ΑΠΟΜΕΙΝάΡΙ (+AUTOPLaY "A THouSAND YeARS" by StiNG)

.

Αν δεις αχνό από κρύου ανάσα,
ή από στάχτη καπνό

θά 'ναι που, κάποτε, κι εγώ

σ' αγάπησα


.

Ο ΑΜΕΡΙΚάΝΙΚΟΣ (ΚώΛΟ) ΔάΚΤΥΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡάΤΟΣ - ΕΓΚΛΗΜΑΤίΑΣ ΠΟύ ΛέΓΕΤΑΙ ΙΣΡΑήΛ

.

Άγιε μου Βασίλη, κάνε το 2009
να φάει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το Ισραήλ
τον Αμερικάνικο (κώλο) δάκτυλο

(που ΔΗΘΕΝ έφαγε το 2008 ο Κωστάκης...)

...((("ένα ελαφάκι για το Μαύρο Γάτο")))...



.

ΑΣΧήMIA

Πιάνεις το χιόνι και ματώνει

τί νά 'ναι αυτό που σε λερώνει

γιατί νικά;

μ

ΤΡίΑ ΧΡόNIA MAύΡΟΣ ΓάΤΟΣ!!! ΣαΝ,,, ΧΤέΣ...

Πριν από τρία χρόνια, σαν χτες τα ξημερώματα, γεννήθηκε ο Μαύρος Γάτος του ελληνικού διαδικτύου. Στην αρχή ήταν ένα μελαγχολικό και λυπημένο γατί, πoυ όλο κλαψούριζε, για τους γνωστούς και μη εξαιρετέους λόγους (έ, τί κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια Σ;ο). Σιγά σιγά όμως πήρε τα πάνω του, και άρχισε τα ποιήματα, τα τραγούδια και τα στοχευμένα μπινελίκια! Και η φωνή του δυνάμωσε! Όχι, δεν τύπωσε βιβλίο, ούτε πήρε εκπομπή στο ραδιόφωνο (αν και βγήκε στον αέρα Σ;-), ούτε μόνιμη στήλη στον τύπο (αν και έγραψαν γι'αυτόν ΣBo). Απέκτησε όμως φίλους, όχι πάρα πολλούς, μα καλούς φίλους! Μέχρι και Δήμαρχος κόντεψε να βγει, ο μπαγάσας!

Όλους εσάς τους φίλους μου, παλιούς και νέους, γνωστούς και "άγνωστους", φανερούς και κρυφούς, σάς ευχαριστώ, από τα βάθη και των εφτά ψυχών μου. Η αγάπη σάς, που μού δίνει την αφορμή και την αιτία να συνεχίσω, είναι αμφίδρομη και αμοιβαία...

Μίλτος
Σ;- )))

ΕΠΕΙΔή Θα ΡΘΕίΣ

Μού γελούν οι γλάροι, επειδή θα ρθείς
γέμισε το φεγγάρι, επειδή θα ρθείς

Στρείδι είμαι, κλειστό
μα σού 'χω ένα μικρό
μαργαριτάρι

έλα
μην αργείς

.

MaYROS GaTOS SiNGING THe KaLANTA : άΔΙΚΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕίΣ ΣΤο FaCEBOOK ν' ΑΛΛάΞΕΙΣ Τον ΚόΣΜΟ

.
...το πολύ- πολύ ν' αλλάξεις το Facebook!

Αντί γι αυτό, άλλαξε την καθημερινότητά σου. Έστω και λίγο. Γίνε πιό ειλικρινής. Και πιό συνεπής. Μίλα λιγότερο στο κινητό. Νοιάσου περισσότερο για τους γύρω σου. Κλείσε την τηλεόραση. Βγες έξω και περπάτα, στο δρόμο, στα πάρκα. Κόψε τα SMS. Συνάντησε πιό πολλούς φίλους. Πήγαινε στο γυμναστήριο. Μάθε βιολί. Ψήφισε άλλους.

Ζήσε στον αληθινό κόσμο.

ΧΡόΝΙΑ ΠΟΛλά Και ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚά!

Αληθινή Επανάσταση κι ας είναι και μικρή
παρά σαράντα χρόνια γκρίνια εικονική.

.

ΑΣΤΡίΝΑ, άΝΑΡΧΟΣ ΘΕόΣ: ΟΙ ΕΥΧέΣ ΚΑΙ Τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙάΤΙΚΑ ΚάΛΑΝΤΑ ΤΟυ ΜΑύΡΟΥ ΓάΤΟΥ - Να Τα ΠΟύμΕ; (AUTOPLaY)

.

Κι επειδή η ζωή συνεχίζεται,
(και δεν μπορεί παρά να συνεχίζεται...)
Χρόνια πολλά,
γεμάτα Υγεία, Αγάπη, Αλήθεια και Ομορφιά!

Αστρίνα
Κάλαντα από την Grecia Salentina
(ελληνόφωνη κάτω Ιταλία)
τα πιό όμορφα που έχω ακούσει ποτέ!

Άρτε που εστά στην ώρια μασσαρία
βλοώ την πόρτα με το λιμπιντάρι
βλοώ τη μάνα μ’όλο το παιντία
κι α πόι το τσούρη πού ’ναι ο τζενεράλη

Ηρτάμο να σάς φέρμε την Αστρίνα
Κορλιάνα που τη μάτε σε τολό
Ε να μάς δώκει πρέστο μα το πρίμα
ηρτάμο να σάς φέρμε την Αστρίνα

Α πόι βω βλοώ και το μερτσάλι
την κάτσα, την σκουντέντα, το ροδούλι
και τη σβαρτή, βαρτή μερτσήν αγάλη

Ηρτάμα να σάς κάμαμαν αλλεγρία!


Αστρίνα: τα Χριστούγεννα!
τσούρης: ο κύρης
η κάτσα: η γάτα (και ο γάτος)!!!!
(καλά, μποορεί να είναι και η casa, το σπίτι Σ;)))
αλλεγρία: η χαρά!

Άναρχος Θεός
Βυζαντινά κάλαντα Κοτυώρων Πόντου
(τα δεύτερα πιό όμορφα που έχω ακούσει ποτέ!)

Άναρχος Θεός καταβέβηκεν
και εν τη Παρθένω κατώκησεν.
έρου έρουρεμ, έρου έρουρεμ, Χαίρε Δέσποινα!

Δεύτε εν σπηλαίω θεάσασθαι
κείμενον εν φάτνη τον Κύριον
έρου έρουρεμ, έρου έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!

Ω Παρθενομήτωρ και Δέσποινα,
σώσον τους προς σε καταφεύγοντας
έρου έρουρεμ, έρου έρουρεμ, Χαίρε Δέσποινα!

