Ξέρεις αν πετάξουμε όλα αυτά θα πρέπει να δημιουργηθεί και ένα ειδικός χώρος ταφής αποβλήτων τέτοιου τύπου! Μακάρι να γινόταν να αναγεννηθούμε! Τώρα στην περίπτωση της φωτογραφίας: δεν παιζόμαστε οι έλληνες ρε φίλε… είναι να μας βγάλουν σε κανάλια όπως το bbc, cnn… Στην περίπτωση που δείχνεις θα πρέπει ή να είμαστε πουλιά ή να είμαστε αρουραίοι! Τι να πει κανείς … άντε να δούμε τι άλλο θα δούμε! Μια φορά εγώ είδα ένα σήμα το οποίο είχε υποχρεωτική κατεύθυνση προς τα δεξιά και αν ακολουθούσες τη δεξιά κατεύθυνση θα έπεφτες στην θάλασσα … Καλό βράδυ να έχεις!
Θα μου λείψει η μουσική σου. Σ' ευχαριστώ για όλες τις ομορφιές που μοιράστηκες μαζί μας, εύχομαι να συνεχίσεις αδιάλλειπτα να σκορπάς τα "νιαουρίσματά" σου. Να είσαι πάντα καλά :)
Μεγαλη τεχνη να πετας για να μενει ό,τι αξίζει, πολύ μεγαλη τεχνη, και θελει εξασκηση η αφιλότιμη δε φτανει μόνο, ακόμα κι αν το εχεις, το ταλέντο. Καλή χρονιά γάτε, με τα ουσιαστικά που μας δίνουν φτερα, με υγεία, τα μυαλά στο κεφαλι μας, και αγαπη, χρόνια πολλά!
Για να πετάξεις πρέπει να απαλλαγείς από τα βαρίδια που σε φορτώνει το ασυνήθιστο βάρος της αλήθειας. Την αλήθεια που είναι ίσως αδύνατο, όσο και αν πασχίσει κανείς, να την αποδεχτεί ως το έσχατο όριο της. Η απέλπιδα προσπάθεια ν’ αποκτήσουμε φτερά για να ξεφύγουμε απ’ τις προδοσίες τις εγκαταλείψεις, τις συγκρούσεις και τις συμφιλιώσεις που μας βαραίνουν.
Γοργονόγατε, επέτρεψέ με ν’ αφιερώσω απ’ τη φωλιά σου, εγώ ο «αλαφρύς» ένα ποίημα στην Ελπίδα μου: "Μαγική Αυταπάτη" Πες το μου θαρρετά Εγώ ήμουν κείνος που αγάπησες; Βάλε το χέρι στην καρδιά όχι εκεί Στ' αριστερά! Έτσι. Και τώρα πες μου: Ήμουν εγώ;
Θαρρώ πως κάνουμε λάθος. Λάθος κι οι δυο. Εσύ που το είπες εγώ που το πίστεψα. Αγαπηθήκαμε; Ίσως. Αν ο ένας δεν ήταν τρελός Ο άλλος ήταν ψεύτης.
Αγάπησα; - Μπορεί. Αγάπησες; - Ποιος ξέρει ...; Αγαπηθήκαμε; Ένας θεός Μόνο ένας θεός το ξέρει. (Και κείνος δεν υπάρχει ...;).
Αλίμονο ...; Το κρασί του έρωτα Το πίνουν δυο-δυο Μα μεθάει μόνο ο ένας. Ένας-ένας όπως οι βαρυποινίτες, Πίσω από τα μολυβένια τους βαρίδια. Μη με πεις «σκληρό». Αν μ' αγάπησες Κάνε υπομονή. Σε λίγο θα ξεχάσεις.
Και τότε θάρθει η σειρά μου Για μιαν αγάπη ...; Αγάπη του έφηβου, Του γέρου, Του παιδιού, Αγάπη ως τα πέρατα Ως τα έσχατα Ως το χαμό. Αγάπη Που αν στ' αληθινά σ' αγάπησα Δεν πρέπει να στη δώσω!
