ένα ποδηλτάκι με το χρώμα της ελπίδας ,της γαλήνης και ένας ορίζοντας που αντανακλά πάνω του και το χρυσαφίζει .....
σε πλησιάζει μια κοπέλα ,όπως την είχες ονειρευτεί παιδί και βάζει στο καλαθάκι σου την τσάντα και το μπουρνουζάκι ,προχωράει στις φτέρνες γιατί τα δακτυλά της πόνεσαν στα πετραδάκια της θάλασσας κι εσύ κρατάς το ποδήλατο ,αχθοφόρος αγάπης χωρίς να το ξέρεις ,ούτε κι εκείνη .......
το σενάριο το σφύριξε ο άνεμος στη θάλασσα και εκείνη στον οριζοντα και αυτός στο βυθό και εκείνος στην παραλία και εκείνη στην άμμο και η άμμος στα πόδια της κοπέλας και τα πόδια στην καρδιά της και η καρδιά της σε σένα και εσύ στο ποδήλατο ο ενδιάμεσος δεσμός σας ...εεε και τί άλλο να πώ ??? το σενάριο βγαίνει αληθινό , 100 % γι' άυτό κανόνησε να πηγαίνεις μπανάκια τώρα που ανοίγει ο καιρός :)))
Γνωστός και ως Μαύρος Γάτος,είμαι ένα δίποδο θηλαστικό (ζώ)ον. Πρόκειμαι για μια πολύπλοκη μορφή ζωής με βάση τον άνθρακα και τις ενώσεις του: αποτελούμαι κατά τρία τέταρτα από μια υγρή χημική ένωση που την ονομάζω νερό. Κατάγομαι απ'τον πίθηκο,ή τέλος πάντων από κάτι που έμοιαζε με πίθηκο. Ακόμα πιο πίσω στο γενεαλογικό μου δέντρο, κατάγομαι από μικρόβια, που είτε δημιουργήθηκαν από τύχη σε μια αρχέγονη θαλάσσια σούπα,είτε ήρθαν πάνω σε κάποιον βράχο χαμένο στο διάστημα και ρίζωσαν στην σφαιρική μάζα από βράχους και μέταλλα,καλυμμένη στο μεγαλύτερο της μέρος από νερό, που κρέμεται από το τίποτα μέσα στο κενό, και που την ονομάζω πλανήτη-μου, και πιο συγκεκριμένα Γη. Σαν άτομο, προήλθα από την ένωση δύο συγκεκριμένων μισών κυττάρων πριν από περίπου 39 περιστροφές του πλανήτη-μου γύρω από μιά γιγάντια σε σχέση μ’εμένα και τη Γη διάπυρη φωτεινή σφαίρα, που την λέω Ήλιο. Το είδος μου ονομάστηκε από τους προγόνους μου Άνθρωπος,γιατί ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ, "κοιτάω ψηλά", και μπορώ να παρατηρώ και να ερμηνεύω τον Κόσμο. Κυρίως όμως διαφέρω από τα άλλα ζώα γιατί έχω πλήρη συναίσθηση του εαυτού μου σαν ξεχωριστό άτομο,και συνείδηση της θνητότητάς μου...
2 σχόλια:
ένα ποδηλτάκι με το χρώμα της ελπίδας ,της γαλήνης και ένας ορίζοντας που αντανακλά πάνω του και το χρυσαφίζει .....
σε πλησιάζει μια κοπέλα ,όπως την είχες ονειρευτεί παιδί και βάζει στο καλαθάκι σου την τσάντα και το μπουρνουζάκι ,προχωράει στις φτέρνες γιατί τα δακτυλά της πόνεσαν στα πετραδάκια της θάλασσας κι εσύ κρατάς το ποδήλατο ,αχθοφόρος αγάπης χωρίς να το ξέρεις ,ούτε κι εκείνη .......
το σενάριο το σφύριξε ο άνεμος στη θάλασσα και εκείνη στον οριζοντα και αυτός στο βυθό και εκείνος στην παραλία και εκείνη στην άμμο και η άμμος στα πόδια της κοπέλας και τα πόδια στην καρδιά της και η καρδιά της σε σένα και εσύ στο ποδήλατο ο ενδιάμεσος δεσμός σας ...εεε και τί άλλο να πώ ??? το σενάριο βγαίνει αληθινό , 100 % γι' άυτό κανόνησε να πηγαίνεις μπανάκια τώρα που ανοίγει ο καιρός :)))
Καλλιόπη μου, τι γλυκό, υπέροχο πλάσμα εισαι... <3<3<3
Δημοσίευση σχολίου