C A L L M E I S M A E L

..."κάθε φορά που νιώθω την πίκρα να μαζεύεται στο στόμα μου. Κάθε που μπαίνει ένας υγρός, βροχερός Νοέμβρης στην ψυχή μου. Κάθε φορά που πιάνω τον εαυτό μου να κοντοστέκεται ασυναίσθητα μπροστά στα γραφεία κηδειών, και ν' ακολουθεί πίσω-πίσω κάθε κηδεία που συναντά. [...] Τότε, λέω πως είναι καιρός να πάρω τις θάλασσες το ταχύτερο. Αυτό είναι το υποκατάστατό μου στο πιστόλι και στη σφαίρα. [...] Δεν είναι παράξενο. Αν μόνο το ήξεραν, όλοι σχεδόν οι άνθρωποι, σε κάποιο βαθμό, κάποια στιγμή, θα μοιράζονταν μαζί μου τα ίδια συναισθήματα για τον ωκεανό."

Whenever I find myself growing grim about the mouth; whenever it is a damp, drizzly November in my soul; whenever I find myself involuntarily pausing before coffin warehouses, and bringing up the rear of every funeral I meet; [...] then, I account it high time to get to sea as soon as I can. This is my substitute for pistol and ball. [...] There is nothing surprising in this. If they but knew it, almost all men in their degree, some time or other, cherish very nearly the same feelings towards the ocean with me."

Herman Melville, "Moby Dick" ot "The Whale" - κεφ. !