Από το δίσκο "Κάλαντα Δωδεκαημέρου"
του Αρχείου Ελληνικής Μουσικής του Υπουργείου Πολιτισμού

.

Η ΔηΜΟΚΡΑΤίΑ ωΣ ΠΡόΣΧΗΜΑ και ωΣ ΠΑΡΩΔία

Η Δημοκρατία είναι ένα αναγκαίο κακό, ένα "μη χείρον βέλτιστον", που μάς προφυλάσσει από την τυρρανία. Μερικές φορές όμως γίνεται φαρσοκωμωδία και παρωδία, όπως τώρα, στην Ελλάδα μας, την πατρίδα της Δημοκρατίας.
.
Κατ' αρχήν υπάρχει το τεράστιο πρόβλημα του ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ: σε έχουν πείσει, "μέσε Έλληνα", ότι ΚΛΕΒΟΝΤΑΣ έδρες από τους λίγους και δίνοντάς τeς στους πολλούς σού εξασφαλίζουν "σταθερότητα"" και σε προφυλάσσουν από την αποτρόπαια "ακυβερνησία". Το τί εννοούν όμως λέγοντας "ισχυρή κυβέρνηση" μπορείς να το καταλάβεις κοιτάζοντας αναδρομικά τα πεπραγμένα όλων των μεταπολεμικών "δημοκρατικών" και "ισχυρών" κυβερνήσεων. "Ισχυρή κυβέρνηση", στη γλώσσα των πολιτικών τζακιών που μάς κυβερνούν εδώ και δεκαετίες, σημαίνει ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ, ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ, ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ, ΔΙΑΦΘΟΡΑ, ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ.

Έχεις λοιπόν μια "δημοκρατικά" εκλεγμένη κυβέρνηση που την εξέλεξε το 42% των όσων ψήφισαν, δηλαδή λιγότεροι από ένας στους τρεις ενήλικες, αν υπολογίσουμε και την αποχή (για την ακρίβεια, το 30,195%, τρεις στους δέκα ενήλικες), ακόμα λιγότεροι, αν υπολογίσουμε και τους εφήβους, ή τους ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΥΣ αυτής της κοινωνίας, πρόσφυγες, μετανάστες κτλ. Και βγαίνει ο διορισμένος πρόεδρος της Κρατικής Τηλεόρασης αυτής της Κυβέρνησης και μιλάει για "αντιδημοκρατικές τακτικές", επειδή κάποιοι από τους ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΥΣ της τηλεόρασης κατέλαβαν για λίγο, εντελώς ειρηνικά, το στούντιο των ειδήσεων.

.

Για σκεφτείτε λίγο: Δεν βλέπω όση τηλεόραση βλέπει ο Αναλαμβάνων Πρωθυπουργός μας, βλέπω όμως αρκετή, αυτές τις μέρες. Από τότε που ξεκίνησαν τα γεγονότα, το βράδυ του προπερασμένου Σαββάτου, έχουμε ακούσει την άποψη όλων, της πολλαπλά αποτυχημένης Κυβέρνησης, της ανεκδιήγητης Αστυνομίας μας, της Αντιπολίτευσης, του ΚΚΕ και του Σύριζα, των λαλίστατων χρυσών αυγών του ΛΑΟΣ, των αγανακτισμένων πολιτών (χωρίς εισαγωγικά και χωρίς ειρωνία). ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ; Δεν μιλώ για στιγμιαίες δηλώσεις εν μέσω δακρυγόνων, ούτε μιλώ για τους κουκουλοφόρους. Αυτοί δεν έχουν πρόσωπο, άρα δεν δικαιούνται να έχουν και φωνή. Μιλώ για την εξεγερμένη νεολαία. Που δεν την βλέπεις στην τηλεόρασή σου, κύριε Πρωθυπουργέ, μέσε πολίτη, δεν τους βλέπεις, γιατί βλέπεις μόνο τους μπαχαλάκηδες και τους λιθοβολιστές. ΣΕ ΠΟΙΟ ΠΑΝΕΛ ΠΡΟΣΚΛΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ ΝΕΟΙ; ΠΟΙΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΕ ΦΩΝΗ; ΠΟΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥΣ ΠΗΡΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ;

Αν κάτι θ΄αλλάξει, θα είναι από την "επάρατη" τεχνολογία. Θα είναι από τις κάμερες που έδειξαν την αληθεια για την ζαρντινιέρα και για τον Αλέξη ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ 17ΧΡΟΝΟ "ΔΗΘΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ", θα είναι από το Διαδίκτυο, που δίνει φωνή σε ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση στα κυρίαρχα και απολυταρχικά Μέσα, και σε Δημοσιογράφους με Δ κεφαλαίο. Όπως ο Στέλιος Κούλογλου, που τον έκοψε από την κρατική τηλεόραση ο ίδιος "δημοκρατικός" Πρόεδρος της ΕΡΤ, που λέγαμε και πριν.

Αν η αληθινή Δημοκρατία έχει μια ελπίδα, θα έρθει από εκεί...

"ΝάΡΚΗΣ Του άΛΓΟΥΣ ΔΟΚΙΜέΣ" (+ AUTOPLAY)

.

ας πετάξουμε, έστω
"εν φαντασία και λόγω"

τίποτα, ή όλα


.

photo: Robert ParkeHarrison, "da Vinci's Wings"
autoplay: AsTOR PIAZZoLA, "MilONGa TRiSTE", "MiLONGA en Re"

"ΝάΡΚΗΣ Του άΛΓΟΥΣ ΔΟΚΙΜέΣ", "Εν ΦανΤΑΣίΑ κΑι ΛόΓΩ":
Μελαγχολία του Ιάσονος Κλεάνδρου· ποιητού εν Κομμαγηνή· 595 μ.Χ.

Η ΠΟΛΙΤΙΚή ΚΑΙ ΤΑ ΜΜΕ ωΣ ΣΚΛΗΡό ΠΟΡΝό (ΤΣόνΤΑ) ΚΑΙ Ο ΑΜΕΡΙΚάΝΙΚΟΣ ΚΩΛΟ-ΔάΚΤΥΛΟΣ

Έχεις δει ποτέ σκληρό πορνό; [Έλα τώρα. Παραδέξου το. Εντάξει, κατά λάθος ήταν.]
Λοιπόν, έχει πάρα πολλά κοινά με την ελληνική πολιτική, με την ελληνική δημόσια ζωή, και με τα κυρίαρχα ελληνικά ΜΜΕ.

Τα κύρια κοινά χαρακτηριστικά τους είναι τα εξής:

1. Οι πρωταγωνιστές, αλλά και οι κομπάρσοι, ΥΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ, συστηματικά και καταφανέστατα (αν έχεις έστω ένα κουκούτσι μυαλό για να το αντιληφθείς, δηλαδή.)

