LA LLORONA - ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΘΡΗΝΕΙ (CHAVELA VARGAS - ELLIOT GOLDENTHAL, ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ "FRIDA")
.
Για να ακούσετε το τραγούδι πατήστε Play (το τριγωνάκι!)
επάνω δεξιά ("Radio Mavros Gatos")
επάνω δεξιά ("Radio Mavros Gatos")
Η Γιορόνα
Όλοι με λένε «ο μαύρος», Γιορόνα,
μαύρος, αλλά ερωτιάρης (δις)
πράσινο είμαι πιπέρι, Γιορόνα
καυτός, μα παιχνιδιάρης (δις)
Ρίξε με, Γιορόνα, Γιορόνα
Γιορόνα, μες στον ποταμό
στο πέπλο σου τυλιξέ με, Γιορόνα
στο κρύο μη χαθώ
Αν για να σ’αγαπήσω, Γιορόνα
ζητάς ακόμα πιό πολλά
σού 'δωσα τη ζωή μου, Γιορόνα
Τί θέλεις; Τι άλλο πιά;
μαύρος, αλλά ερωτιάρης (δις)
πράσινο είμαι πιπέρι, Γιορόνα
καυτός, μα παιχνιδιάρης (δις)
Ρίξε με, Γιορόνα, Γιορόνα
Γιορόνα, μες στον ποταμό
στο πέπλο σου τυλιξέ με, Γιορόνα
στο κρύο μη χαθώ
Αν για να σ’αγαπήσω, Γιορόνα
ζητάς ακόμα πιό πολλά
σού 'δωσα τη ζωή μου, Γιορόνα
Τί θέλεις; Τι άλλο πιά;
Η Γιορόνα (Llorona, εκείνη που θρηνεί) είναι η Λατινοαμερικάνα Μήδεια: μια προδομένη γυναίκα, που πέταξε τα δύο μικρά παιδιά της στο ποτάμι, όταν την πρόδωσε ο άντρας που αγαπούσε. Μόλις κατάλαβε τί έκανε άρχισε να τα ψάχνει στα παγωμένα νερά, να τα τύλιξει στο μαντήλι της, για να τα σώσει...
Το φάντασμά της θα τα ψάχνει και θα τα θρηνεί για πάντα, εκεί στις όχθες του ποταμού.
Ο Θρύλος της Γιορόνα έχει τις ρίζες του στην μυθολογία των Αζτέκων: Διηγούνται πως πριν την κατάκτηση μια μυστηριώδης γυναικεία μορφή, ντυμένη στα λευκά, εμφανίζονταν τακτικά δίπλα στη λίμνη Τεξκοκό (σήμερα έχει αποξηρανθεί), προαναγγέλοντας την καταστροφή, και τρομοκρατώντας τους κατοίκους της Τενοχτιτλάν (σήμερα, η Πόλη του Μεξικού). Μετά την κατάκτηση από τους Ισπανούς η Γιορόνα και ο θρήνος της ταυτίστηκαν με το βασανισμένο από αιώνιες τύψεις φάντασμα της (υπαρκτής) Δόνιας Μαρίνας (αλλιώς «la Malinche»), μιας Αζτέκας νέας που πρόδωσε το Λαό της, από έρωτα προς τον κονκισταδόρ Φερνάντο Κορτές…
Το φάντασμά της θα τα ψάχνει και θα τα θρηνεί για πάντα, εκεί στις όχθες του ποταμού.
Ο Θρύλος της Γιορόνα έχει τις ρίζες του στην μυθολογία των Αζτέκων: Διηγούνται πως πριν την κατάκτηση μια μυστηριώδης γυναικεία μορφή, ντυμένη στα λευκά, εμφανίζονταν τακτικά δίπλα στη λίμνη Τεξκοκό (σήμερα έχει αποξηρανθεί), προαναγγέλοντας την καταστροφή, και τρομοκρατώντας τους κατοίκους της Τενοχτιτλάν (σήμερα, η Πόλη του Μεξικού). Μετά την κατάκτηση από τους Ισπανούς η Γιορόνα και ο θρήνος της ταυτίστηκαν με το βασανισμένο από αιώνιες τύψεις φάντασμα της (υπαρκτής) Δόνιας Μαρίνας (αλλιώς «la Malinche»), μιας Αζτέκας νέας που πρόδωσε το Λαό της, από έρωτα προς τον κονκισταδόρ Φερνάντο Κορτές…
Μετάφραση τραγουδιού/ κείμενο: Μαύρος Γάτος
με την επιφύλαξη κάθε πνευματικού δικαιώματος για τη μετάφραση
με την επιφύλαξη κάθε πνευματικού δικαιώματος για τη μετάφραση
6 σχόλια:
Υπέροχος μύθος. Τέτοιοι μύθοι υπάρχουν πάρα πολλοί σε όλους τους λαούς.
Την τραγούδησε και η Lila Downs στη πρόσφατη συναυλία της στου Παπάγου, αλλά... αυτή την αίσθηση που δημιουργεί η φωνή της Chavela στις ηχογραφήσεις όλων των ηλικιών της, δεν την πλησιάζει καν το στυλ της Lila. Ειδικά σε τέτοια τραγούδια όπως η Llorona.
http://www.razonypalabra.org.mx/anteriores/n33/hrivas.html
http://www.ewakulak.com/colombia/leyendas/la_llorona.html
Υπέροχη... μοναδική!!! Και συμφωνώ απόλυτα με τη juanita. Κάποιες φωνές δεν τολμησε ούτε ο χρόνος να αγγίξει...
Καλημέρα
Ό,τι κι αν τραγουδήσει αυτή η γυναίκα το μετατρέπει σε χρυσάφι...
Σ;)))
Είσαι ''θεός''.Ευχαριστούμε για το άρθρο.
Δημοσίευση σχολίου