ΕΡΩΤΙΚΌ
το δειλινό στην αμμουδιά
κόκκινος ήλιος να χαϊδεύει
τα μακριά σου μαλλιά
Θέλω να φτιάξω μαζί σου
γερά και Όμορφα (*) παιδιά
να μη φοβούνται το σκοτάδι
να μην προσκυνούν τη φωτιά.
(*): "Η Ομορφιά θα σώσει τον Κόσμο"
κόκκινος ήλιος να χαϊδεύει
τα μακριά σου μαλλιά
Θέλω να φτιάξω μαζί σου
γερά και Όμορφα (*) παιδιά
να μη φοβούνται το σκοτάδι
να μην προσκυνούν τη φωτιά.
(*): "Η Ομορφιά θα σώσει τον Κόσμο"
6 σχόλια:
Καλημέρασας Μάυρε γάτε!...πολύ ωραίο το ποίημά σας!....δε σας φαινόταν ότι έχετε τόσο μεγάλες ευαισθησίες....! μας έχετε συνιθίσει με εντελώς άλλου ύφους κείμενα!.....αλλά μ αρέσει αυτό σε σας....που υπάρχουν όλα τα στοιχεία μέσα σας....η σοβαρότητα, η ευαισθησία....,η (πολύ καλή) αίσθηση του χιούμορ πολλές φορές....Με αγάπη,Ηλιαχτίδα.
τα όμορφα φέρνουν όμορφα...γιαυτό κι επιλέγω μόνο αυτά (όσο μπορώ)
φιλιά γατούλη τρυφερέ
Όμορφα τα αλογάκια, Μαύρε γάτε,
κρίμα που δεν θέλεω να κάνω πια παιδιά, αλλά πνευματικά παιδιά, όσα θέλεις...
Ομορφια...
εκει οπου το ισχυρο και η φθορα βαδιζουν μαζι...
Ποσο ισχυρη ειναι μα και ποσο φθαρτη στο περασμα του χρονου;
Ξερει το τραγικο της τελος μα συνεχιζει δυνατη προς το παντοτινο της σβησιμο απο το χρονο...Η γενναιοψυχια σε ολο της το μεγαλειο..
Με αυτο τον τροπο να ζουμε.
Να κερδιζουμε κ ας ξερουμε την τελικη ηττα...
Να ζουμε, Γνωριζοντας οτι θα πεθανουμε...
επιτρέπεται το χειροκρότημα στην ποίηση; δε με νοιάζει! εγώ θα χειροκροτήσω! κλαπ, κλαπ, κλαπ!
Καλημέρα Όμορφοι φίλοι μου.
Σ;)))
Δημοσίευση σχολίου