Αγαπητέ μου Μιλτιάδη, δύσκολα πετάγονται όλα αυτά που αναφέρεις. Ειδικά ο εαυτός. Κι όταν κάποια εντέλει πεταχτούν - ειδικά ο πρότερος εαυτός - μένει ένα χάσμα-κενό που δύσκολα κι αυτό γεφυρώνεται. Τώρα θα μου πεις, γιατί να γεφυρωθεί; Γιατί τι θα 'ταν η ζωή χωρίς περιττές αποσκευές; Στόχος μου ήταν πάντα να ταξιδεύω "ελαφρά", και τελικά μόνο το αντίθετο έχω καταφέρει μέχρι τώρα. Πολλούς χαιρετισμούς, καλή χρονιά να έχεις(αν και θα περάσω πάλι να σου ευχηθώ).
Καλημέρα, Να πετάξουμε... να πάμε που? Αξίζει να το επιχειρήσουμε... Ο "γλάρος Ιωνάθαν" και τόσοι άλλοι το έκαναν.. Την συγκεκριμένη ανάρτησή σου, καλέ μου Μαύρε Γάτε, μπροστα στο "αδιέξοδο" με τις "δημοκρατικές" διαδικασίες του διαδυκτίου, επέλεξα να την βάλω στο blog του ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. Χαϊδαρίου. Με αναφορά φυσικά στο "πρωτότυπο"... Κλίκαρε αν θέλις στο www.xpolis.blogspot.com και μη νιαουρίζεις...
Γνωστός και ως Μαύρος Γάτος,είμαι ένα δίποδο θηλαστικό (ζώ)ον. Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο. Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 39 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος,γιατί ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά", και μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο. Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,και συνείδηση της θνητότητάς μου...
15 σχόλια:
Εγω στην περιπτωση της φωτογραφιας θα πηγαινα μπροστα και θα δινα και μια κλωτσια στο σημα .
Ξέρεις αν πετάξουμε όλα αυτά θα πρέπει να δημιουργηθεί και ένα ειδικός χώρος ταφής αποβλήτων τέτοιου τύπου! Μακάρι να γινόταν να αναγεννηθούμε!
Τώρα στην περίπτωση της φωτογραφίας: δεν παιζόμαστε οι έλληνες ρε φίλε… είναι να μας βγάλουν σε κανάλια όπως το bbc, cnn… Στην περίπτωση που δείχνεις θα πρέπει ή να είμαστε πουλιά ή να είμαστε αρουραίοι! Τι να πει κανείς … άντε να δούμε τι άλλο θα δούμε! Μια φορά εγώ είδα ένα σήμα το οποίο είχε υποχρεωτική κατεύθυνση προς τα δεξιά και αν ακολουθούσες τη δεξιά κατεύθυνση θα έπεφτες στην θάλασσα …
Καλό βράδυ να έχεις!
ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ.
ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ 2010 ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ-ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.
Μα αν τα πετάξουμε όλα αυτά
τι θα απογίνουμε
χωρίς βαρβάρους;
χρόνια πολλά θαλασσινέ
Θα μου λείψει η μουσική σου. Σ' ευχαριστώ για όλες τις ομορφιές που μοιράστηκες μαζί μας, εύχομαι να συνεχίσεις αδιάλλειπτα να σκορπάς τα "νιαουρίσματά" σου.
Να είσαι πάντα καλά :)
Μεγαλη τεχνη να πετας για να μενει ό,τι αξίζει, πολύ μεγαλη τεχνη, και θελει εξασκηση η αφιλότιμη δε φτανει μόνο, ακόμα κι αν το εχεις, το ταλέντο.
Καλή χρονιά γάτε, με τα ουσιαστικά που μας δίνουν φτερα, με υγεία, τα μυαλά στο κεφαλι μας, και αγαπη,
χρόνια πολλά!
Για να πετάξεις πρέπει να απαλλαγείς από τα βαρίδια που σε φορτώνει το ασυνήθιστο βάρος της αλήθειας. Την αλήθεια που είναι ίσως αδύνατο, όσο και αν πασχίσει κανείς, να την αποδεχτεί ως το έσχατο όριο της.
