H ΑΝάΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΤΩΧΟΜΑΛάΚΑ

Δος μοι τούτον τον ξένον
τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω
Δος μοι τούτον τον ξένον
ον ομόφυλοι μισούντες θανατούσιν ως ξένον

Τα Χριστούγεννα, μέσα σε έναν σταύλο, ανάμεσα στις κοπριές και στα άχυρα, γεννήθηκε Εκείνος, εκείνος ο Ξένος.

Τα Χριστούγεννα, είθισται ο κάθε Φτωχομαλάκας να εορτάζει την πρωθύστερη Σταύρωση εκείνου του Ξένου.

Σχεδόν κανείς δεν είναι κοντά Του καθώς γεννιέται, σχεδόν κανείς δεν νοιώθει το όποιο μήνυμα της γέννησής Του, μόνο κάτι πρόβατα, και μερικοί τσομπάνηδες. Και πριν καλά καλά προλάβει να γεννηθεί, με την ενθουσιώδη συμμετοχή του φιλοθεάμονος κοινού, γίνεται η πανηγυρική και πολλαπλή Του Σταύρωση: τόσες Σταυρώσεις, όσοι και οι Φτωχομαλάκες.

Το Πάσχα ο κάθε Φτωχομαλάκας θα πάρει την ολοκαίνουργια αμαξάρα του με τις χιλιάδες άτοκες δόσεις και θα τρέξει να μποτιλιαριστεί στους συφοριασμένους δρόμους, για να αγοράσει επικές προμήθειες φαγητού και λαμπάδων, αλλά κυρίως, για να εξασφαλίσει άχρηστα δώρα για όλους: Για το μπαμπά, για τη μαμά, για τον πεθερό, για την πεθερά, για τα παιδιά, για την γυναίκα, για την γκόμενα, για το σκύλο, για τη γάτα, για το καναρίνι. Αισθάνεται βαθιά το Χρέος να ξοδέψει στην τελετουργία αυτή τουλάχιστον το Δώρο, συν καναδυό εορτοδάνεια για τσόντα.

Το Πάσχα ο Φτωχομαλάκας θα θυμηθεί την ύπαρξη ατόμων που έχει ξεχάσει τουλάχιστον από τα προηγούμενα Χριστούγεννα, και για τα οποία στο βάθος δε δίνει δεκάρα, και θα τους στείλει καρτούλες, email, μηνύματα στο κινητό. Οι περισσότεροι θα έχουν ξεχάσει την ύπαρξή του από τα προηγούμενα Χριστούγεννα, μερικοί και από πάντα.


Το βράδυ της Ανάστασης ο Φτωχομαλάκας πρέπει να κάνει, λέει, ρεβεγιόν. Πολλοί Φτωχομαλάκες συνωστίζονται σε πούλμαν και αεροδρόμια για να πάνε εκεί που δεν πηγαίνουν όλον τον υπόλοιπο χρόνο, δηλαδή αλλού, να κάνουν εκεί τα ψώνια τους και το ρεβεγιόν τους. Ο Φτωχομαλάκας που για κάποιον λόγο δεν θα ταξιδέψει πατείς με πατώ σε, θα φορέσει την καλύτερη στολή Φτωχομαλάκα που διαθέτει και θα στριμωχτεί, μαζί με εκατομμύρια άλλους Φτωχομαλάκες, σε σκυλάδικα, ακριβά ξενοδοχεία, πατσατζίδικα, κλάμπ, ανάλογα με την Φτώχεια του και με την φτωχομαλακία του.

Την Ανάσταση, δηλαδή ΠΡΙΝ την Ανάσταση, ο Φτωχομαλάκας θα νιώθει μια διαρκή ψεύδο-ευφορία, θα φορά μόνιμα στο πρόσωπό του μια ιλλουστρασιόν ψιμυθιώδη ευτυχία, γιατί έτσι τού έχουν πει, ότι την Ανάσταση οι Φτωχομαλάκες είναι ευτυχισμένοι. Μόλις όμως περάσουν οι γιορτές, θα νιώσει ακόμα μεγαλύτερη την πρωτινή του δυστυχία, και ούτε που θα ξέρει γιατί. Τα παιδιά του Φτωχομαλάκα θα χρειαστούν μερικές εβδομάδες για να σπάσουν και να πετάξουν τα κινέζικα Φτωχομαλακοπαιχνίδια (που τα απαίτησαν επειδή τα είδαν στην Φτωχομαλακοτηλεόραση), αλλά ο Φτωχομαλάκας θα απωλέσει την ψευδοευτυχία του το πολύ μερικές ώρες μετά, μόλις τελειώσουν οι Τελετές του Φτωχομαλάκα που λέγαμε.


Ο Φτωχομαλάκας δεν θα καταλάβει ποτέ, ότι είναι δυστυχισμένος, επειδή Σταύρωσε Εκείνον τον Ξένο, την Ανάσταση του οποίου υποτίθεται πως γιόρταζε. Και επειδή στο βάθος ξέρει πως Ανάσταση δεν υπάρχει.

Μη χάνεις χρόνο! Τί κάθεσαι;

Τρέχα να ψωνίσεις τα τελευταία δώρα!

Τρέχα να κλείσεις τραπέζι, όσο πιό κοντά στην πίστα της Σταύρωσης!

Άρον, άρον, σταύρωσον Αυτόν!

Μαύρος Γάτος (Φτωχομαλάκας, εν μέρει, όπως όλοι μας...)

ΚΑΛή Κ ΑΛΗΘΙΝή ΑΝάΣΤΑΣΗ
ΨΥΧήΣ ΚΑΙ ΣώΜΑΤΟΣ!

Δος μοι τούτον τον ξένον
ίνα κρύψω εν τάφω
ος ως ξένος ουκ έχει την κεφαλήν πού κλίνη
.