2. Είναι αηδία

3. Είναι ΜΕΓΑΛΗ αηδία

4. Είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ αηδία

5. Η αηδία δεν έχει τέλος ("μα επιτέλους, δεν θα τελειώσει;" σκέφτεσαι κρυφά. Αν έχεις έστω ένα κουκούτσι αισθητική, δηλαδή.)

Και μέσα σε όλη αυτήν την αηδία, ψιθυρίζουν και κάποιοι αμετανόητοι Καραμανλικοί (π.χ. η ....Αυριανή!!!!!!!!!) ότι ξαφνικά "οι Αμερικάνοι θέλουν να φάνε τον Καραμανλή", γιατί λέει δεν τους έκανε τη χάρη (τρελλό γέλιο πέφτει εδώ) με τα Σκόπια και με τον αγωγό Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη.

Αυτός κι αν είναι Αμερικάνικος κωλο-δάκτυλος....

Ύστερα όταν σού λέω ότι η ελληνική πολιτική είναι σκληρό πορνό...

THe WaTCHER aND THe ToWER- WaITING, HoUR By HouR ("CRISES", AUTOPLAY)

.
Όταν είμαι στις μαύρες μου,
επιστρέφω σ' εκείνα που μ' έφτιαξαν αυτόν που είμαι.
Ένα από αυτά είναι και ο δίσκος "Crises" του Μιχάλη.
Καλή ακρόαση...

THe WaTCHER aND THe ToWER
WaITING, HoUR By HouR



Aκούτε: "Crises" του Mike Oldfield
Διαβάστε: "Η Αγία Τριάδα του Μαύρου Γάτου:
Mike Oldfield, Douglas Adams, Philip Dick

.

Ο ΑΝΑΛΑΜΒάΝΩΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓόΣ: H ΕΥΘύΝΗ, η ΣΥΓΝώΜΗ ΚΑι Το ΧΑΜέΝΟ ΦΙΛόΤΙΜΟ

.

Ανέλαβε λέει την "ευθύνη" για το Βατοπέδι ο Καραμανλής, και μάλιστα "όλη", δεν ήξερε λέει, δεν κατάλαβε, υποτίμησε. Μάλλον τηλεόραση θα έβλεπε πάλι και τού ξέφυγαν κάποιες "λεπτομέρειες". Τί είδους "ευθύνη" είναι όμως αυτή, χωρίς ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑ", δεν μπορώ να το καταλάβω. Αντίθετα, σηκώθηκαν και πάλι όλοι όρθιοι και χειροκροτούσαν τον δεδηλωμένα ανίκανο αναλαμβάνοντα, όπως το Σεπτέμβρη του 2007, εν μέσω άλλων σκανδάλων και άλλων τραγικών ανεπαρκειών. Τότε όμως, και παρά τις ρητές και επανειλημμένες δεσμεύσεις του για το αντίθετο, ο Καραμανλής θεώρησε ότι υπήρχε λόγος να πάει σε εκλογές. Τώρα, που έχει βουήξει το σύμπαν για την ανάγκη ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, δεν υπάρχει λέει λόγος. Δεν τους παίρνει, βλέπεις. Είναι και τα γκάλοπ. Αυτά αποφασίζουν.

Από την άλλη, άρχισε ξαφνικά ο Αναλαμβάνων Πρωθυπουργός μας ν' ανησυχεί για την 'ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής'. Έσπευσαν οι Πασόκοι να τον καθησυχάσουν, άλλωστε αυτοί πρώτοι την έζησαν στο πετσί τους αυτήν την τρομερή αδικία: προς Θεού, μακριά από μας και την πολιτική μας ζωή τέτοια απρέπεια, είδες τί καλά που είναι, Κωστάκη, μάθε επιτέλους το μάθημά σου, μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια και κόρακας κοράκου μάτι δεν αρμόζει να βγάζει, από δω κι εμπρός περισσότερη προσοχή, μην τολμήσεις να ξαναμιλήσεις για "ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ", για 'ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ", για 'ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ', τουλάχιστον όχι στα σοβαρά, κι όλα θα πάνε καλά... Μόνο που δεν έκλαψαν αγκαλιά, οι Πασόκοι με τους Νεοδημοκράτες.

Κατά τα άλλα, κάποιοι θεωρούν ότι η αναταραχή και το κλίμα εξέγερσης που ζούμε είναι άλλη μια ακίνδυνη μπόρα για το Σύστημα, μια μπόρα που θα περάσει όπως πέρασαν τόσες και τόσες άλλες, με καταστολή, με "επικοινωνιακά" τεχνάσματα (=ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ), με θεατρινίστικα κλάματα και συγνώμες και εικονικές παραιτήσεις, με εντατική δουλειά των συντεταγμένων ΜΜΕ, με τραγελαφικές "αναλήψεις ευθυνών', με ανερυθρίαστες δηλώσεις του τύπου "άπλετο φως", "τιμωρία των υπευθύνων όσο ψηλά κτλ κτλ", και λοιπά, και λοιπά...

Και το χειρότερο είναι πως οι κύριοι αυτοί έχουν απόλυτο δίκιο, έτσι ακριβώς θα γίνει....

Γιατί Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΙΑ ΣΥΝΕΝΟΧΗ, ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΓΓΕΝΩΣ ΑΝΙΚΑΝΗ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΡΗΞΗ.

Την ρήξη με τον φαύλο κύκλο της Διαφθοράς και της Αναξιοκρατίας. Τη ρήξη με την βαθειά ΣΥΝΕΝΟΧΉ που δεσμεύει και ευνουχίζει τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας, εκείνων που τον περασμένο Σεπτέμβρη έβγαλαν ξανά κυβέρνηση τη ΝΔ, ή ψήφισαν το ανεκδιήγητο και πολλαπλά αποτυχημένο ΠΑΣΟΚ. Για να μη μιλήσω για το 5% που έβαλε το Φίδι του Πλεύρη και του Καρατζαφέρη στη Βουλή. Σύνολο: το λιγότερο το 85% των όσων ψήφισαν (για όσους απείχαν, θα σάς πω τί σκέφτομαι, άλλη φορά) έριξαν στην κάλπη ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΣΑΠΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΩΣ ΕΧΕΙ.

Χρειάζεται λοιπόν ΡΗΞΗ. Γενναία σε βάθος και μαζική σε πλήθος. Όλα τα υπόλοιπα, είναι ανούσια κι ανέλπιδα πυροτεχνήματα...

ΜΑ, ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΦΥΓΑΤΕ;;;;;;
.

ΜΑΤΩΜέΝΟ

.

