Ποιός θα σε πάρει αγκαλιά

να σε περάσει απέναντι

όταν τελειώσουν τα "μετά"

κι εξαντληθούν τα "έναντι"

μ

αρτ  μπάι Λώρη-Ανν

ΑΝΤίΟ, ΙάΚΩΒΕ ΚΑΜΠΑΝέΛΛΗ

Το κακό δεν είναι που, από το Μεγάλο μας Τσίρκο, εκλίπουν, ένα ένα, και τα τελευταία σημεία αναφοράς μας.

Το κακό είναι πως δεν αντικαθίστανται από νέα...

ΜέρεΣ ΒροΧήΣ

Πάμε να 

φύγουμε μαζί

σ' ένα νησί, 

σ΄ ένα νησί

Σ' αυτόν τον 

γκρίζο ουρανό

αχ δε χωρώ, 

αχ, δε χωρώ

Θέλω να ζήσω, 

τί να κάνω,

πριν πεθάνω, 

πριν πεθάνω.

μ

ΤΟ ΠΑΣόΚ ΣΤΗΝ ΚΥΒέΡΝΗΣΗ, ΤΟ (ΜΠΛΑΚ) ΧΙΟύΜΟΡ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣίΑ

Όταν οι μισοί Πολίτες απέχουν (και είναι και περήφανοι γι αυτό!) και οι άλλοι μισοί (ξανα)ψηφίζουν είτε τη ΝΔ με τα παρακλάδια της, είτε το ΠΑΣΟΚ, και ξανακάνουν το ΠΑΣΟΚ Κυβέρνηση, για να μάς σώσει από τη... διαφθορά, ε τότε... είμαστε για γέλια μέχρι θανάτου!!!

(μόνη εναλλακτική, τα κλάμματα μέχρι θανάτου και προσωπικά προτιμώ την φαιδρή εκδοχή)

 Οι μεγαλύτεροι πλακατζήδες απ' όλους όμως, οι Πρωταθλητές του Χαβαλέ, είναι οι Πασόκοι. "Μαζί τα φάγαμε" ο ένας, "το ΠΑΣΟΚ ευθύνεται για τη διαφθορά" ο άλλος... θα μάς πεθάνουν στα γέλια στο τέλος!!! 

Το γεγονός ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ευθύνονται εξίσου με αυτές της Νέας Δημοκρατίας για τη διαφθορά στην ελληνική πολιτικά σκηνή, παραδέχτηκε ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο BBC...

Χαϊκού Του ΧαΜού

.

Στη Φουκουσίμα

ανθίζουν πάλι, για δες, 

οι κερασιές!

In Fukushima
the cherry trees, this spring,
shall blossom again!


μ

ΚΑνέΝΑ έΛΕΟς γιΑ τους ΕΛεεινούΣ

ΚΑνέΝΑ έΛΕΟς γιΑ τους ΕΛεεινούΣ

Μια από τις ζημιές που έκανε ο Χριστιανισμός στην Ανθρωπότητα ήταν η εφεύρεση εκείνου το αψυχολόγητου «όταν σε ραπίσουν από το ένα μάγουλο γύρισε και το άλλο», με το οποίο ο Χριστός προσπάθησε να αντικαταστήσει το υγιέστατο «οφθαλμόν αντί οδόντα και οδόντα αντί οφθαλμού» ή κάπως έτσι. Το να γυρίζεις να σε χαστουκίσουν κι από την άλλη οι Ελεεινοί, ή ακόμα χειρότερα, το να κάθεσαι να σε σφάξουν, δεν είναι και πολύ υγιεινές αντιδράσεις, εκτός αν είσαι Θεάνθρωπος κι έχεις καβάντζα την Ανάσταση και την Ανάληψη- στην αντίθετη περίπτωση το πολύ πολύ ν’ Αγιάσεις, μια αξιόλογη μεταθανάτια διάκριση, που δεν είναι όμως ιδιαίτερα χρήσιμη στον ίδιο τον Μακαρίτη. 


 Πέρα λοιπόν από το γεγονός ότι το "γύρισε να τις φας κι από την άλλη " δεν εφαρμόστηκε –σχεδόν- ποτέ στην πράξη,  υπάρχει το ακόμα σημαντικότερο πρόβλημα ότι δεν γίνεται να εφαρμοστεί. Και δεν γίνεται να εφαρμοστεί γιατί αν ο Ελεεινός καταλάβαινε από μεγαλείο ψυχής και περηφάνια και Ομορφιά, δεν θα ήταν Ελεεινός, οπότε εξ αρχής δεν θα υπήρχε θέμα  χαστουκιού, ούτε και μάγουλου. 


