21 Απρ 2011

Μεγάλη Πέμπτη, ώρα δέκα το βράδυ

Δύο ομάδες ανθρώπων: η πρώτη, στις εκκλησιές, θρηνεί για κάποιον που θυσιάστηκε "για να σώσει τους ανθρώπους". Η άλλη, σε μπαρ, καφετέριες κι εστιατόρια, όπως κάθε άλλο βράδυ, τρώει, πίνει, φλυαρεί, φλερτάρει.

 Πειράζει που εγώ, ο αρνησίθεος, είμαι με τους πρώτους;

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

οχι καλε μου...

καλα να περνας..

Faliriotissa είπε...

Πειραζει που συμφωνω ;

Καλη Ανασταση και επ-ανασταση.

Η θεια απο την Αθηνα

ΥΓ. Διαβασε το ποστ Μελπομενη στο μπλογκ μου να δεις το αιλουροειδες σου σε νεαροτατη ηλικια.
http://faliriotissa-tailsofathens.blogspot.com

Τσαλαπετεινός είπε...

Γάτε, Καλήν Ανάσταση.
Σε όλους.
Και στους μεν και στους δε(ν)

ange-ta είπε...

Αν αυτο μου το λεγες πριν 10 χρόνια, θα σε κραζα. Σήμερα είμαι μαζί σου!

Περίεργες στροφές που κάνει το μυαλό μας, αλλά και η καρδιά μας.