Βροντάς
κι αστράφτεις, σαν τις άγριες καταιγίδες
κάλυκες, αιμάτινες ρανίδες
σκορπάς

βλέμμα σκοτεινό, σαν τραγωδία
ψάχνεις αφορμή για μιάν αιτία
πονάς

πάθη και χαμένες ευκαιρίες
ναυάγια, αρχαίες τρικυμίες
βήματα σε λασπωμένο χιόνι
ό,τι τραυματίζει και σκοτώνει
ερευνάς

ν' αλλάξουν πρόσημο οι Ισημερίες
και χρώμα τα Μαγνητικά Πεδία
ζητάς


φίλα με, στο ματωμένο στόμα

τολμάς;


.

Οι ΣΥΝΕΝΤΕύΞΕΙΣ ΤΟυ ΜΑύΡΟΥ ΓάΤΟΥ: ΣΥΝέΝΤΕΥΞΗ Μ'έΝΑΝ ΚάΦΕΛΛΟ

.

Δείτε πολύ περισσότερα στο Blog των Ηρωικών Ελληναράδων Κάφελλων

Οδός Μοναστηρίου, Θεσσαλονίκη, κοντά στο Βαρδάρη, δίπλα στη διεύθυνση Υγείας. Παρκάρει ανάποδα σε μονόδρομο, ακριβώς πάνω στη γωνία, κλείνοντας τα τρία τέταρτα της διάβασης, και τη ράμπα του ΥΠΕΡΥΨΩΜΕΝΟΥ (λόγω των έργων του Μετρό) πεζοδρομίου.

Κόκκινο αυτοκίνητο, κόκκινη εργατική φόρμα. Στο στόμα ένα στραβό τσιγάρο. Κατεβαίνει κοιτάζοντας κάπως ανήσυχα γύρω γύρω, τους γέρους με τα μπαστούνια που αγωνίζονται ν' ανέβουν το πεζοδρόμιο, μια που τους έκλεισε τη ράμπα, τις μαμάδες με τα καροτσάκια που τον βρίζουν από μέσα τους. Φαίνεται ότι νιώθει άβολα. Κοιτάει γύρω γύρω να βρει καμμιά θέση. Αλλά πού. Με βλέπει που φωτογραφίζω το αυτοκίνητό του. Μού μιλά, ευγενικά.

Μένει όχι μακριά, αλλά δεν μπορεί να έρθει με άλλο τρόπο γιατί στο αυτοκίνητο έχει βαριά υλικά, που δεν μεταφέρονται αλλιώς. Δουλεύει αυτές τις μέρες στην καφετέρια ακριβώς από πίσω. Τα πάρκινγκ κοστίζουν τρία ευρώ την ώρα, επί δέκα ώρες που δουλεύει, πάει το μεροκάματο. ΠΟύ να το βάλει; Αφού "κάθε οικογένεια έχει από δυό τρία αυτοκίνητα, ο καθένας το δικό του. Είναι και τα έργα του μετρό..." Τού εξηγώ ότι και να τελειώσουν τα έργα, οι θέσεις πάρκινγκ δεν πρόκειται να αυξηθούν. Τον βοηθάω να μετακινήσει λίγο το αυτοκίνητο, σπρώχνω λίγο και τον κάδο, τουλάχιστον να ελευθερώσει τη ράμπα. Τί να πεις... Όλοι δίκιο έχουμε, έτσι δεν είναι; Δίκιο και ο Κάφελλος...


Όχι. Όταν όλοι έχουν "δίκιο", το πιό πολύ δίκιο το έχει ο πιό αδύναμος.
.

{ Το φωτογραφικό υλικό (που φυσικά υπάρχει) δεν θα δημοσιευτεί, για ευνόητους λόγους }

Το ΖΩΝΤΑΝό ΣΚάΚΙ (+AUTOPLAY, "AMAXHTί")

Ως τώρα παρομοίαζα τα πιόνια του σκακιού με τα άτομα που μάς πλαισιώνουν, μας συντροφεύουν και μας στηρίζουν: Πέρα από τον αργοκίνητο αλλά πολύτιμο Βασιλιά-Εαυτό, που όταν χαθεί χάνεται και το παιχνίδι της Ζωής, το πιό πολύτιμο πιόνι είναι η ευκίνητη και φονική Βασίλισσα, η πολυμήχανη και πολυδύναμη Γυναίκα- Σύντροφος. Τριγύρω οι Γονείς, δύο από κάθε πλευρά, οι Παππούδες... τ' Αδέρφια, τα Παιδιά, οι Φίλοι...

Kατάλαβα πιά πόσο λάθος έκανα. Τα πιόνια του σκακιού δεν είναι η οικογένεια και οι φίλοι μας. Είναι ο εαυτός μας. Το καθένα χωριστά, κι όλα μαζί: Ο Βασιλιάς είναι η εύθραυστη κι ευάλωτη πνοή της Ζωής μας, τα Όνειρά μας, η Ψυχή και η Καρδιά μας μαζί. Η Βασίλισσα είναι ο Νούς μας, η Λογική μας, η ικανότητά μας να βρίσκουμε λύσεις, να κάνουμε τα όνειρά μας σχέδια, και να τα πραγματοποιούμε. Οι δύο Πύργοι είναι τα Πόδια μας, τα άλογα είναι τα Χέρια μας, οι αξιωματικοί είναι η Φωνή μας. Τα πιόνια είναι το Στομάχι μας, οι Πνεύμονές μας, οι Μύες μας, τα όργανα που ενεργειοδοτούν και κινούν όλα τα υπόλοιπα στο Χώρο και στο Χρόνο.

Τί θλιβερό, το Σκάκι της μικρής μας ζωής. Κάθε μας βήμα δύσκολο, γεμάτο κίνδυνο, αβεβαιότητα, φόβο. Ακόμα και ο καλύτερος Παίκτης φτάνει στο Τέλος με τεράστιες απώλειες. Και, όταν τελειώνει η παρτίδα, τελειώνει τόσο για το Νικητή, όσο για τον Ηττημένο.

Και, άλλη παρτίδα δεν έχει.

.

αΚΟύΤΕ: "AMαXHTί"
του Νότη Μαυρουδή, με την Έλλη Πασπαλά
από το δίσκο "Στην ηχώ του έρωτα" (2002)

Η ΠέΤΡΑ, Η ΨήΦΟΣ, Το ΠΕΡίΣΤΡΟΦΟ

Ανάμεσα στην πέτρα του διαδηλωτή και στο περίστροφο του μπάτσου, μεσολαβεί η ψήφος.

