ΔεκάΞι ΧρόΝια Χωρίς Μάνο ΧατζηδάΚι
...ό,τι ακουμπούσε γινόταν Ανθρώπινο...
Ήταν από εκείνους τους σπάνιους ανθρώπους που η παρουσία του και μόνο "δίπλα" σου σε έκανε να αισθάνεσαι Άνθρωπος. Ευτυχώς μας άφησε το έργο του, που έχει ακριβώς την ίδια επίδραση στους ανθρώπους με την φυσική του παρουσία.
1 σχόλιο:
Καλησπέρα γατί μου...ναί ΔΥΣΤΥΧΩΣ...16 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩ ΡΙΣ ΑΥΤΟΝ...φρίκη...δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι αυτός ο τόσο σπουδαίος,σπάνιος,εξαιρετικός άνθρωπος ο Μάνος μας...έχει φύγει από κοντά μας...ότι μας άφησε κ πήγε αλλού..σε άλλο μέρος...πολύυ μακριά από εμάς...φαίνεται δεν άντεχε την τόση ασχήμια,του γήινου κόσμου μας (επειδή εκείνος δεν ήταν απλός άνθρωπος)εκείνος ήταν κάτι άλλο...εκείνος είχε έρθει από κάπου αλλού...ένας άγγελος ίσως?? ανάμεσα σε μας τους κοινούς,θνητούς??...εκείνος ήταν κάτι εντελώς ξεχωριστό..ΔΕΝ έμοιαζε με μας τους κοινούς,μίζερους,γεμάτους ελλατώματα θνητούς...τον εκνέυριζε ο τόσο 'ελλατωματικά' φτιαγμένος κόσμος μας κ αποφάσισε μιά μέρα του Ιούνη να μας αφήσει,για πάντα και να φύγει...πόση λύπη...που αυτός ο άνθρωπος ΔΕΝ είναι,πιά κοντά μας...ίσως επειδή μας έδινε δύναμη η παρουσία του,να αντέχουμε την απέραντη ασχήμια,βρωμιά, κ κακογουστιά του κόσμου μας...κ ελπίδα...ότι δε χάθηκε η ομορφιά...ότι υπάρχει λίγη κάπου... αυτή που έβγαζε εκείνος από μέσα του...θεωρώ ότι είμαι αφάνταστα τυχερή που μεγάλωσα,με τη μουσική του..κ σύ γατί μου...είσαι τυχερός επειδή κάποτε τον συνάντησες κ του μίλησες...αφάνταστα τυχερός...που ευλογήθηκες από αυτόν κ από τα λόγια του...Μάνο ζείς...είσαι δώ σ αγαπάμε πάντα κ για πάντα,μας λείπεις πολύυυ...έυχομαι να είσαι ευτιχισμένος εκεί που είσαι τώρα...ο κόσμος μας δείχνει τόσο απαίσια άσχημος χωρίς εσένα...φιλιά πολλά...
Δημοσίευση σχολίου