"ΠΟΛΛά ΦΙΛάκια γΙΑ τΑ ΧΡΙΣτΟΥΓεΝNάΚια (*)": Τα ΧΡΙΣτΟύγΕΝΝΑ Του ΧΛιΔοΚΑΚοΜΟίΡΗ

.

Τα Χριστούγεννα ο Χλιδοκακομοίρης θα γνωρίσει τον χλιδοκακόμοιρο εαυτό του πίνοντας το εφτάστερο κονιάκ που διαφημίζει ο Αλιάγας, και θα νιώσει για λίγο καψουροτζέντλεμαν με τα ουίσκι που τον βομβαρδίζει η χλιδοκακομοιροτιβί. Η κα Χλιδοκακομοίρη θ' αλωνίσει την αγορά ψωνίζοντας υστερικά δωράκια (όλα σε -άκια) για όλους, αλλά κυρίως για τον εαυτό της: παπουτσάκια, καλλυντικάκια, εσωρουχάκια, όλων των ειδών τα σκατουλάκια. Γιατί αυτό της είπαν πως είναι τα Χριστουγεννάκια. Για το παιδί θα επιδράμουν στο Τζάμπα, όπου θα γεμίσουν τις χλιδοκακόμοιρες σακούλες τους με  τόνους σκουπιδοπαιχνίδια, γιατί αυτό τους είπαν πως είναι τα παιδικά Χριστούγεννα.

Αν η οικογένεια Χλιδοκακομοίρη δεν τα καταφέρει να φύγει κάπου μακριά να "κάνει Χριστούγεννα", θα κλείσει για το ρεβεγιόν τραπέζι στο κυνοκομείο "της αρεσκεία (sic) της", όπου τραγουδάει ο αγαπημένος τους χλιδοκακομοίρης, καταθέτοντας για δυό τρεις ώρες στρίμωγμα και ξεκούφαμα τ' απομεινάρια από το δώρο. 

Μετά τις γιορτές ο Χλιδοκακομοίρης, όπως κάθε χρονιά, θα πάθει την μετά-γιορτινή κατάθλιψη. Μετά τα Χριστουγεννάκια και την Πρωτοχρονιούλα και τα άπειρα (εικονικά) φιλάκια, θα τού μείνουν μόνο κάτι χαλασμένα χλιδοκακομοιροπαίχνιδα, και φορτωμένες πιστωτικές κάρτες...

Διαβάστε επίσης: Τα Χριστούγεννα του Φτωχομαλάκα

(*) "Πολλά φιλάκια για τα Χριστουγεννάκια": το άκουσα σε μεσημεριανή εκπομπή. Πόσο πιό σαχλός μπορεί να γίνει κανείς; Καθόλου, μάλλον.