Έχω πει επανειλημμένα ότι πιστεύω πως η κακόμοιρη η "αντιπροσωπευτική" μας Δημοκρατία δεν είναι παρά ένα ΑΝΑΓΚΑIO KAKO, ένα βελτιστο "μή χείρον", που μας προφυλάσσει από την τυραννία. Στους κανόνες όμως αυτού του παιχνιδιού περιλαμβάνεται ένα τρομερό όπλο, που λέγεται ΨΉΦΟΣ. Αν το χρησιμοποιούσαμε σωστά, χωρίς άλλοθι, χωρίς εμπλοκές, τα πάντα θα μπορούσαν ν' αλλάξουν προς το καλύτερο. Αν μόνο ψηφίζαμε τους Άριστους, κι OXI τους ειωθότες, OXI τους διαπλεκόμενους, έστω κι αν διαπλέκονται MAZI ΜΑΣ. Θέλουμε;
Μετά τις περσινές εκλογές όπου εν μέσω σκανδάλων και μπόχας οι ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΛΑΟΣ πήραν 85%, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ΔEN θέλουμε, ΔEN θέλει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων συμπολιτών μας. Τους αρέσει αυτή η κατάσταση, με τα σκάνδαλά της, με την αναξιοκρατία της, με την αστυνομική της βία, με τη βία του πετροπολέμου των "αγανακτισμένων παιδιών", με το τρομακτικό της έλλειμα Δημοκρατίας; τους εξυπηρετεί; τους βολεύει; Δεν ξέρω.

Ξέρω μόνο ότι όσο και να χτυπιόμαστε εμείς οι υπόλοιποι, είμαστε μόνο μια μικρή, μονοψήφια, μειοψηφία. Οπότε, ή τα μαζεύουμε και φεύγουμε (για πού...), ή καθόμαστε και ενσωματωνόμαστε, ή καθόμαστε και υποφέρουμε.

DELeTA eST (DiMos Moutsis, "DELENDA EST" - AUTOPLaY ENaBLED)

.

.

DELETA EST

Δεν έχω άλλα
Παραμύθια

τα τσάκισε
η Αλήθεια




"στις καμένες πόλεις, τα νεκρά παιδιά θυμάμαι,
και το αίμα, Ερηνούλα μου..."



ακούτε "Delenda Est"
του Δήμου Μούτση

Delenda Est = πρέπει να καταστραφεί
Deleta Est = καταστράφηκε
.

"Μα ΕίΝΑΙ ΠΑΙΔΙά! ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙά όΛΑ ΕΠΙΤΡέΠΟΝΤΑΙ, ΕΔώ ΣΤο ΕΛΛΑΔΙΣΤάΝ!!!!!"

Σκηνικό από τις χτεσινές ειδήσεις: Δεκάδες μαθητές πετάνε πέτρες σε αστυνομικούς, έξω από αστυνομικό τμήμα. Οι μπάτσοι πιάνουν ένα σκατό, αλλά το αφήνουν ελεύθερο μετά από παρέμβαση περαστικών που ουρλιάζουν υστερικά: "μα είναι παιδιά! μα είναι παιδιά!"

Ο μικρός που πετούσε τις κοτρώνες εξαφανίζεται τρέχοντας. Ξέρει, για όλη την υπόλοιπη ζωή του, πως ό,τι και να κάνει, θα μένει ατιμώρητος, σ' αυτό το σάπιο κράτος, σ' αυτήν την διεφθαρμένη κοινωνία.

Μετά τον εξαγιασμένο λιθοβολισμό (μια που γίνεται από παιδιά), ένα κοριτσάκι προσφέρει ένα λουλούδι στον διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος. Το άνθος της πέτρας.

Το βράδυ, ο δημοσιοκάφρος θα παίξει το επικοινωνιακό του παιχνίδι, τονίζοντας πόσο σκληρό και απάνθρωπο είναι να μην δακρύσεις από συγκίνηση όταν δέχεσαι ένα λουλούδι από κάποιον που σε έχει προηγουμένως λιθοβολήσει. Αφού ήταν παιδί! Και τα παιδιά στην Ελλάδα είναι ιερά, ό,τι και να κάνουν!
Τα σημερινά παιδιά είναι οι ενήλικοι του ΑΎΡΙΟ. Και οι σημερινοί ενήλικοι είναι τα παιδιά του χτες, τα παιδά της ιστορικής δεκαετίας του ογδόντα. Αν θέλετε μια κοινωνία πετροπόλεμου, συνεχίστε να τα δικαιολογείτε.

ΜΠΑΧΑΛάΚΉΔΕΣ ΚΑΙ ΜΠΑΤΣάKHΔΕΣ, Α.Ε.

- Άσε κάτω το καδρόνι, παιδάκι μου. Πώς είπαμε πως σε λένε παιδάκι μου;
- Μπαχαλάκη, γιαγιά.
- Άσε κάτω τη μολότωφ, παιδάκι μου- κρητικός είσαι, παιδάκι μου;
- Όχι γιαγιά, παρα-κρατικός, παρα-κρατικός...

Η ΑΙώΝΙΑ ΘάΛΑΣΣΑ (AUTOPLAY ENABLED)

.

Μιά νύχτα, η Θάλασσα ξέβρασε αχινούς , σκολόπεντρες και τσούχτρες. Οι Ποιητές ενθουσιάστηκαν: άρχισαν να κυλιούνται εκστασιασμένοι πάνω στ' αγκάθια και στα οξέα, ώσπου το αίμα τους και τα κουρελιασμένα τους κορμιά έγιναν ένα - ένα με τη Θάλασσα...

Τη Θάλασσα, που τα πάντα γεννά

Τη Θάλασσα, που τα πάντα καταπίνει

Τη Θάλασσα, που τα πάντα συγχωρεί

Τη Θάλασσα, την απέραντη
την αιώνια.






αΚΟΎΤΕ: "λΑΒΩΜΑΤΙά"
του Νότη Μαυρουδή, με τη Χάρι Αλεξίου
από το δίσκο "Στην ηχώ του έρωτα" (2002)

Η ΑΙώΝΙΑ ΘάΛΑΣΣΑ

Ένα βράδυ, η Θάλασσα ξέβρασε αχινούς και τσούχτρες. Οι Ποιητές ενθουσιάστηκαν: άρχισαν να κυλιούνται εκστασιασμένοι πάνω στ' αγκάθια και στα οξέα, ώσπου το αίμα τους και τα κουρελιασμένα τους κορμιά έγιναν ένα - ένα με τη Θάλασσα...

Η Θάλασσα, που τα πάντα γεννά. Η Θάλασσα, που τα πάντα καταλύει. Η Θάλασσα, που τα πάντα συγχωρεί. Η Θάλασσα, η Ζωή,
η Ανυπαρξία.


.

ReQUIEM AETeRNAM

ΦΥΓΕΤΕ, ΤΩΡΑ


.

ΜΙΚΡΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ: ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΖΗΤΟΥΝ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΑΛΛΟΘΙ

Ο Πρωθυπουργός μας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, ζήτησε από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ να μην πραγματοποιήσουν τις σημερινές πορείες διαμαρτυρίας τους, για να μη συνεχιστούν τα επεισόδια, δηλώνοντας επίσημα την ανικανότητα του Κράτους να ελέγξει την κατάσταση.