Η απέλπιδα προσπάθεια ν’ αποκτήσουμε φτερά για να ξεφύγουμε απ’ τις προδοσίες τις εγκαταλείψεις, τις συγκρούσεις και τις συμφιλιώσεις που μας βαραίνουν.
Γοργονόγατε, επέτρεψέ με ν’ αφιερώσω απ’ τη φωλιά σου, εγώ ο «αλαφρύς» ένα ποίημα στην Ελπίδα μου:
"Μαγική Αυταπάτη"
Πες το μου θαρρετά
Εγώ ήμουν κείνος που αγάπησες;
Βάλε το χέρι στην καρδιά όχι εκεί
Στ' αριστερά! Έτσι. Και τώρα πες μου:
Ήμουν εγώ;
Θαρρώ πως κάνουμε λάθος.
Λάθος κι οι δυο.
Εσύ που το είπες εγώ που το πίστεψα.
Αγαπηθήκαμε; Ίσως.
Αν ο ένας δεν ήταν τρελός
Ο άλλος ήταν ψεύτης.
Αγάπησα; - Μπορεί.
Αγάπησες; - Ποιος ξέρει ...;
Αγαπηθήκαμε; Ένας θεός
Μόνο ένας θεός το ξέρει.
(Και κείνος δεν υπάρχει ...;).
Αλίμονο ...;
Το κρασί του έρωτα
Το πίνουν δυο-δυο
Μα μεθάει μόνο ο ένας.
Ένας-ένας όπως οι βαρυποινίτες,
Πίσω από τα μολυβένια τους βαρίδια.
Μη με πεις «σκληρό». Αν μ' αγάπησες
Κάνε υπομονή. Σε λίγο θα ξεχάσεις.
Και τότε θάρθει η σειρά μου
Για μιαν αγάπη ...;
Αγάπη του έφηβου,
Του γέρου,
Του παιδιού,
Αγάπη ως τα πέρατα
Ως τα έσχατα
Ως το χαμό.
Αγάπη
Που αν στ' αληθινά σ' αγάπησα
Δεν πρέπει να στη δώσω!
Αγαπητέ μου Μιλτιάδη, δύσκολα πετάγονται όλα αυτά που αναφέρεις. Ειδικά ο εαυτός. Κι όταν κάποια εντέλει πεταχτούν - ειδικά ο πρότερος εαυτός - μένει ένα χάσμα-κενό που δύσκολα κι αυτό γεφυρώνεται. Τώρα θα μου πεις, γιατί να γεφυρωθεί; Γιατί τι θα 'ταν η ζωή χωρίς περιττές αποσκευές; Στόχος μου ήταν πάντα να ταξιδεύω "ελαφρά", και τελικά μόνο το αντίθετο έχω καταφέρει μέχρι τώρα. Πολλούς χαιρετισμούς, καλή χρονιά να έχεις(αν και θα περάσω πάλι να σου ευχηθώ).
Σου ευχομαι καλη χρονια με νεες δι-εξοδους, υγεια και εμπνευση.
Rise and shine Μίλτο αυτό το χρόνο:)
Rise and Shine!
Φιλώ σε!
Καλησπέρα εκλεκτό μου γατόσογο!
Χρόνια πολλά, γεμάτα Υγεία και Αγάπη!
Σ:Ο)))
ΥΓ Η Αγάπη αλλιώς λέγεται και Ομορφιά...
Άντε και καλή πρωτοχρονιά, Μιλτιάδη.. Μόνο τα καλύτερα από απόψε και πάντα
Καλημέρα,
Να πετάξουμε... να πάμε που?
Αξίζει να το επιχειρήσουμε... Ο "γλάρος Ιωνάθαν" και τόσοι άλλοι το έκαναν..
Την συγκεκριμένη ανάρτησή σου, καλέ μου Μαύρε Γάτε, μπροστα στο "αδιέξοδο" με τις "δημοκρατικές" διαδικασίες του διαδυκτίου, επέλεξα να την βάλω στο blog του ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. Χαϊδαρίου.
Με αναφορά φυσικά στο "πρωτότυπο"...
Κλίκαρε αν θέλις στο www.xpolis.blogspot.com και μη νιαουρίζεις...
Δημοσίευση σχολίου