Ένας συνδυασμός καλής υγείας και κακής μνήμης... (νομίζω το είπε ο Αλμπερτ Σβάιτσερ)
3 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Μισω τη λεξη ευτυχια.Ολοι ασχολουνται με το πως θα βρουν την ευτυχια και τελικα καταληγουν δυστυχισμενοι.Νομιζω οτι δεν υπαρχει ευτυχια οποτε σταματηστε να ασχολειστε με αυτη.
Έτσι. Για πρώτη φορά συμφωνώ με τον ανήσυχο. Κ για να το βάλω στο σωστό context, ας δώσω κ ένα παράδειγμα:
Ανήσυχε, παιδί μου, η κωμωδία κ το χιούμορ (όπως προφανώς εσύ τα εννοείς) θέλουν σκληρή δουλειά. Εύχομαι λοιπόν, να μην χρειαστεί να δουλέψεις για του στόχους σου αυτους, παρά μόνον να γελάει ο κόσμος αυτόματα με το που σε βλέπει. Εύχομαι να ερωτευτείς, να μαραζώσεις, να λιώσεις, κ όταν θα θες να πεις τον πόνο σου, ο κόσμος να λύνεται στο γέλιο.
Εύχομαι να πλησιάζεις κόσμο με τις καλύτερες προθέσεις κ αυτοί να μην βλέπουν παρά κακία, μοχθηρία κ μιζέρια στο πρόσωπό σου.
(αφήνω το σχόλιο στου Γατούλη το μπλογκ, γιατί αν το αφήσω στο δικό σου δεν ξέρω αν θα διασωθεί... μπορεί να πάρει φωτιά, που ξες?)
Γνωστός και ως Μαύρος Γάτος,είμαι ένα δίποδο θηλαστικό (ζώ)ον. Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο. Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 39 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος,γιατί ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά", και μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο. Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,και συνείδηση της θνητότητάς μου...
3 σχόλια:
Μισω τη λεξη ευτυχια.Ολοι ασχολουνται με το πως θα βρουν την ευτυχια και τελικα καταληγουν δυστυχισμενοι.Νομιζω οτι δεν υπαρχει ευτυχια οποτε σταματηστε να ασχολειστε με αυτη.
Έτσι. Για πρώτη φορά συμφωνώ με τον ανήσυχο. Κ για να το βάλω στο σωστό context, ας δώσω κ ένα παράδειγμα:
Ανήσυχε, παιδί μου, η κωμωδία κ το χιούμορ (όπως προφανώς εσύ τα εννοείς) θέλουν σκληρή δουλειά. Εύχομαι λοιπόν, να μην χρειαστεί να δουλέψεις για του στόχους σου αυτους, παρά μόνον να γελάει ο κόσμος αυτόματα με το που σε βλέπει. Εύχομαι να ερωτευτείς, να μαραζώσεις, να λιώσεις, κ όταν θα θες να πεις τον πόνο σου, ο κόσμος να λύνεται στο γέλιο.
Εύχομαι να πλησιάζεις κόσμο με τις καλύτερες προθέσεις κ αυτοί να μην βλέπουν παρά κακία, μοχθηρία κ μιζέρια στο πρόσωπό σου.
(αφήνω το σχόλιο στου Γατούλη το μπλογκ, γιατί αν το αφήσω στο δικό σου δεν ξέρω αν θα διασωθεί... μπορεί να πάρει φωτιά, που ξες?)
κάθομαι και διαβάζω τόσο καιρό τα σχόλια στου καλού μου γάτου...δεν ξέρω ποιό από τα δύο σημερινά είναι χειρότερο τελικά...
Δημοσίευση σχολίου