ΙV: Θ ά ΝΑ Τ Ο Σ Α Π ό Ν ε Ρό

..."ορίστε, είπε,
η κάρτα σου: Ο πνιγμένος ναύτης
απ' τη Φοινίκη- τούτες οι πέρλες
ήταν τα μάτια του".


Ο Φλεβάς ο Φοίνικας, βδομάδες πεθαμένος,
Λησμόνησε τo κρώξιμο των γλάρων, και το φούσκωμα του βαθιού πελάγου
Και το κέρδος και τη ζημιά.
Κάτω απ’ τη Θάλασσα ένα ρεύμα
Πήρε τα οστά του ψιθυρίζοντας. Και όπως σκαμπανέβαζε
Περνά τα στάδια των γερατειών του και της νιότης του
Και μπαίνει στη ρουφήχτρα.
Ω Εθνικέ ή Εβραίε
Σύ που γυρίζεις το τιμόνι και κοιτάς προς τον αγέρα,
Στοχάσου το Φλεβά, που ήταν κάποτε ψηλός κι ωραίος
σαν εσένα.


Τ.Σ.Έλιοτ, "Η Έρημη Χώρα"
Δ' Θάνατος Από Πνιγμό
μετάφραση Γιώργου Σεφέρη
με διορθώσεις και τροποποιήσεις