Ξέχασε να ζητήσει από τους πολίτες να μείνουν στα σπίτια τους, γιατί κυκλοφορώντας προκαλούν αναστάτωση του δημόσιου βίου.

Ξέχασε να ζητήσει από τους πολίτες να μην κινούν τα οχήματά τους, γιατί μπορεί να πάθουν κανένα κακό, με την αναρχία που επικρατεί στους δρόμους, και με τις τόσες κακοτεχνίες.

Ξέχασε να ζητήσει από τους πολίτες να μην καταφεύγουν στο ανεπαρκέστατο ΕΣΥ για τα προβλήματα υγείας τους, γιατί μπορεί να πάθουν τίποτα, και τότε ποιός θα φταίει;


"Πιάνουμε", λέει, "αμέσως δουλειά"
"Θα παρακολουθώ", λέει, "συχνά το έργο σας"
"Κανένας δεν κάθεται μόνιμα στην καρέκλα του", λέει
(πρωτοσέλιδο της Απογευματινής μετά τις εκλογές του περασμένου Σεπτέμβρη...)

>>>>>>ΦΥΓΕΤΕ, ΤΩΡΑ

ΑΛΕΞΗΣ, ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΝΕΚΡΟΣ, ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ - ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΡΕ ΓΑΜΩΤΗ ΜΟΥ; (αυτόματη έναρξη ηχητικής υπόκρουσης)

.
ΠΟΙΟΣ όπλισε το χέρι που δολοφόνησε τον Αλέξανδρο;

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ για το πολύνεκρο ναυάγιο του Σαμίνα, ποιός για το "ολιγόνεκρο" του Sea Diamond;

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ για τα αμέτρητα εργατικά "ατυχήματα" που συμβαίνουν κάθε χρόνο;

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ για το θάνατο του Άλεξ στη Βέροια;

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ για το θάνατο των 21 παιδιών στα Τέμπη;

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ για το θάνατο των εργαζομένων στην Ρικομέξ στο σεισμό του 2001;

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ για το αίμα στους δρόμους, για τις κακοτεχνίες, για τα έργα που ΔΕΝ έγιναν, για τα έργα που έγιναν στραβά, για την κακή ποιότητα ζωής των πόλεων, για την ερήμωση της υπαίθρου;

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ για την κυριαρχία της διαφθοράς και της αναξιοκρατίας στο δημόσιο και στον ιδιωτικό βίο και για την αποδοχή αυτού του γεγονότος σαν κάτι απόλυτα φυσικό από σχεδόν όλους τους πολίτες, και ειδικά από τους νέους;;;

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ για την απαξίωση της πολιτικής, της δικαιοσύνης, της δημόσιας διοίκησης, της δημόσιας εκπαίδευσης, της δημόσιας υγείας;

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ για την ανεργία και για την εξαθλίωση των συνθηκών εργασίας και αν-ασφάλισης;

Όσοι με παρακολουθείτε καιρό, θα ξέρετε ότι πιστεύω στην ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ του ανθρώπου. Πιστεύω στην ευθύνη του καθενός από εμάς, ευθύνη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ και ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ. Δεν πιστεύω σε "συλλογικές ευθύνες", γενικές, αόριστες, και παραπλανητικές. Το έχω ξαναπεί, ΟΤΑΝ "ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ", τελικά ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ, και ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ.

Κάποιοι βέβαια θ' απαντήσουν, "όλοι φταίμε", με την ανοχή μας, με την αδιαφορία μας, με την συνενοχή μας. Και σ' ένα βαθμό, θα έχουν δίκιο. Σ'ένα μικρό βαθμό όμως. Γιατί με δεδομένους τους κανόνες του παιχνιδιού, που λέγεται "αντιπροσωπευτική (κοινοβουλευτική) Δημοκρατία", και που είναι ένα αναγκαίο κακό, και σίγουρα όχι το ιδανικό πολίτευμα, τα περιθώρια που έχει κάποιος για να μην ανεχτεί, να μην αδιαφορήσει, να μη γίνει συνένοχος, είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΑ.

Όμως ΕΓΩ, όπως αρκετοί άλλοι, δεν ΚΥΒΕΡΝΗΣΑ αυτόν τον τόπο! Ούτε καν ΨΗΦΙΣΑ αυτούς που τον διαχειρίζονται και τον λυμαίνονται τόσα χρόνια (εκτός από μία φορά, το 2004, γιατί έπρεπε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να φύγουν οι "άλλοι"...)!!! Από την άλλη, δεν αδιαφόρησα, δεν απείχα, ΨΗΦΙΣΑ και κάποιους που θεωρούσα άξιους και αδιάφθορους, και που ποτέ δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να δοκιμαστούν. Σεβάστηκα τους συνεργάτες μου, τους συμπολίτες μου, τους συνανθρώπους μου, και απαίτησα όσο με έπαιρνε να με σεβαστούν, κι εμένα, και κάποιους άλλους πιό πιό αδύναμους. Επηρέασα όσο μπορούσα τους γύρω μου προς την κατεύθυνση που θεωρώ δίκαια και τίμια, φώναξα όσο μπορούσα κάθε φορά που έβλεπα μιαν αδικία. Δεν πάτησα πάνω σε κανέναν για να προτιμηθώ, να εισαχθώ, να διοριστώ, να ευνοηθώ, να προαχθώ. Δεν δωροδόκησα, δεν λάδωσα, δεν καταπάτησα, δεν παρανόμησα.

Τις συνέπειες όλων αυτών των ΔΕΝ, τις πλήρωσα, κι ακόμα τις πληρώνω.

ΕΣΥ, βάλε το χέρι στην καρδιά, και αν μπορείς, πες τα ίδια.

ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ, ΑΝΑΛΑΒΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΟΥ, ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΝΑΛΟΓΟΥΝ.
ΚΑΙ ΜΗ ΛΕΣ, ΠΟΝΗΡΕ, "ΟΛΟΙ ΦΤΑΙΜΕ", ΜΗ ΜΕ ΒΑΖΕΙΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΣΟΥΒΑΛΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.

ΚΑΠΟΤΕ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΟΥΝ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, ΖΗΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ.

