Το ΙνδιάΝικο ΚαλοκαίΡι

«φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ’ το χέρι
κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών»

Ξέρεις
ήταν το πιο ευτυχισμένο πρωινό της ζωής μου

περπατούσαμε σε μιαν αμμουδιά, κάπως σαν αυτή
ήταν φθινόπωρο
ένα φθινόπωρο γλυκό, μια εποχή
που υπάρχει μόνο στη βόρειο Αμερική
εκεί το λένε «το καλοκαίρι των Ινδιάνων»
για μάς ήταν απλά το δικό μας

με το μακρύ σου φόρεμα, έμοιαζες μ' ακουαρέλλα της Μαρί Λωρενσάν
και θυμάμαι
θυμάμαι πολύ καλά τί σού είπα εκείνο το πρωί
πριν ένα χρόνο
πριν έναν αιώνα
πριν μιαν αιωνιότητα:


«θα με πας
όπου ζητάς, όταν ζητάς
και θ’ αγαπηθούμε μαζί
ώσπου ο έρωτας να μη ζει

κι η ζωή
θά ‘ναι γλυκιά χρωματιστή
σαν ινδιάνικο καλοκαίρι»


είμαι πολύ μακριά από κείνο το φθινοπωρινό πρωί
μα είναι σα νά ΄μουν εκεί
σε σκέφτομαι

πού νά ‘σαι
τί να κάνεις
υπάρχω άραγε ακόμα για σένα

κοιτάζω τούτο το κύμα που δε θ’ αγγίξει ποτέ τη σελήνη
και να
έτσι κι εγώ επιστρέφω
έτσι κι εγώ ξαπλώνω στην άμμο
και θυμάμαι

θυμάμαι τη παλίρροια,
τον ήλιο, και την ευτυχία της θάλασσας
πριν μιαν αιωνιότητα
πριν ένα αιώνα
πριν ένα χρόνο




Jo Dassin - "L’ été Indien"
Paroles françaises : Pierre Delanoë et Claude Lemesle
(ακριβής) μετάφραση Μαύρος Γάτος 2009
μετάφραση ελεύθερη για αναδημοσίευση - υποχρεωτική η αναφορά τη πηγής


εικόνες: Marie Laurencin, "Femmes dans la foret", "La tentative amoureuse"