- Γιατί ματώνει, κατακόκκινη, τη Δύση, ο Ήλιος, λίγο πριν χαθεί; - Ρώτα τον Άνεμο ρώτα τον Άνεμο να σού πει
- Γιατί το ατίμητο Χρυσάφι πάει στον πάτο πώς επιπλέουν τα σκουπίδια, κι οι φελλοί; - Ρώτα τον Άνεμο, ρώτα τον Άνεμο, μα πρόσεχε, μπορεί και να σού πει .
με φόβισες, μήπως κι ακούσω αλήθειες που δεν ξέρω αν τις αντέχω ξανά και ξανά... γιατί αν ο άνεμος αρχίσει να μιλά μόνο όταν ματώνεις ίσως σταματήσει....
Γνωστός και ως Μαύρος Γάτος,είμαι ένα δίποδο θηλαστικό (ζώ)ον. Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο. Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 39 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος,γιατί ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά", και μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο. Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,και συνείδηση της θνητότητάς μου...
12 σχόλια:
με φόβισες, μήπως κι ακούσω αλήθειες που δεν ξέρω αν τις αντέχω ξανά και ξανά... γιατί αν ο άνεμος αρχίσει να μιλά μόνο όταν ματώνεις ίσως σταματήσει....
Και μέχρι να στα πει ο άνεμος, να στα μεταφέρω εγώ:
Κάθε Κυριακή... Γελλάς!
Λεπτομέρειαι εδώ (μην κάνω τώρα 3 επεισόδια λινκιές και τρελλαθείς πίσω-μπρος!
:)))))
(φοβερό το ποστ σου, πώς γίνεται να γράφεις και επιστημονικά και καλλιτεχνικά και απ'όλα γμτ? Σε ποιά μαρμίτα έπεσες?!)
Ποιος άνεμος σου έφερε τέτοιες σκέψεις;
να μάθουμε να ακούμε.
δεν θέλω φόβους ανόητους.μόνο αληθινή
αγωνία αναγκη
ελπιδα
Ο άνεμος μιλάει το χειμώνα, όταν πέφτουμε στο μαξιλάρι. Γι αυτό το βράδυ ας μην ξερενόμαστε με το που ακουμπάμε στο μαξιλάρι. Μπορεί να μας πει κάτι.
Α δηλαδή θα αργίσουμε να πάρουμε απαντήσεις , γιατί με τέτοια άπνια που έχει που θα τον βρούμε να τον ρωτήσουμε;LOL!
Έξυπνο.
ωραίο! θέλω και encore!
Οχι άλλες αλήθειες, έλεος...πάλι είδα ειδήσεις, θα το κόψω σιγά σιγά, πές το και στον άνεμο να το ξέρει...
Emena den moy vgazei nohma, Mayre Gate.
Μαύρε Γάτε... μετέτρεψε το blog σου σε funΕL-2 και ξέσκισέ τον,τον πούστη. Μήπως κάτι πρέπει να κάνουμε?
Καλησπέρα... είναι επικίνδυνο να ρωτάς πολλά... αλλά για μερικούς ανθρώπους, δεν υπάρχει άλλος δρόμος!
Σ;)))
Δημοσίευση σχολίου