Αντίθετα, ο Ελεεινός, ακριβώς λόγω της Ελεεινής του Φύσης, εμπνέεται από τα προτεταμένα μάγουλα, και αν του γυρίσεις και το άλλο, όχι μόνο θα σε σπάσει στο ξύλο, αλλά θα σού ανέβει και στο κρεβάτι, που λέει κι η παροιμία. 


Άρα, σωστή αντίδραση μπροστά σ' ένα κουνούπι παραμένει και μετά Χριστόν το να το λιώνεις στον τοίχο, και μπροστά σ' ένα δηλητηριώδες φίδι, το να τού τσακίζεις το κεφάλι. Πριν σε δαγκώσει, κατά προτίμηση. 


ΝΑΙ στη βία, λοιπόν, κατ' εξαίρεση, όταν πρόκειται για ΑΜΥΝΤΙΚή ΒίΑ. Κρατήστε την Αγάπη και το Έλεος για κείνους που τα αξίζουν.

Φυσικά, τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά αν υπήρχε μετά θάνατον ζωή και Θεία Δικαιοσύνη, όπως νόμιζε ο Χριστός, επειδή όμως ΔΕΝ υπάρχει ούτε το ένα ούτε το άλλο, αν σάς σπάσουν κανένα δόντι, μην κάτσετε να σάς σπάσουν και τα υπόλοιπα- δεν θα ξαναφυτρώσουν ποτέ, και θα πεθάνετε φαφούτηδες, γιατί τα εμφυτεύματα είναι πανάκριβα, και δεν τα καλύπτει και κανένα απολύτως ταμείο.

m

ΑνεκπλήΡωτο

Αν κάναμε Έρωτα, τότε, θά 'ταν μια μεταφυσική εμπειρία. Θα βούλιαζε ο Χρόνος στην αγκαλιά του Τώρα, θα χάνονταν το Τίποτα στο Πάντα, θα Καίγονταν το Σκοτάδι, ο Παράδεισος θα γκρέμιζε τον Άδη. Αν κάναμε Έρωτα, τότε, θα ήταν ένα Ποίημα χωρίς λόγια, αλλά με Xρώματα. Θά 'τανε χίλια Αρώματα. Αν κάναμε Έρωτα. Τότε. Αν.

Μη μιλήσεις τώρα. Μην πεις "αν", ούτε "γιατί". Τώρα, σιωπή.

Δεν εκδικούνται οι σκοτωμένοι Πόθοι. Μη.

μ

Το ΚΟΡίτΣι Με Τα ΠορτοΚάΛια

..."Δεν ξέρω αν τσουρουφλίστηκες ποτέ νιώθοντας πως έκανες κάτι εντελώς μάταιο. Ίσως να ξεκίνησες με χιόνι ή βροχή να κατέβεις στο κέντρο ν’ αγοράσεις κάτι που χρειαζόσουν επειγόντως, και να έφτασες δύο λεπτά αφού είχε κλείσει το μαγαζί. Κάτι τέτοιο σε εξοργίζει. Σε εξοργίζει κυρίως για την ίδια σου τη βλακεία. Αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα της ματαιότητας με είχε πλημμυρίσει- και δεν είχα απλώς κατέβει στο κέντρο με το τραμ, είχα ταξιδέψει ως τη Σεβίλλη για να την βρω, μην έχοντας άλλο έρεισμα από μία της κάρτα. Δεν ήξερα κανέναν εκεί, δε μιλούσα καθόλου ισπανικά, κι ήμουν αναγκασμένος να κλειστώ στη θλιβερή μου πανσιόν. Ήθελα να με χαστουκίσω, μα θά 'ταν γελοίο, και θά 'κανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Αποφάσισα λοιπόν να αυτοτιμωρηθώ αλλιώς, στο κάτω κάτω υπήρχαν τόσοι και τόσοι τρόποι: Μπορούσα, για παράδειγμα, να καταδικάσω τον εαυτό μου να μην έχει στο εξής καμμία σχέση με το Κορίτσι με τα Πορτοκάλια, ποτέ πιά, ό,τι κι αν συνέβαινε…

Και τότε, ξαφνικά, την είδα, Γκέοργκ!"

