28 Σεπ 2006

ΑΜΟΡΓΌΣ Δ

.
Η Αμοργός, είναι η Ομορφιά
.
όταν δεν έχεις γνωρίσει την Ομορφιά
δικαιολογείσαι να μην την ποθείς
.
παιδιά γεννιούνται και μεγαλώνουν στον απέραντο σκουπιδότοπο του Σάο Πάολο,
ευτυχισμένα, σίγουρα ότι όλος ο κόσμος
είναι ένας τεράστιος σκουπιδότοπος
.
όμως εσύ δεν έχεις δικαιολογία
γιατί εσύ, γνωρίζεις την Ομορφιά:
.
κάθε καλοκαίρι
εισβάλλεις στην Ομορφιά
κάθε καλοκαίρι βιάζεις την Ομορφιά
κάθε καλοκαίρι μολύνεις την Ομορφιά
με λίγη από την Ασχήμια που κουβαλάς μαζί σου
κι ύστερα επιστρέφεις στη Μεγάλη Ασχήμια
ίσως, λίγο καλύτερος.
.
Όσο για τα παιδιά σου
αντί ν'ανθίζουν σε αυλές με γάτες και λουλούδια
μεγαλώνουν σε θλιβερά κλουβιά, σαν
αγρίμια τού τσίρκου
παίζουν κλεισμένα σε πλαστικά κουτιά
κι ονειρεύονται γιαπωνέζικες κι αμερικάνικες φρίκες.
.
Δεν υπάρχει καμμιά δικαιολογία. Καμμία ασάφεια.
Από τη μιά, είναι η Μεγάλη Άσχημη Φρίκη όπου ζεις
κι από την άλλη, θα υπάρχει πάντα, κάπου,
η Ομορφιά,
και θα είναι η Αμοργός.
Μη γελιέσαι. Εσύ διαλέγεις. Εσύ καθορίζεις. Εσύ, εσύ, εσύ, μόνον εσύ.

Και φυσάει απόψε στην Αμοργό
ένας απαλός, γλυκός Νότιας...
.
.
Κατάπολα, Αμοργός, 27 Σεπτέμβρη 2006

5 σχόλια:

it is είπε...

I aigiali einai makran kaluteri apo ta katapola. Den uparxei akn sugkrisi. I amorgos einai to agapimeno mou nisi....itan dld mexri na ginei trendy kai mexri na tin episkepto ton augousto (mega lathos na pas augousto stin amorgo) kai na do to viasmo tis....
Ton iounio einai o paradeisos sti gi. Einai makran to kalutero nisi....

αθεόφοβος είπε...

Συμφωνώ και γώ για την Αιγιάλη,στα Κατάπολα μυριζαν οι βόθροι!

Pastaflora είπε...

η μαγεία στην αμοργό είναι τα μονοπάτια της, ο ασφοντυλίτης, ο ανάργυρος και ο μπαρμπα νικόλας στο χορευτή, τα ξεχασμένα σπίτια στις λεύκες, το φως, η παραλία του χόχλακα, οι ρακές στην αυλή της κας σοφίας.

Ανώνυμος είπε...

Από τα ωραιότερα κείμενα που έχω διαβάσει για την ομορφιά και όχι μόνο...
Η Αμοργός είναι πανέμορφη, αν και φροντίσαν κάποιοι ξενοδόχοι, την μοναδική φορά που πήγα να μου καταστρέψουν τις διακοπές.
Ευτυχώς που βρεθήκανε άλλοι Αμοργιανοί που με βοηθήσαν να ξεχάσω αυτές τις ελάχιστες κακές στιγμές.
Να περάσεις από το λιμάνι στην Αιγιάλη και εκείνο τον καταπληκτικό τύπο που έχει ένα μαγαζί με souvenir και αγιογραφίες και πουλάει - αλλά το κυριοτερο - κερνάει χωρίς έλεος Αμοργιανή Ρακή.

Pastaflora είπε...

@philos: ο φοβερός και τρομερός τύπος που λες είναι ο Γιώργος ο Βασσάλος. Μερακλής καταστηματάρχης και εξαιρετικός μελισσοκόμος... Έξω καρδιά!