LA RUE DE LA VIE – Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΤΟΥ LARS FON TRIER
…Η ΔΕΥΤΕΡΗ πιο όμορφη διαφήμιση όλων των εποχών, πάλι της γαλλικής Ασφαλιστικής Εταιρίας CNP, πάλι με μουσική υπόκρουση το Walz no 2 από την Jazz Suite του Dmitri Chostakovich, αλλά αυτή τη φορά έργο του σκηνοθέτη Lars Fon Trier.
Δείτε το κατά προτίμηση σε full screen mode!
Υπενθυμίζω ότι το Walz no2 το έχει ανεβάσει ο Μαίανδρος.
Παραθέτω σε επανάληψη, χωρίς ενοχλητικά γράμματα αυτήν την φορά, την πρώτη πιο όμορφη διαφήμιση όλων των εποχών, που κατάφερα χτες να την μετατρέψω επιτέλους σε .avi χάρη στον Vrennus:
13 σχόλια:
Μαυρογατούλη, είναι αριστουργήματα!
Τι αισθητική!
Τις πιο τρυφερές και γλυκές σκέψεις μου.
Eσυ
θα
γίνεις
ασφαλιστής
μουσικής...
:)
Αγαπητό Γατόνι
πρίν λίγο καιρό στη δεξιά πλευρά του Ημεροδιχτύου σου είχες ενα Link που απεικόνιζε διάφορα σημεία του πλανήτη κάτι σαν το Earth Google .
Θα σου ήμουν ευγνώμων εαν μου έδινες την ακριβή διεύθυνση αυτού του site .
Αφου δε μπορούμε να ταξιδεύουμε δια ζώσης ας κάνουμε τουλάχιστον e-travelling :))
Με εκτίμηση
μια καθημερινή αναγνώστρια των post σου που κάποιες φορές συμφωνεί μαζί σου κ άλλες τόσες διαφωνεί. :))
ποια θεωρείς την καλύτερη διαφήμιση όλων των εποχών;
Καλησπέρα!
Ανώνυμη, είναι www.neocounter.com
Φιερυφαιρυ,την δεύτερη ( "Το δέντρο" )!
Γλύκα :))
Προτίμησα την πρώτη. Έξοχες και οι δύο. Θυμάσαι μία παρόμοια ελληνική που έλεγε εκείνο το πετυχημένο: Μεγαλώσαμε κι οι επιθυμίες μας, έγιναν ανάγκες. Παρόμοια εύστοχη και καλογυρισμένη.
Έξοχο υπόδειγμα αστικού πολιτισμού που, δυστυχώς, δεν πρόκειται να γνωρίσουμε στην καθ' ημάς ανατολή. Βρήκα στο site της CNR όλη τη σειρά κινηματογραφικών ταινιών που εκτελούν χρέη διαφημιστικών σποτ κι ενθουσιάστηκα!
Προσωπικά προτιμώ την πρώτη της σειράς, αυτή του Τρίερ (La rue de la vie). Θαύμασα πώς κατέστρεψε (διαλεκτικά) τη γραμμικότητα (στο χώρο) του travelling χρησιμοποιώντας το για να καταγράψει την κυκλικότητα (στο χρόνο) της ζωής. Χωρίς υπερβολή, ίσως το καλύτερο δείγμα γραφής του τρελοδανού!
Κι εγώ ψηφίζω την πρώτη. Είναι, όμως, και οι δύο πολύ τρυφερές....
Καταπληκτικές και οι δύο. Η δεύτερη ("Το δέντρο") είναι πιο γιορτινή, η πρώτη πιο "στοχαστική". Άψογες.
Εξαιρετικές όλες οι διαφημίσεις, μικρές κινηματογραφικές ταινίες. Απ' ό,τι είδα, διαχρονικά, χρησιμοποιείται το Βαλς αρ. 2 (*) του Σοστάκοβιτς. Μάλιστα κάποιοι Γάλλοι το έχουν συνδέσει με τις διαφημίσεις για την CNP (όπως φαίνεται από κάποιες συνεντεύξεις στο δρόμο: http://www.cnp.fr/SAGA/saga.htm > aujourd'hui > Micro-trottoir). Οι περισσότερες «παίζουν» με το χρόνο, όμως κι εγώ προτιμώ τον «δρόμο της ζωής» του Λαρς φον Τρίερ. Η ιδέα κάποιο «εμπόδιο» (αντικείμενο ή άνθρωπος) να παρεμβάλλεται μεταξύ διαφορετικών χρονικών περιόδων έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές και σε ταινίες και σε διαφημίσεις (είναι deja vu μια και μπλέξαμε με τα γαλλικά). Τώρα ποιος το σκέφτηκε πρώτος δεν ξέρω. Πολύ καλή (3η στην άτυπη σειρά) είναι η «D'une vie a l'autre» του Philipp Stoelzl (2003).
Οι ακόλουθες διαφημίσεις είναι διαθέσιμες για κατέβασμα:
«D'une vie a l'autre» http://www.cnp.fr/fre/movies/film-cnp-55s-hd.mpg
«L'arbre» http://www.cnp.fr/fre/movies/cnp300.wmv
και http://www.cnp.fr/fre/movies/cnp300k.mov (τζάμπα παιδεύτηκε ο Μαυρόγατος...)
(*) Διάβασα στη Wikipedia ότι το συγκεκριμένο κομμάτι ανήκει στη «Suite for Variety Stage Orchestra» και όχι στη «Σουίτα για ορχήστρα Τζαζ αρ. 2» («Suite for Jazz Orchestra No. 2») όπως θεωρούσαν μέχρι πρόσφατα.
Good day people, I just signed up on this brilliant online community and wished to say howdy! Have a extraordinary day!
weepeterway
Δημοσίευση σχολίου