15 Σεπ 2006

"ΑΝ Ο ΗΛΙΟΣ ΠΕΘΑΝΕΙ"...


...Θ'ανταμώσει την Οριάνα Φαλάτσι, έναν Αληθινό κι Ελεύθερο άνθρωπο

την Ιταλίδα Πολίτη του Κόσμου
δημοσιογράφο, συγγραφέα, φεμινίστρια και αγωνίστρια...

(μεταξύ άλλων, ήταν αντάρτισσα στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ενώ μεταπολεμικά έγινε διάσημη για τις ασυμβίβαστές και χωρίς περιστροφές συνεντεύξεις που πήρε από δεκάδες πρόσωπα - κλειδιά της παγκόσμιας εξουσίας και της τέχνης, καθώς και για τις πολεμικές της ανταποκρίσεις (Βιετνάμ, Μέση Ανατολή, Νότια Αμερική...). Αγωνίστηκε ιδιαίτερα για τα δικαιώματα των γυναικών κι ενάντια στον καρκίνο του στήθους)

...που χτες το βράδυ, στα 76 της χρόνια, χτυπημένη από τον καρκίνο,

όρθια, μαχητική όπως πάντα, και με το μυαλό κρυστάλλινο ως το τέλος

έφυγε, σ'ένα νοσοκομείο της γενέθλιάς της Φλωρεντίας

και πήγε να συναντήσει "Ένα Παιδί Που Δεν Γεννήθηκε Ποτέ"


...

'Ωρα της καλή.


ΣΗΜΕΙΩΣΗ: "Αν ο Ήλιος πεθάνει" και "Γράμμα σ'ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ" είναι οι τίτλοι από τα δυό πιό γνωστά βιβλία της Οριάνα.
.

11 σχόλια:

Ecumene είπε...

"I never wrote for money. I could never write for money-which means by order or for an engagement with a publisher." Instead, the motivating factor of each of her books is "a great emotion, both a psychological or political and [an] intellectual emotion. Think of Nothing, and So Be It, the book on Vietnam. For me, it is not even a book on Vietnam, it is a book on the war. (I am obsessed by the uselessness and the stupidity and the cruelty and the folly of the war.) Letter to a Child Never Born (which was not written for the issue of abortion as it has been said so often and so gratuitously) was born out of the loss of a child. A Man was written out of the death of my companion Alekos Panagoulis and the grief for such loss. However, one should notice that the leitmotif of all my books is the theme of death. These three books always speak of death or refer to death, my hate for death, my fight against death& . Freedom is only one of the many other elements. What really pushes me to write is my obsession with death.

http://cgi.stanford.edu/group/wais/cgi-bin/index.php?p=44

Ανώνυμος είπε...

Ναι.

mauve είπε...

έγραψες 76 χρονών και σοκαρίστηκα! Την έχω στο μυαλό μου νέα και επαναστάστρια και πανέμορφη. Όχι ότι ένας 76άχρονος δεν μπορεί να αισθάνεται και να είναι τα παραπάνω. Απλά η Oriana Fallaci είναι εκεί γύρω στα 50 και πάντα εδώ... να μου λέει την ιστορία του Παναγούλη

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Χίλια εννιακόσια εβδομήντα ένα, στην Ελλάδα έχουμε χούντα κι εγώ διαβάζω το Αν ο Ηλιος πεθάνει. Ακολουθεί το Καλημέρα Βιετνάμ, από το οποίο μαθαίνεις τι γίνεται εκεί όπου «πυρπολούν το στάρι». Δεν είμαι ακόμα 15 ετών, ωστόσο καταλαβαίνω πολύ καλά τι θέλει να πει. Γιατί δεν γράφει απλά, γράφει όμως για να την καταλαβαίνουν πολλοί. Χρόνια μετά, θα πιάσω και τα νοήματα που ως «βρέφος» δεν έπιασα και θα εκτιμήσω την τόλμη της. Συν τοις άλλοις, γυναίκα σε ένα επάγγελμα και μια εποχή που οι γυναίκες ήταν εξοβελιστέες.

dodo είπε...

Το πληροφορούμαι τώρα, εδώ.
Μιά εντελώς ξεχωριστή γυναίκα...

Χαρυβδιςς είπε...

Την φέραμε κι αυτη στα μέτρα μας ''η γκομενα του Παναγούλη'' .Το άκουσα και χθες στο γραφείο οταν μεταδόθηκε η ειδηση του θανάτου της...Η χώρα της ισοπέδωσης και ενίοτε της φθήνιας...

mortaki είπε...

ΠΟΙΟΣ μαλ#$$% το πε αυτό?
"γκόμενα του Παναγούλη" ???
θα την πετάξω την τηλεόραση απτο παράθυρο...πάει το πηρα απόφαση...

Alkyoni είπε...

Aνεβάσαμε ποστ με ίδιο τίτλο...
Συμβαίνουν κι αυτά :)

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλημέρα!

Ε, αυτοί είμαστε... δυστυχώς

Ο "πολιτισμός" της Τατιάνας

Giorgia_is_coming_to_town είπε...

Εχω κλάψει με το "γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ"...

cobden είπε...

Πολύ ωραίο πόστ,Μαύρε γάτε, για μια σπουδαία γυναίκα!Ανέβασα κι εγώ ένα ποστ για την Οριάνα σήμερα...Διαπιστώνω όμως που η δικια μου γενιά (είμαι 28), δεν την ξέρει καν...Είναι αδύνατον πια να βρείς σε ελληνικά βιβλιοπωλεία το "Αν ο Ηλιος πεθάνει", το "Γράμμα..",ή κάποιο βιβλίο με συνεντευξεις που πήρε.Κρίμα