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ
(ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΕΟΝΤΗΣ-ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ)

Τούτοι δω εφέρανε τουφέκια γεμάτα μπαρούτι
τούτοι δω διατάξανε τη στυγερή εξόντωση
τούτοι δω συναντήσανε το λαό να τραγουδάει ενωμένος


Και το λιγνό κορίτσι έπεσε με την σημαία του
και το αγόρι κύλησε χαμογελώντας λαβωμένο
λαβωμένο στο πλευρό της


ΤΟΥ ΠΡΟΔΟΤΗ ΠΟΥ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΩΣ ΕΤΟΥΤΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΖΗΤΩ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ

ΕΚΕΙΝΟΥ ΠΟΥ ΔΩΚΕ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΖΗΤΩ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ

ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΑΝΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΖΗΤΩ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ


ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΝΟΥΝΕ ΤΟ ΧΕΡΙ, ΤΟ ΜΟΥΛΙΑΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΙΜΑ

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΘΕΛΩ ΓΙΑ ΠΡΕΣΒΕΥΤΕΣ, ΟΥΤΕ ΗΣΥΧΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ

ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩ ΝΑ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ,
ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΔΩ ΤΟ ΜΕΡΟΣ, ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ


ΦΥΓΕΤΕ, ΤΩΡΑ
.

ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΑΜΕΣΩΣ Η ΑΝΙΚΑΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

.

Ανίκανη να εξυγιάνει το Κράτος, να πατάξει τη διαφθορά και την αναξιοκρατία

Ανίκανη να φτιάξει μιαν Ελληνική Αστυνομία με ήθος και με κύρος

Ανίκανη να αποτρέψει τις "ζαρντινιέρες" και τους "εξοστρακισμούς"

Ανίκανη να διαχειριστεί την αποσταθεροποίηση που η ίδια προκάλεσε


Ικανή μόνο να χύνει κροκοδείλια συλληπητήρια για τους νεκρούς
και να τάζει τριχίλιαρα και αποζημιώσεις στους επιζώντες,
σαν μακάβριος Αη Βασίλης - Θείος από το Αμέρικα


ΦΥΓΕΤΕ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

(για να έρθει ΠΟΙόΣ, θα μού πεις...)
.

ΑΠό Τη ΖΑΡΝΤΙΝΙέΡΑ ΣΤοΝ "ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜό": ΑΡΝούΜΑΙ Να έΧΩ ΔΟΛΟΦόΝΟΥΣ ΓΙ' ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟύΣ

- Ν' απολυθούν αμέσως οι υπεύθυνοι της ζαρντινιέρας, που τιμωρήθηκαν με ποινές- προσχήματα

- Nα τιμωρηθούν παραδειγματικά οι δολοφόνοι του Αλεξάνδρου

- Ν' αναδιαρθρωθεί πλήρως η ελληνική αστυνομία, ώστε ν' αποτραπούν παρόμοια φαινόμενα στο μέλλον


Ας οργανωθούμε με κάποιον τρόπο για να διεκδικήσουμε αυτά τα αυτονόητα. Χωρίς μολότωφ και χωρίς τυφλή βία. Μπορούμε;

η ΔΟΛΟΦΟΝίΑ ENόΣ "ΓΝΩΣΤΟύ - άΓΝΩΣΤΟΎ": ΑΛέΞΗΣ, άΛΛΟΣ έΝΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤάΤΗΣ ΑΠό Το ΨΥΧΙΚό

.

Και ξαφνικά αποκτήσαμε άλλον ένα "ήρωα", σε τούτη εδώ τη μπερδεμένη χώρα, σε τούτη εδώ την πιο μπερδεμένη μας εποχή. Και με αφορμή τη δολοφονία του κάηκε άλλη μια φορά το σύμπαν, από τους "συντρόφους" του δήθεν "αντιεξουσιαστές". Τους βίαιους εξουσιαστές με τα κράνη, τις πέτρες, τα ρόπαλα και τις μολότωφ.

Είμαι αντίθετος σε κάθε μορφή περιττής βίας. Απ' όπου κι αν προέρχεται. Μ' εξοργίζει η αστυνομική βία, που είναι δυστυχώς ανεξέλεγκτη και ατιμώρητη. Όµως κι ένα κομμάτι του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου κουβαλάει μέσα του πολλή βία. Η πέτρα και η μολότωφ ΔEN είναι άμυνα. Είναι ΒΊΑ. Ωμή, τυφλή βία.

Δεν τον γνώριζα τον Αλέξανδρο, και σίγουρα είναι έγκλημα ο φόνος του, και χίλιες φορές σκατά στον τσαμπουκαλή ένστολο καουμπόη που τον δολοφόνησε, εν θερμώ ή εν ψυχρώ, τι σημασία. Όµως έλα που κι ο Αλέξης μοιάζει να ταιριάζει στο πρότυπο του παραμελημένου, ή καταπιεσμένου, ή κακομαθημένου πλουσιόπαιδου - ο Αλέξανδρος μπορεί να μην ήταν τίποτα απ'όλα αυτά, ή και όλα μαζί, δεν μπορώ να ξέρω για το συγκεκριμένο αδικοχαμένο παιδί. Ξέρω όμως καλά το προφίλ του έφηβου που έχει ανάγκη να επαναστατήσει και που αντί να εκδικηθεί τους πλούσιους γονείς του κολλώντας αφίσες με τόν Μαρξ, αντί να διοχετεύσει την αναβράζουσα εφηβική του τεστοστερόνη στο μπάσκετ, στο χιπ-χοπ ή στον ποδοσφαιρικό χουλιγκανισμό, αντί να την πνίξει στις ακριβές μάρκες, στην εφηβική κατάθλιψη ή στα ναρκωτικά, αντιδρά φορώντας τη στολή του "αντιεξουσιάστη". Και τα βάζει για λίγο με τους μπάτσους και με τις τράπεζες, για να γεμίσει το κενό του. Για λίγα χρόνια. Μετά;
Μετά συνήθως ακολουθούν οι σπουδές στην Αγγλία, ή σε κάποιο εγχώριο κολλέγιο, και πριν το καταλάβει κάνεις, ο τέως δήθεν αναρχικός έχει γίνει ένας πετυχημένος επιχειρηματίας, ένας ιδανικός γιάπης, ένας αξιοσέβαστος εισοδηματίας...

η ΖΑΡΝΤΙΝΙέΡΑ ΠάΕΙ ΦάΡ ΟΥέΣΤ

Μπαμ! Μπαμ! Μπαμ!
Το καθάρισα, το τομάρι. Παρ'τα, τσόγλανε! Καλός δεκαπεντάχρονος είναι μόνο ο νεκρός δεκαπεντάχρονος. Άκου εκεί, να τολμήσει να με βρίσει, το τέως κωλόπαιδο.

έΔΥΣΕ;

ΣΤόΝ Κ.Κ.

Ξυπνάς. Πάλι.
Σηκώνεσαι. Επιτυχία.
Πλένεσαι. Επίτευγμα.
Ντύνεσαι. Νίκη.
Γυρίζεις το πόμολο της εξώπορτας. Θρίαμβος.
Βγαίνεις στο δρόμο. Στέκεσαι εκεί.
Στέκεσαι εκεί.
Δεν έχεις πού να πας.
Πανωλεθρία.
.
.

