«Βαρέθηκα τη γκρίνια», είπε η Νικολέττα. «Αν είναι να σηκωθούμε να φύγουμε, αλλιώς να κάτσουμε εδώ και να σκάσουμε».
Αυτά τα λόγια σκεφτόμουν σήμερα κατεβαίνοντας από την Αρχαία Αγορά στην Παραλία. Στη διάβαση της Εγνατίας ένα μηχανάκι περίμενε το πράσινο των πεζών (!!!) μαρσάροντας καυσαέρια πάνω σε όλους εμάς που περιμέναμε μαζί του (!!!) να περάσουμε απέναντι. Αφού άναψε το πράσινο (των πεζών) και πέρασαν και τα δυό τρία αυτοκίνητα που πάντα περνάνε με κόκκινο, ενώ δεν έχουν πού να πάνε, μια και λίγο πιο πέρα είναι πάλι κόκκινο ή/και μποτιλιάρισμα, ο εν λόγω μηχανάκιας συνέχισε κανονικά στον δήθεν «πεζόδρομο» άρχισε το σλάλομ ανάμεσα σε πεζούς με παιδάκια, γύφτους με υπαίθρια τσαντήρια- μαγαζάκια, μικροπωλητές, τραπεζοκαθίσματα, κρατικά αυτοκίνητα (ένα από αυτά ήταν του ΙΚΑ, με δυό χαλλλλαρούς τυπάδες μέσα που χασκογελούσαν καθώς άνοιγαν δρόμο με τη λαμαρίνα ανάμεσα στους πεζούς), παρκαρισμένα μηχανάκια, ακρωτηριασμένους ζητιάνους εισαγωγής, κι άλλα μηχανάκια, παρκαρισμένα περιπολικά του Αστυνομικού Τμήματος Λευκού Πύργου (!!!), οχήματα χρηματαποστολών, κι άλλα τραπεζοκαθίσματα, μηχανάκια καμικάζι-ντηλίβερυ, κι άλλα μηχανάκια κινούμενα, κι άλλα μηχανάκια παρκαρισμένα.
Μα τόσο πολύ γκρινιάρης είμαι λοιπόν; Ή μήπως, λέμε τώρα, έχω δίκιο;
Τί θέλει ένας άνθρωπος για να μην γκρινιάζει; Ας τα πάρουμε με τη σειρά:
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. Εκεί είναι το ζουμί, λένε. Λοιπόν ζούμε σε μια χώρα όπου οι μισθοί είναι οι μισοί του μέσου όρου της ΕΕ και το κόστος ζωής πολύ μεγαλύτερο του μέσου όρου. ΔΕΔΟΜΕΝΟ.
ΠΑΙΔΕΙΑ. Η δημόσια παιδεία είναι αναποτελεσματική, ανεδαφική και ανεπαρκής. Μαρτυρία τα εκατοντάδες φροντιστήρια. Τα δημόσια πανεπιστήμια είναι ένα τεράστιο «οικογενειακό» μπάχαλο. ΔΕΔΟΜΕΝΟ.
ΥΓΕΙΑ. Αν η δημόσια παιδεία είναι μπάχαλο, η δημόσια υγεία είναι… ανέκδοτο. Μπλακ χιούμορ, φυσικά. ΔΕΔΟΜΕΝΟ.
ΕΡΓΑΣΙΑ. Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι άγραφοι και ανελέητοι: Ο αθέμιτος συναγωνισμός κυριαρχεί κα βασιλεύει. Οι μίζες και τα μαύρα λεφτά είναι ο κανόνας. Το Κράτος χαστουκίζει τους Δίκαιους κι επιβραβεύει τους Άδικους (πχ περαίωση). Πόσο ακόμα θ’ αντέξω να παίζω με τους δικούς μου κανόνες; Με τις παρούσες δύσκολες συνθήκες, που γίνονται ακόμα πιο δύσκολες με την Κρίση, μάλλον όχι πολύ. ΔΕΔΟΜΕΝΟ.
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ. Εγώ, σαν αυτοαπασχολούμενος, παρά τις παχυλές εισφορές που ανελλιπως καταβάλλω κάθε εξάμηνο, μπορώ να προσβλέπω σε μια πενιχρή σύνταξη κάααααααποτε στο βαθύ μέλλον, αν βέβαια επιζήσω ως τότε. Στο μεταξύ, αν πέσω και σπάσω το πόδι μου και δεν εργαστώ για δυό-τρεις μήνες, μπορώ να προσβλέπω σε κανένα φτωχοκομείο ή σε καμμία φυλακή (μια και τα έξοδά μου θα συνεχίσουν να τρέχουν κανονικά…) ΔΕΔΟΜΕΝΟ.
ΜΟΛΥΝΣΗ. Η Θεσσαλονίκη είναι πρωταθλήτρια στην Ευρώπη. ΔΕΔΟΜΕΝΟ.
ΠΡΑΣΙΝΟ. Η Θεσσαλονίκη είναι από τις τελευταίες στην Ευρώπη. ΔΕΔΟΜΕΝΟ.
ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Μη με εξοργίζετε, παρακαλώ. Η έκφραση αυτή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ στα ελληνικά. Είμαστε ΠΡΩΤΟΙ σε νεκρούς, τραυματίες, ακρωτηριασμένους κτλ σε όλην την Ευρώπη. ΔΕΔΟΜΕΝΟ.
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Στην Ελλάδα είναι συνώνυμος με τα κοννέξια και τις κονόμες των εκάστοτε ημετέρων. ΔΕΔΟΜΕΝΟ.
Μαζέψτε όλα τα ΔΕΔΟΜΕΝΑ και κάντε τη σούμα.
ΛΟΙΠόν; Είμαι εγώ γκρινιάρης ή κάνει γκρίνια στην Ελλάδα;;;;;;