Jostein Gaarder

ΜόΝΟΣ ΜΟυ

Κάρφωσα το χέρι στο καρφί

έχτισα το αίμα μου με τοίχο

και μού τον κρέμασα

μ

Το ΠΡώτΟ ΧΕΛΙΔόΝΙ

Το πρώτο χελιδόνι. Πέρασε βιαστικά. Σα να φωσφόριζε λίγο. Ραδιενεργό, το δίχως άλλο. Σχιστομάτικο. Ανατολίτικο. Και φυσικά παράνομο. Χωρίς χαρτιά, sans papiers, ένας -ακόμα- λαθρομετανάστης με φτερά. Πότε πρόλαβε κιόλας και ήρθε;

Ήρθε και φώλιασε στη μασχάλη μου. Ναι στη μασχάλη μου. Κάποτε είχα μπαλκόνι. Τώρα μόνο μασχάλη. Αυτό δε σημαίνει πως μπορεί να τρυπώνει εκεί το κάθε τυχαίο, αλλοδαπό χελιδόνι. Έγινα έξαλλος με το θράσος του. Να φύγεις χελιδόνι, να πάς αλλού, του είπα. Με κοίταξε λυπημένα και μού είπε πως το αλλού είναι εδώ. Το ξανακοίταξα πιο προσεκτικά και είδα πως δεν ήταν χελιδόνι, αλλά ένα χοντρό περιστέρι, από αυτά τα σιχαμερά της Βρώμικής μου Πόλης, που όλη μέρα τσιμπολογάνε σκουπίδια, κυλιούνται στις λάσπες, τσιλιμπουρδίζουν, και κουτσουλάνε.

Τελικά το είχα αδικήσει που το σιχαινόμουνα. Ήταν πολύ νόστιμο. Γεμιστό με κατουρημένο γκαζόν από την πλατεία των σκύλων. Σε θράκα από καμμένα λάστιχα.

Δόξα τον κώλο-Θεό! 


Φάγαμε και σήμερα.

μ

ΠυΡΗΝΙΚόΣ ΕΦΙάΛΤΗΣ ΣτηΝ ΙΑΠΩΝίΑ

Νομίζω πως υπάρχει και μια θετική πτυχή στην πυρηνική καταστροφή που συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στην Ιαπωνία, και είναι πως όλος ο κόσμος αρχίζει πια να εμπεδώνει αυτό που κάποιοι "γραφικοί" φωνάζαμε τόσα χρόνια: πως δεν υπάρχει ασφαλής πυρηνική ενέργεια. Για να γίνει αυτό έπρεπε να πληγεί η υπερ-ανεπτυγμένη τεχνολογικά Ιαπωνία, γιατί η ΕΣΣΔ του Τσερνόμπιλ ήταν καθυστερημένη και δεν "έπιανε", άλλο αν πληρώσαμε τεράστιο φόρο θανάτου, με τεράστια αύξηση των καρκίνων, και βαρύ φόρο σε ανθρώπινες ζωές, ακόμα και στην πατρίδα μας, και ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα. Σήμερα ο αρμόδιος Επίτροπος της ΕΕ μίλησε για "πυρηνική Αποκάλυψη" στην Ιαπωνία, αυτό σημαίνει "απώλεια του ελέγχου" όταν μιλάμε για πυρηνικούς αντιδραστήρες... Το θέμα είναι το ανθρώπινο κόστος που θα πληρωθεί και αυτή τη φορά, όπως και πού θα σταματήσει ο εφιάλτης. Και ευτυχώς, ντρέπομαι που το λέω, αλλά πάλι καλά που το συμβάν εξελίσσεται στην άλλη άκρη της γης και (πιθανόν) δεν μάς πιάνει ξανά, τουλάχιστον όχι άμεσα... Είναι όμως ευκαιρία να πιέσουμε για το κλείσιμο του απαρχαιωμένου Κοζλοντούι που συνεχίζει να λειτουργεί στη Βουλγαρία και για την ανατροπή των πυρηνικών σχεδίων της Τουρκίας.... που επιμένει να χτίσει τον πυρηνικό σταθμό στην Μερσίνα (κατασκευάζεται ήδη από Ρώσους) και ακόμα έναν στη Σινώπη (σχεδιάζεται ήδη από τους γνωστούς μας ...Γιαπωνέζους της... TEPCO), σε περιοχές δηλαδή με συχνούς σεισμούς, έως και 7 ρίχτερ...

Σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας: http://en.rian.ru/world/20110314/163004766.html

Artwork by http://fatherofgod.deviantart.com/

Ρωτάς πώς το κατάλαβα πως πια 

δεν είμαι τίποτα για σένα

είδα τα μάτια σου χαμένα, κι αδειανά

τ'αγαπημένα

μ

"ΑΠΟΛΑύΣΤΕ ΚόΚΑ ΚόλΑ"

"Πάνε όλα"...

