ΜΕΓάΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥή: ΠάΝΤΑ ΒΡέΧΕΙ

Και ξαφνικά κατάλαβε ότι δεν είχε πιά σφυγμό. Μια σταγόνα αίμα θόλωσε το Φώς του, κατακόκκινη. Μετά σκούρη βυσσινί. Μετά σκοτάδι, απόλυτο σκοτάδι.

Πώς ν' αναπνεύσεις χωρίς σφυγμό. Και με μια σταγόνα μαύρο αίμα να σού κρύβει το φως.

Δεν ανέπνευσε, ποτέ ξανά.

Όμως, εκείνη η μικρή σταγόνα, σκέφτηκε, εκείνη την τελευταία του Στιγμή, καθώς ο Κόσμος ψυχορραγούσε, εξκείνη η σταγόνα περιείχε ίσως ένα μόριο από τον Αϊνστάιν. Κι άλλο ένα από το Χριστό. Κι άλλο ένα από τον Μπετόβεν, κι άλλο ένα από τον Εφιάλτη, ναι, μα ίσως κι άλλο ένα από το Σωκράτη. Και κάθε δευτερόλεπτο, κάπου γεννιέται ένα παιδί.

Γι αυτό τη Μεγάλη Παρασκευή πάντα βρέχει, σκέφτηκε.

Γι αυτό δεν πειράζει που δεν θα υπάρξει Ανάσταση.

Όλα καλά καμωμένα.

Στο περιβολάκι μπρος στην εκκλησιά
θύμιζες πουλάκι σ'άγρια φυλλωσιά
δυόσμο κι αγιοκέρι κράταγες στο χέρι
κι έλεγες, "Ραββί, σώσε μας και πάλι"
ήτανε Μεγάλη Παρασκευή

Νύχτες κι άλλες Νύχτες, γύρισε η χρονιά
τού Πολέμου οι δείχτες σήμαναν Εννιά
κι είδαμε να βγαίνει, μ'όψη κολασμένη
μέσα απ' τό κλουβί, το φριχτό Τσακάλι
ήτανε Μεγάλη Παρασκευή

Τα παιδιά φευγάτα, άδεια τα χωριά
πάλευαν τα Νιάτα για την Λευτεριά
κι όταν ήρθα λίγο
να σε δω πριν φύγω
έκλαιγες βουβή, με σκυφτό κεφάλι
ήτανε Μεγάλη Παρασκευή


Νίκος Γκάτσος/Σταύρος Ξαρχάκος/Βίκυ Μοσχολιού
από το δίσκο "Νυν και Αεί", 1974

Τζών Λέννον (Νέα Υόρκη, 8 Δεκεμβρίου 1980 - 4 σφαίρες)



Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ (Μέμφις, 4 Απριλίου 1968 -σφαίρα)


Μοχάντας Καράμτσαντ Γκάντι (Νέο Δελχί, 30 Ιανουαρίου 1948 - σφαίρα)



Όλαφ Πάλμε (Στοκχόλμη 28 Φεβρουαρίου 1986 - σφαίρα)


Γρηγόρης Λαμπράκης (Θεσσαλονίκη 22(23) Μαΐου 1963- σιδερολοστός)



Όλγα Μαρίνα Βεργκάρα (Μεντελίν Κολομβίας, 25 Σεπτεμβρίου 2008)
Δολοφονήθηκε μαζί με το γιό της και τα δυό ανηψάκια της,
το πιό μικρό 5 χρονών


.