22 Απρ 2008

ΜΕΓάΛΗ ΤΡίΤΗ: ΟΙ ΜΩΡέΣ ΠΑΡΘέΝΕΣ ΚΑΙ Ο ΝΥΜΦίΟΣ

.

Ακούστε: "Τον νυμφώνα Σου βλέπω" από τη Δήμητρα Γαλάνη
πατώντας "play' δίπλα (Radio Mavros Gatos)




Σήμερα στην Εκκλησία ακούγεται η παραβολή των μωρών παρθένων, ξέρετε, εκείνες που δεν πρόβλεψαν να πάρουν έξτρα λάδι για τα καντήλια τους κι έχασαν την υποδοχή του Νυμφίου.

Από παιδί μού έκανε τρομερή εντύπωση αυτή η παραβολή. Όχι για τους μεταφυσικούς συμβολισμούς της, αλλά για τα πρακτικά της διδάγματα: Εκείνο που μού έκανε εντύπωση ήταν η άρνηση των γνωστικών παρθένων να μοιραστούν το λάδι τους με τις μωρές. Η παιδική μου ψυχή το θεωρούσε σκληρό. Η λογική όμως αντέτασσε ότι αν οι γνωστικές έδιναν λάδι στις μωρές, δεν θα τους έφτανε ούτε για τις ίδιες, άρα πολύ καλά έκαναν και δεν τους έδωσαν...

Στην πορεία της ζωής μου διαπίστωσα ότι συνηθίζω να διαχωρίζω τους ανθρώπους σε "αξιοπαθούντες" (μωρές παρθένες), για τους οποίους δυσανασχετώ, σε και αναξιοπαθούντες (γνωστικούς αλλά άτυχους)- για τους αναξιοπαθούντες μπορώ να γίνω κομμάτια προκειμένου να τους βοηθήσω. Δεν ξέρω πόσο ρόλο έπαιξε στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μου η παραβολή των Παρθένων που άκουσα παιδί, ξέρω όμως ότι η στάση μου αυτή είναι απόλυτα χριστιανική, όσο και να φαίνεται περίεργο, όσο και να είμαι άθεος.

Σε κάποιο άλλο σημείο ο Χριστός λέει "όποιος έχει δύο ρούχα, πρέπει να δίνει το ένα στον συνάνθρωπό του που δεν έχει κανένα". Και φυσικά λέει, "ν' αγαπάτε τους άλλους σαν τον εαυτό σας." Πόσο παρεξηγημένα είναι αυτά τα λόγια. "Σαν τον εαυτό σας", σημαίνει ΤΟ ΙΔΙΟ με τον εαυτό σας, όχι λιγότερο, ΌΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. Γιατί αν δεν αγαπάμε πρώτα πρώτα τον εαυτό μας, είναι αδύνατον να είμαστε ισορροπημένα άτομα, όπως αδύνατον είναι ν' αγαπάμε και τους άλλους με τρόπο ουσιαστικό.

Όσο για τους χιτώνες; Εδώ ο Χριστός έπεσε πολύ έξω στις ελπίδες του για το ανθρώπινο γένος. Το έτος 2008, οι έχοντες πάμπολλους χιτώνες εξακολουθούν να μη δίνουν ούτε κουρελάκι, ενώ οι έχοντες ενάμισι τρύπιο χιτώνα, εξακολουθούν να δίνουν τον μισό...

"Ιδού", όμως, "ο Νυμφίος, έρχεται, εν τω μέσω της νυκτός",
και είναι, ο νυμφίος, ο εαυτός μας...

Νικόλαος Γύζης, "Ιδού ο Νυμφίος"
από την Εθνική Πινακοθήκη

.

1 σχόλιο:

Φαίδρα Φις είπε...

σου στέλνω τη σκέψη και την αγάπη μου,και ό,τι άλλο έχω,μοιρασμένο.
για τη δικαίωση και την Ανάσταση θα χρειαστεί να περιμένουμε λιγάκι ακόμα...μπορεί και άλλη μια ζωή...και άλλος ένας θάνατος και άλλη μια ζωή...και...

αξιοπαθούσα μωρή παρθένος...
Φαίδρα