Άκουσα πάλι κάποιους να σχολιάζουν πως "φταίμε", "εμείς" (η Ανθρωπότητα) και η απληστία μας,  για τα φοβερά γεγονότα που συμβαίνουν στην έρμη μας Γη, όπως ο σεισμός και το τσουνάμι στην Ιαπωνία...

Φίλοι μου, κάνετε λάθος. Δεν "φταίει" η απληστία μας. "Φταίει" η μεγάλη ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας... και που μάς κάνει να ξεχνάμε πόσο μικροί είμαστε (σαν Ανθρωπότητα) μπροστά στην Παντοδύναμη Φύση...

.

"Ο ΧΑΥΛΙόΔΟΝΤΑΣ" - a film by George & The Green Company (c)

- META THN ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ "ΚΥΝΟΔΟΝΤΑ" ("DOGTOOTH")

- H NEA ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑ TOY ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΕΛΟΔΡΑΜΑΤΟΣ
- ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ ΜOΣXΑΡ

"Ο ΧΑΥΛΙόΔΟΝΤΑΣ" 

ή "ΜΑΖί ΣΑΣ ΦάΓΑΜΕ, ΚΟΠΡΙΤΕΣ"
 ("ΜΑΜΟΟΤΗ", 2011)

-

διανέμεται ΔΩΡΕΑΝ σε όλα τα κανάλια ΤΩΡΑ

a film by Yorgos & The Green Circus Company (c)

"WEIRD, UNSETTLING, AND CREEPILY BRILLIANT" (The ECB)
"AN INGENIOUS AND SHOCKING BLUNT SATIRE" (The IMF)

ΠΥΡΗΝΙΚόΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜόΣ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝίΑ - έΚΡΗΞΗ ΣΕ ΠΥΡΗΝΙΚό ΑΝΤΙΔΡΑΣΤήΡΑ

Πυρηνικός συναγερμός στην Ιαπωνία. Σημειώθηκε έκρηξη στο σεισμόπληκτο πυρηνικό εργοστάσιο Fukushima (στη φωτογραφία), και υπάρχει άμεσος κινδυνος και για έναν δεύτερο αντιδραστήρα.  Ιάπωνες πυρηνικοί επιστήμονες φέρονται να επιβεβαίωσαν πως ο πυρήνας του συγκεκριμένου αντιδραστήρα βρίσκεται σε τήξη. Εκκενώνεται η περιοχή σε ακτίνα δέκα χιλιομέτρων.

πηγή: http://economictimes.indiatimes.com/news/politics/nation/latest-news-of-japan-fukushima-nuclear-reactor-explodes-leading-to-radiation-leakage/articleshow/7686232.cms

Η ΔύΣΗ ΤΟΥ άΡΗ

Αέναα περιπλανώμενοι στο Άπειρο, χορεύουν, οι Πλανήτες, 
Ουράνιοι Αλήτες, και μας παραπλανούν.


Mα είδα εγώ το φώς στον ουρανό. Αλάνθαστο σημάδι. 
Kοιτούσα τον Αυγερινό, μα έβλεπα τον Άδη
την ώρα που βραδιάζει, και τα πουλιά πετάνε γύρω γύρω
αναστατωμένα. Κι ο κόσμος μοιάζει 
ατέλειωτη ερημιά. Την ώρα που βραδιάζει, 
και μοιάζει να χαράζει, σ' απρόσμενη μεριά.


/@/@/


Αέναα περιπλανώμενοι, λικνίζονται,
χορεύοντας ανάμεσα στ’αστέρια
ο Χάρος, οι Αλήτες, οι Πλανήτες
και μας παραπλανούν




μ (Δεκέμβρης 2005)

ΤΡΟΧΑΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΕ ΘΥΜΑ ΠΟΔΗΛΑΤΗ

Μόλις γύρισα από την παραλία, όπου Κάφρος με μηχανή, πιθανότατα μεθυσμένος, ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟ, παρέσυρε ποδηλάτη που τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι. Λίμνη το αίμα του στο πλακόστρωτο. Φωτογραφία δεν τράβηξα, όχι. Τις βαλίιιιιιτσες μου να φύγω....

Η ειρωνία είναι πως μία ώρα νωρίτερα, πηγαίνοντας προς Καλαμαριά, είχα δει μια μηχανή να τρέχει στον ποδηλατόδρομο- δεν είπα τίποτα γιατί έχω βαρεθεί να τσακώνομαι άσκοπα με ανεγκεφαλους. Τυχαία όμως ήταν εκεί (στο Μακεδονία Παλάς) ΕΝΑ ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΟ, που αδιαφόρησε χαρακτηριστικά για το μηχανάκι στον πεζόδρομο/ ποδηλατόδρομο..

