Δεν σκαμπάζω από ποίηση αλλά ρε μπαγάσα μου άρεσε!!! Για το μπλε τι να πω , το μόνο μπλε που με τρομάζει είναι το χρώμα που παίρνει η θάλασσα λίγο πριν την καταιγίδα!! Λες ρε συ οι άνθρωποι ( οι μπλε ντε) να αγριεύουν τόσο πολύ και αυτοί ??
Θυμήθηκα τη Jill Bioskop, την χάρτινη ηρωίδα του Enki Bilal, τη «γυναίκα παγίδα» με τα μπλε μαλλιά, τα μπλε μάτια, τα μπλε χείλη, τα μπλε δάκρυα και το μπλε αίμα... Πρέπει να την είχα ερωτευθεί ένα φεγγάρι...
Δεν ξέρω τί τους αγριεύει καπετάνιε, ξέρω όμως ότι είναι ΠΟΛΥ αγριεμένοι.
G. Manoussakis, ευτυχώς δεν χρειάζονται πολλοί... και καναδυό να βρεις κανείς στη ζωή του, τυχερός είναι. Αν καταφέρουμε μάλιστα να είμαστε ΕΜΕΙΣ τέτοιοι, ακόμα καλύτερα...
Γνωστός και ως Μαύρος Γάτος,είμαι ένα δίποδο θηλαστικό (ζώ)ον. Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο. Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 39 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος,γιατί ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά", και μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο. Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,και συνείδηση της θνητότητάς μου...
8 σχόλια:
και δυστυχώς αυτοί οι μπλε άνθρωποι είναι τόσο λίγοι!
Δεν σκαμπάζω από ποίηση αλλά ρε μπαγάσα μου άρεσε!!!
Για το μπλε τι να πω , το μόνο μπλε που με τρομάζει είναι το χρώμα που παίρνει η θάλασσα λίγο πριν την καταιγίδα!! Λες ρε συ οι άνθρωποι ( οι μπλε ντε) να αγριεύουν τόσο πολύ και αυτοί ??
Ουράνια ραψωδία...
Δηλάδή εγώ...
Μπλε...
Θυμήθηκα τη Jill Bioskop, την χάρτινη ηρωίδα του Enki Bilal, τη «γυναίκα παγίδα» με τα μπλε μαλλιά, τα μπλε μάτια, τα μπλε χείλη, τα μπλε δάκρυα και το μπλε αίμα... Πρέπει να την είχα ερωτευθεί ένα φεγγάρι...
Τη γυναίκα με τα μπλε δάκρυα...
Δεν ξέρω τί τους αγριεύει καπετάνιε, ξέρω όμως ότι είναι ΠΟΛΥ αγριεμένοι.
G. Manoussakis, ευτυχώς δεν χρειάζονται πολλοί... και καναδυό να βρεις κανείς στη ζωή του, τυχερός είναι. Αν καταφέρουμε μάλιστα να είμαστε ΕΜΕΙΣ τέτοιοι, ακόμα καλύτερα...
Σύλβια είσαι Μπλε κορίτσι;
Νομίζω έτσι όπως το περιγράφεις πώς ναι.
Δημοσίευση σχολίου