΣ, ΛΟΙΠΟΝ
.
Ο παγωμένος άνεμος
η ερημιά της νύχτας
μη μού θυμίζεις, μη
μην ελπίζεις
μη
.
Ο παγωμένος άνεμος
η ερημιά της νύχτας
μη μού θυμίζεις, μη
μην ελπίζεις
μη
.
Τ(ΌΣΟ) ΠΑΤΗΣΕ Ο Μαύρος Γάτος ΣΤΙΣ 9:38:00 μ.μ.
Ετικέτες τα ποιήματά μου, Ταξίδι Χωρίς Επιστροφή
4 σχόλια:
Και δυστυχως εχουμε ακομη Νοεμβριο...
Και γιατί παρακαλώ να μην ελπίζω;
Αυτή δεν είναι που πεθαίνει τελευταία;
Καλές δεν είναι οι ξάπλες σε μαλακές κουβέρτες και παπλώματα;
Φιλιά,
Μ
Γειάσας Μάυρε Γάτε!....ωραίο το ποιηματάκι!...πολύ μου άρεσε...τόσες λίγες λέξεις αλλά με τόοοοσο πολύ νόημα....άχ αυτή η θύμηση τί μας κανει!!!ζημιές...πολλά είναι αυτά που δε θα θέλαμε να τα θυμόμαστε γιατί πονάνε ιδιαίτερα...και κυρίως αυτά που έχουν σχέση με τη κατάντια μας......ή με την 'εικόνα' την τωρινή που έχουν κάποια πράγματα,άνθρωποι;;;που κάποτε αγαπήσαμε;;;...και που τώρα τα βλέπουμε 'μεταλλαγμένα';;πρός το χειρότερο;;ίσως....πάντως πολύ σπανιότερα προς το καλύτερο...Ο Χειμώνας έχει μιά τάση να μας γυρίζει πίσω....να μας κάνει να θυμόμαστε τα περασμένα...και να μελαχολούμε γι αυτά...Με αγάπη,Ηλιαχτίδα.
καλά δεν ελπίζω...........
το όμως καλακαίρι θα έρθει σίγουρα αν και όχι σύντομα
Δημοσίευση σχολίου