8 Μαρ 2011

ΠείΡα



Κάποτε φοβόμουνα μην πέσω
τώρα φοβάμαι μόνο
μην πέσω στραβά.

μ

8 σχόλια:

Theorema είπε...

Είδες πού φτάσαμε;...
Να είναι δεδομένη η πτώση.

Μαύρος Γάτος είπε...

Μα, από την Πτώση ξεκινήσαμε...

Ανώνυμος είπε...

Mporeis na kaneis oti kanoun oi nufades tou xioniou.
Na pefteis kai ustera na liwneis kai na aplwnesai panw stin epifaneia.

:-))

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει και πιο αισιόδοξη έκφανση:"είναι ωραίο να πέφτεις, αν αντέχεις να πέφτεις,ίσως μάθεις να πετάς τελικά".

:<>)

Ανώνυμος είπε...

swsto!
akoma pio aisiodokso, einai na min peseis katholou. na petakseis amesws, alla me tin proipothesi na min fovasai...

new-girl-on-the-blog είπε...

Πόσο σημαντική είναι η πείρα (αρκεί να της δίναμε σημασία)!

(..καλώς σε βρήκα, μαύρε γάτε!)

Υ.Γ.: θα συμφωνήσω με τον ανώνυμο που αναφέρθηκε στους στίχους του Φάμελλου!

Ανώνυμος είπε...

Οτι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό...
Αρκεί το ρίσκο της πτώσης να είναι δική μας επιλογή. Και όχι κάποιου "καλοθελητή" που περιμένει με την πρώτη ευκαιρία να μας σπρώξει από πίσω...
ss

one είπε...

pros ss:
poios noiazetai gia tous kalothelites?
einai kakoi kai asximoi etsi ki alliws, kai to xeirotero? den tous agapaei kanenas. kai to poio xeirotero?
to kseroun.