ΕίΝΑΙ ΠΑΛΙό Το ΛΙΜάΝΙ, ΔεΝ ΜΠΟΡώ ΠΙά Να ΠΕΡΙΜέΝΩ (ΣΕΦέΡΗΣ, ΜΟύΤΣΗΣ, ΠΡΩΤΟΨάΛΤΗ - AUTOPLAY ENABLED)

.

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Θ'

Είναι παλιό το λιμάνι, δεν μπορώ πια να περιμένω
ούτε το φίλο που έφυγε στο νησί με τα πεύκα
ούτε το φίλο που έφυγε στο νησί με τα πλατάνια
ούτε το φίλο που έφυγε για τ' ανοιχτά.

Χαϊδεύω τα σκουριασμένα κανόνια, χαϊδεύω τα κουπιά
να ζωντανέψει το κορμί μου και ν' αποφασίσει.
Τα καραβόπανα δίνουν μόνο τη μυρωδιά
του αλατιού της άλλης τρικυμίας.

Αν το θέλησα να μείνω μόνος, γύρεψα
τη μοναξιά, δε γύρεψα μια τέτοια απαντοχή,
το κομμάτιασμα της ψυχής μου στον ορίζοντα,
αυτές τις γραμμές, αυτά τα χρώματα, αυτή τη σιγή.

Τ' άστρα της νύχτας με γυρίζουν στην προσδοκία
του Οδυσσέα για τους νεκρούς μες στ' ασφοδίλια.
Μες στ' ασφοδίλια σαν αράξαμε εδώ-πέρα θέλαμε να βρούμε
τη λαγκαδιά που είδε τον Άδωνι λαβωμένο.

Γεώργιος Σεφέρης (Σμύρνη 1900 - Αθήνα 1971)

Artwork (photo manipulation) by Mavros Gatos - Miltiadis Thalassinos

- Τί έχεις παιδάκι μου, πώς είσαι έτσι; - Άστα γιαγιά, έχω μπλόγκ...

- Α, κι εγώ έχω το συκώτι μου, παιδάκι μου, τί να κάνουμε- περαστικά να είναι μόνο.. Πονάει πολύ, αυτό το 'μπλόγκι';

ΒΑΔίΖΕΙ ΜεΣ ΣΤηΝ ΟΜΟΡΦΙά, όΠΩΣ η ΝύΧΤΑ

.

George Gordon, Lord Byron
"She Walks In Beauty"
.




Βαδίζει μες στην ομορφιά, όπως η νύχτα
στον αστροφώτιστο ανέφελο ουρανό
στο βλέμμα και στην όψη της φορά
ό,τι πιο άριστο, λαμπρό και σκοτεινό
που στη αυθάδικη τη μέρα δε χωρά

  διυλισμένο φως- γλυκό και θεϊκό


Μία λιγότερη αχτίδα, παραπάνω μια σκιά,
την άφατή της χάρη θα χαλούσαν- κείνη
που κυματίζει στα εβένινα μαλλιά
και τη μορφή της τόσο απαλά λαμπρύνει
όταν οι σκέψεις της εκφράζονται γλυκά,
αγνά και τρυφερά, στην ακριβή τους κλίνη


Σε τούτο δώ το μάγουλο, πάνω απ’ αυτό το φρύδι
ήρεμα κι απαλά, μα πόσο εκφραστικά,
το νικητήριο χαμόγελο, η αστραφτερή γαλήνη
    που διηγούνται νουν ειρηνικό, και συναμά
μία ζωή γεμάτη λάμψη, καλοσύνη
μι’ αγάπη αθώα, μίαν άδολη καρδιά!





George Gordon, Lord Byron (1788-1824)
μετάφραση Μιλτιάδης Θαλασσινός
επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνο με αναφορά της πηγής
( mavrosgatos.blogspot.com )
και με προηγούμενη ενημέρωσή μου στο
miltiadis_s at yahoo.gr



Εικόνα: Βύρων και Μαριάννα, λιθογραφία του J. Baillie (c. 1840).

Από κάτω γράφει:

"Αγαπητέ Τομ, πραγματικά, δεν μπορώ να συνεχίσω, είν' ένα ζευγάρι μεγάλα μαύρα μάτια που με παρακολουθούν στενά, και δεν μπορώ παρά να γυρίσω και να τα συναντήσω, αφήνοντάς σε"

(από γράμμα του Βύρωνα στο φίλο του Thomas Moore)

..

ΕΔώ η ΠΟΡΝόΠΙΤΑ η ΚΑΛή, Η ΣΠΙΤΙΚή ( η ΜίΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚή ΣΥΝΤΑΓή , ΞΑΝά!)

ΣΠΙΤΙΚΗ ΠΟΡΝΟΠΙΤΑ


Παίρνετε λίγη αγάπη και τρυφερότητα...


...ανακατεύετε καλά με μια δόση σεμνότητα...



...προσθέτετε σταδιακά μπόλικο νάζι...


... και άφθονη λαγνεία...


...αρχίζετε το άπλωμα της ζύμης, στην αρχή προσεκτικά...



...μετά με πάθος και με ένταση...


...ακόμα περισσότερη ένταση...




...ε, ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΗ ΕΝΤΑΣΗ ΠΙΑ...




...γυρίζετε την πορνόπιτα ανάποδα,
την απλώνετε καλά με τον πλάστη...




...προσθέτετε τη γέμιση της αρεσκείας σας...



...ΠΡΟΣΟΧΗ: μη μπερδέψετε την πορνόπιτα με τη βασιλόπιτα,
στην πορνόπιτα *ΔΕΝ* βάζουμε φλουρί...





...αλλά για περισσότερη πρωτοτυπία,
μπορείτε να βάλετε στη γέμιση λίγη σκηνοθεσία,
λίγο kinky μασκάρεμα...



...μιά δόση κίνδυνο...



...λίγο μάτι...




...αν είστε ΑΚΟΜΑ πιό προχώ(ρημένοι),
φωνάξτε και τους φίλους σας...




...αφού ανακατέψετε λοιπόν καλά τη γέμιση,
την στρώνετε πάνω στη ζύμη,
βάζετε την πορνόπιτα κάμποση ώρα στο φούρνο...

κι έτοιμη!

Προσέξτε μόνο μην καείτε Σ;ο))))))




ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: αν είστε "εναλλακτικοί" τύποι,
τροποποιήστε τη αρχική συνταγή κατά βούληση...







TO YPOYRGEIO YGEIAS PROEIDOPOIEI:

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ:



(Ή ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΕΓΚΑΙΡΩΣ)





ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: ΣΧΕΤΙΚά ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΝΟΣΑΛάΤΑ

.