9 Νοε 2007

ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ: SØREN KIERKEGAARD - ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΣΤΙΣ 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1855

.

Ρωτάω: Πώς μπορούμε να συνεχίζουμε να συμπεριφερόμαστε σαν όλα να ήταν όπως θα έπρεπε να είναι, αποκαλώντας τους εαυτούς μας Χριστιανούς σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, όταν τα πρότυπα της Καινής Διαθήκης δεν υπάρχουν στη ζωή μας; Την τρομακτική ασυνέπεια που αντιπροσωπεύει αυτή η κατάσταση πραγμάτων την έχουν αντιληφτεί πολλοί. Η εξήγηση που δίνουν είναι πως η ανθρώπινη φυλή έχει ξεπεράσει τον Χριστιανισμό...
— Σαίρεν Κίρκεγκωρ, Ημερολόγιο (19 Ιουνίου 1852)


«Δεν μπορεί να είναι αυτός ο Θεός», έλεγε ο Δανός

«τα μεγαλοπρεπή οικοδομήματα
τα πολυτελή ενδύματα
τα κενά νοήματα
οι άπληστοι κι υποκριτές αντιπρόσωποι

δεν Τού ταιριάζουν

πρέπει λοιπόν ο καθένας να βρει το δικό του Θεό
αλλά μόνο αν πεθάνω θ’ ακούσει ο κόσμος την Αλήθεια μου»


Έτσι σκέφτονταν ο Σαίρεν Κίρκεγκωρ, που μαρτύρησε στα 42 του χρόνια
για το χριστό Άνθρωπο
για τον άνθρωπο Χριστό



Στους ελάχιστους δικούς του ανθρώπους που τον επισκέπτονταν όταν αρρώστησε βαριά, έλεγε: «Θέλω πολύ να πεθάνω• δεν πέτυχα να εκπληρώσω την αποστολή μου. Οι άνθρωποι ακούν καλύτερα ό,τι λέγεται από έναν νεκρό παρά από έναν ζωντανό». Στο διάστημα που παρέμεινε στο νοσοκομείο αρνήθηκε να μεταλάβει, καθώς θεωρούσε τους ιερείς δημόσιους υπαλλήλους και όχι υπηρέτες του Θεού.

Πέθανε στο Νοσοκομείο Φρέντερικς μετά από σαράντα μέρες, στις 11 Νοεμβρίου 1855. Ήταν μόλις 42 ετών. Τα έργα του δεν έγιναν ευρύτερα προσιτά στο κοινό παρά μόνο δεκαετίες μετά. Στα χρόνια που ακολούθησαν αμέσως μετά το θάνατο του Κίρκεγκωρ, η Εκκλησία της Δανίας —πανίσχυρη εκείνη την εποχή— πολέμησε την ανάγνωση των έργων του και έκανε ό,τι μπορούσε για να ξεχαστεί η φωνή του.


Μόνο ένας νεκρός μπορεί να τα καταφέρει με την κατάσταση της Δανίας. Η ακολασία, ο φθόνος, το κουτσομπολιό και η μετριότητα επικρατούν παντού. Αν επρόκειτο να πεθάνω τώρα, το αποτέλεσμα της ζωής μου θα ήταν εξαιρετικό• πολλά από αυτά που απλά προχειρόγραψα στα ημερολόγιά μου θα γινόταν σημαντικά και θα είχαν μεγάλη επίδραση• διότι τότε οι άνθρωποι θα μπορούσαν να συμφιλιωθούν μαζί μου...
— Σαίρεν Κίρκεγκωρ, Ημερολόγιο
(Δεκέμβριος 1849)

«Ο σκοπός είναι να βρεθεί μια αλήθεια η οποία είναι αληθινή για εμένα, να βρεθεί η ιδέα για την οποία μπορώ να ζήσω και να πεθάνω».

— Σαίρεν Κίρκεγκωρ, Ημερολόγιο, 1η Αυγούστου 1835


Ο άνθρωπος που ψεύδεται αυτοδικαιούμενος, λέγοντας ότι «όλοιτο ίδιο θα έκαναν», θα πρέπει να έχει τη συνείδησή του ανήσυχη : το γεγονός ότι ψεύδεται υποδηλώνει πως υπάρχει μια πολυτιμότερη αξία, την οποία απαρνείται. Η προσπάθεια απόκρυψής της αποκαλύπτει την αγωνία του. Αυτή την αγωνία αποκάλεσε ο Κίρκεγκωρ «αγωνία του Αβραάμ»…
— Ζαν Πωλ Σαρτρ, Ο Υπαρξισμός είναι Ανθρωπισμός

.

1 σχόλιο:

αθεόφοβος είπε...

Η ακολασία, ο φθόνος, το κουτσομπολιό και η μετριότητα επικρατούν παντού.

Αυτέ οι διαπιστώσεις είναι διαχρονικές,οι ανθρωποι δεν αλλάζουν.