ΜΟΥ' ΛΕΙΨΕΣ ΠΟΛΥ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ...

1 Φεβ 2007

ΜΟΥ' ΛΕΙΨΕΣ ΠΟΛΥ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ...

Μού ’λειψες πολύ, πάρα πολύ

μ’ ακόμα περισσότερο μού λείπει
ο πόνος της απουσίας σου

Έρωτα

1η Φεβρουαρίου 2007
.

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...: Θάθελα αυτήν τη μνήμην να την πω...
Μα έτσι εσβύσθη πια...σαν τίποτε δεν απομένει-γιατί μακρυά, στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια κείται.
Δέρμα σαν καμωμένο απο ιασεμί...
Εκείνη του Αυγούστου - Αύγουστος ήταν? - η βραδυά...
Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια, ήσαν, θαρρώ, μαβιά...
Α ναι, μαβιά.Ένα σαπφείρινο μαβί.
Κ.ΚΑΒΑΦΗΣ.; Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2007 στις 11:06:00 μ.μ. EET
παράλληλος είπε...: και η παρουσία του πόνου σου, Έρωτα; Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007 στις 2:33:00 π.μ. EET
ellinida είπε...: Καλημέρα γατί . Καλό μήνα . Πανσέληνος είναι , θα περάσει . :)); Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007 στις 8:39:00 π.μ. EET
Lupa είπε...: Love hides in the strangest places.
Love hides in familiar faces.
Love comes when you least expect it.
Love hides in narrow corners.
Love comes to those who seek it.
Love hides inside the rainbow.
Love hides in molecular structures.
Love is the answer.
(LOVE HIDES- THE DOORS)
Καλημέρα, καλο μήνα και καλή δύναμη!; Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007 στις 9:10:00 π.μ. EET
Ανώνυμος είπε...: heh

truth hides - asian dub foundation

Truth hides under fallen rocks and stones
At the end of a disconnected phone
Truth hides buried deep beneath your feet
At the end of an unmarked street

Truth is lost in the mists of empty vision,
And found in the notebooks of those wrongfully imprisoned,
And in the evidence that was never brought to trial,
But not in the void behind the newsreaders smile.

Truth hides whenever we lose our focus
Slips out the back, quickly replaced by the bogus,
Fleeing soundbites disguised as facts
That reappear in the small print on every contract
Truth hides on the other side of a two-way mirror
In countless documents sent straight to the shredder
That might finally give us the whole of the picture
But until the day we decide to dig a little deeper
We know that truth will hide
Under fallen rocks and stones
At the end of a disconnected phone
Down an unmarked street
And buried deep beneath your feet; Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007 στις 9:33:00 π.μ. EET
alexis είπε...: μια χαρά τα λες.; Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007 στις 9:43:00 π.μ. EET
ο δείμος του πολίτη είπε...: Θα έρρει ξανά. Ποτέ δε μξένει μακριά, ίσως μόνο αργήσει, αλλά θα έρθει.; Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007 στις 10:24:00 π.μ. EET
Θεριό Ανήμερο είπε...: Ας έχουμε κατά νου ότι υπάρχουν πόνοι πιο δυνατοί στη ζωή. Όπως η αρρώστια κι ο θάνατος. Ας μην επιβαρύνουμε λοιπόν την ψυχή και για τον έρωτα. Δε λέω, πονάει. Αλλά περνάει.; Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007 στις 11:54:00 π.μ. EET
Μαύρος Γάτος είπε...: Θεριό δύο είναι οι μεγάλοι πόνοι στη ζωή: Ο Ερωτας κι ο Θάνατος. Και σχετίζονται πολύ άμεσα μεταξύ τους.... Μην υποτιμάς τον πρώτο (και τον πόνο του)...

Δείμο, έρχεται πάντα όταν δεν τον περιμένεις (και δεν τον πολυθέλεις κιόλας) ο άτιμος...

Καλημέρα Πανσέληνη σε όλους...

Σ:))))); Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007 στις 2:40:00 μ.μ. EET
Sissi Soko είπε...: Δηλαδή, να μην περιμένω...
Καλά.
Αλλά πώς;; Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007 στις 3:07:00 μ.μ. EET
Ανώνυμος είπε...: Γατάκι, πρώτη φορά σε διαβάζω, κάποια τυχαία παραστρατήματα με φέρανε σήμερα στο δρόμο σου..καιρό είχα να νιώσω να ξεκλειδώνομαι τόσο από τα λόγια κάποιου..Αυτόν τον Έρωτα πόσες φορές τον απαρνήθηκα, πόσες τον γύρεψα πίσω και πόσες μα πόσες φορές δεν ένοιωσα να μου λείπει...; Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2007 στις 1:19:00 π.μ. EET
Ναταλία είπε...: Ξέρω......ξέρω.....
Γινόταν να μην ξέρω;; Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2007 στις 3:33:00 π.μ. EET