Θα μπορούσα να είμαι εγώ ο τραυματίας, πέντε λεπτά νωρίτερα μόνο αν ξεκινούσα να γυρίσω... μιλάμε για ζήτημα ζωής ή θανάτου! Και στο μπαράκι που πήγα μετά να ηρεμήσω λίγο, τρεις από τους πέντε στην παρέα καπνίζανε, το ένα μετά το άλλο!!!! ¨οπως και πολλοί άλλοι βέβαια εκεί μέσα (οι περισσότεροι). Βρωμοκοπάω ολόκληρος... Δεν καπνίζω, αλλά κι αν κάπνιζα δεν θα κάπνιζα μέσα στα κέντρα και στους δημόσιους χώρος...

Λοιπόν το να ζεις στην Ελλάδα είναι ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. Πριν μερικούς μήνες, χτύπησα έναν σκύλο στην Εγνατία Οδό κοντά στην Κομοτηνή. Οι σκύλοι ήταν δύο, από ένας σε κάθε λωρίδα, και ήταν αδύνατον να τους αποφύγω. Απ ό,τι έμαθα τα ατυχήματα με σκυλιά είναι ρουτίνα εκεί. Αλλά κανένας δεν νοιάζεται! Κράτος, Δήμος, Εταιρεία (ΕΓΝΑΤΙΑ ΑΕ), εγώ τη "γλύτωσα" με 1300 ευρώ και λίγη ταλαιπωρία, αλλά μια βδομάδα πριν από μένα είχε σκοτωθεί ένας άνθρωπος στο ίδιο σημείο! ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ!!!! ¨οχι όχι δεν μένω με τίποτα εδώ...

Δεν αλλάζει αυτή η χώρα, θέλει πάααααρα πολλή δουλειά και πάααρα πολύ καιρό.... δεν αντέχω άλλο γέρασα στα κεραμίδια να φωνάζω... και να μην ακούει (σχεδόν) κανείς....

Τον υπέροχο τόπο τον κάνουν κυρίως οι υπέροχοι άνθρωποι. Κι όλοι οι υπέροχοι άνθρωποι που ξέρω έχουν μαυρισμένη την ψυχή.... από την βρωμιά της πλειοψηφίας....


Δεν έχω παιδιά, αλλά θα ήθελα ν' αποκτήσω. Και όταν και αν με το καλό, ΔΕΝ θέλω να τρέμω κάθε φορά που βγαίνουν στο δρόμο... Το ίδιο και για την ηλικιωμένη μητέρα μου... Όσο για τα θύματα των κάφρων, άμεσα ή έμμεσα (λόγω κατάληψης διαΒΆΣΕΩΝ Κ ΠΕΖΟΔΡΟΜΊΩΝ)... τα έχω δει στις εφημερίες μου νεκρά ή βαριά τραυματισμένα... γι αυτό έγραψα αυτό εδώ:

http://mavrosgatos.blogspot.com/2011/02/blog-post_17.html

Είναι κάποιες στιγμές, ώρες, εποχές,

που ντρέπεσαι να μιλάς για φεγγάρια

και για έρωτες.

ΠείΡα

Κάποτε φοβόμουνα μην πέσω

τώρα φοβάμαι μόνο

μην πέσω στραβά.

μ

Στη ΣτροΦή τοΥ δρόΜου

photo by photoform

ΠΡίΝ

Αγάπησε με πριν τελειώσουν τα τραγούδια

αγάπησέ με πριν πυκνώσουν τ’ αραιώματα

αγάπησέ με πριν πικρύνουν τα φιλιά

αγάπησέ με πριν τ’ αρώματα ξυνίσουν 

αγάπησέ με πριν τ’ αγγίγματα

ξενίσουν

μ

ΧελιΔονίΣματα, τα ΚάλαΝτα του ΜάρΤη

Ήρθε, ήρθε Χελιδόνα, ήρθε πάλι Μελιδόνα

κάθησε και λάλησε, και γλυκά κελάηδησε:

"Μάρτη, Μάρτη μου καλέ, και Απρίλη βροχερέ

κι αν αστράψει, κι αν βροντήσει, 

πάλι Άνοιξη θ' ανθίσει"

/\v/\

"Χελιδονίσματα", Τα Κάλαντα της Πρωτομαρτιάς 

παραδοσιακό Κεντρικής Μακεδονίας (Βέροια)

διασκευή για πιάνο-εκτέλεση: 
Μιλτιάδης Θαλασσινός