Εξετάζεις το πρόβλημα σε στιγμιαία χρονική κλίμακα και έτσι το κάνεις μη επιλύσιμο. Χρειάζεται να ανατρέξεις στα βασικά. Νομίζω, καλή αναλογία είναι αυτή με το βρέφος. Το εκπαιδεύεις να αναγνωρίζει τον εαυτό του και να συνεννοείται με τους άλλους. Πλάθεις τον ψυχικό του οργανισμό και βάζεις μέσα σ' αυτόν τους τρόπους να γαληνεύει, να συγκεντρώνεται σε κάποιο εξωτερικό ή στο 'μέσα' του ή στο 'έξω' του συνολικά. Σιγά - σιγά, αναδύεται μια δημιουργική και ευχάριστη προσωπικότητα. Και οι κοινωνικές ομάδες, από μια πολύ ουσιώδη οπτική, αποτελούν έναν (1) 'ζωντανό' οργανισμό, ο οποίος χρειάζεται τη διαπαιδαγώγισή του. Αν λοιπόν, σκεφτούμε το πρόβλημα, όχι στην επιφανειακή, στιγμιαίας κλίμακας εκδοχή του, αλλά το δούμε ολιστικά και δυναμικά, τότε, η λύση είναι προφανής και εφαρμόσιμη.
Γνωστός και ως Μαύρος Γάτος,είμαι ένα δίποδο θηλαστικό (ζώ)ον. Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο. Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 39 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος,γιατί ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά", και μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο. Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,και συνείδηση της θνητότητάς μου...
2 σχόλια:
Άσε επιτέλους χιόνισε και στη Θεσσαλονίκη και είδαμε κι εμείς μία άσπρη μέρα...
Εξετάζεις το πρόβλημα σε στιγμιαία χρονική κλίμακα και έτσι το κάνεις μη επιλύσιμο.
Χρειάζεται να ανατρέξεις στα βασικά.
Νομίζω, καλή αναλογία είναι αυτή με το βρέφος. Το εκπαιδεύεις να αναγνωρίζει τον εαυτό του και να συνεννοείται με τους άλλους. Πλάθεις τον ψυχικό του οργανισμό και βάζεις μέσα σ' αυτόν τους τρόπους να γαληνεύει, να συγκεντρώνεται σε κάποιο εξωτερικό ή στο 'μέσα' του ή στο 'έξω' του συνολικά.
Σιγά - σιγά, αναδύεται μια δημιουργική και ευχάριστη προσωπικότητα.
Και οι κοινωνικές ομάδες, από μια πολύ ουσιώδη οπτική, αποτελούν έναν (1) 'ζωντανό' οργανισμό, ο οποίος χρειάζεται τη διαπαιδαγώγισή του.
Αν λοιπόν, σκεφτούμε το πρόβλημα, όχι στην επιφανειακή, στιγμιαίας κλίμακας εκδοχή του, αλλά το δούμε ολιστικά και δυναμικά, τότε, η λύση είναι προφανής και εφαρμόσιμη.
Δημοσίευση σχολίου