Η ΕΡΗΜΟΠΟΊΗΣΗ ΞΕΚΙΝΆ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΉ ΤΩΝ ΔΑΣΏΝ

Κάποτε στο Σουδάν, μετά τους τρίτους καταρράκτες του Νείλου, άκμαζε ένας λάμπρος πολιτισμός. Η περιοχή είχε τότε πυκνή τροπική βλάστηση. Σήμερα είναι μια απέραντη έρημος. Λέγεται "es Sahra en Nubiya", η Σαχάρα (έρημος) της Νουβίας.
Τί σχέση έχουν αυτά με μας; Μα έχει απομείνει δέντρο στην Πελοπόννησο; Έχετε ξανακούσει εσείς για εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα καμμένα στο Γράμμο και στο Βελβεντό;
Κι ύστερα εμένα λέτε οίκο-τρομοκράτη...
.
Υγ. Μετά την καταστροφή, πάντα απομένει ένα πεύκο παραδώ κι ένα πεύκο παρακεί. Κάνει ωραία εντύπωση στην αυλή του "εξοχικού", Όταν όμως αυτό το εξοχικό θα βρίσκεται στη μέση μιας ερήμου... Τί αξία θα έχει;
(υπενθυμίζω ότι για την ώρα δεν έχω τη δυνατότητα να αφήσω σχόλια σε κανένα μπλογκ, ούτε στο δικό μου- παραδόξως δέχτηκε το "τέστ" και μετά όλο "errοr".,.)