"Τα ΠΡάΓΜΑΤΑ ΤηΣ ΚΑΡΔΙάΣ ΤΡόπΟΣ ΔεΝ ΕίΝΑΙ Να ΧΑΘΟύΝ"...
.
Οι αναίσθητοι με ρωτούν: "γιατί δε γυρίζετε στην Ελλάδα;"
Βεβαίως, τυγχάνω υποχρεωτικώς Έλλην,
αλλά η χώρα μου με κουρελιάζει.
Δεν θα ‘θελα να ξαναπατήσω στην Αθήνα.
Και είπα στη γυναίκα μου:
"όταν ψοφήσω, εδώ στο Παρίσι,
να κάψεις το κουφάρι μου στο κρεματόριο
και να ρίξεις τις στάχτες μου στον υπόνομο."
Τέτοια είναι η διαθήκη μου.
Βεβαίως, τυγχάνω υποχρεωτικώς Έλλην,
αλλά η χώρα μου με κουρελιάζει.
Δεν θα ‘θελα να ξαναπατήσω στην Αθήνα.
Και είπα στη γυναίκα μου:
"όταν ψοφήσω, εδώ στο Παρίσι,
να κάψεις το κουφάρι μου στο κρεματόριο
και να ρίξεις τις στάχτες μου στον υπόνομο."
Τέτοια είναι η διαθήκη μου.
Ηλίας Πετρόπουλος (Αθήνα 1928 - Παρίσι 2003)Άθεος, αναρχικός, αθυρόστομος, ασεβής,
Αληθινός.
Άνθρωπος.
"Γλυκό μου στήριγμα, καμάρι μου και λουλούδι, τα πράγματα της καρδιάς τρόπος δεν είναι να χαθούν. Μείνε μαζί μου. θα σου μιλήσω με πάθος και δακρυσμένα μάτια για τον ουρανό της Θεσσαλονίκης, την εικοσαετή ορφάνια μου, τον ισάδελφο Τσιτσάνη, τα νοτισμένα χώματα των Χασίων, τους ολόδροσους κλώνους· για τις θεϊκές γυναίκες του Ελύτη και του Μόραλη. Ακόμη θα σου περιγράψω την δολοφονία του Ιάκωβου Πατιερίδη τον Οκτώβριο του 1944, θα σου παραστήσω πώς βαδίζουν οι ορθόδοξοι ρεμπέτες και πώς χορεύουν ζεϊμπέκικο στην ταβέρνα του Φραγκούλη στην Μπάρα. Αγάπησε με δύναμη. Αυτό αρκεί."
6 σχόλια:
Συγκλονιστικός!!!
Έχω κρατήσει απο εκείνον αυτό που έμελλε να γίνει για μένα τρόπος ζωής (τίνα τρόπο)...
"Το κοπάδι έχει πολλά μάτια αλλά και πολλά ψάρια"...
Φιλί :*
Που να έβλεπε πώς είναι τα πράγματα σήμερα!
Και πράγματι έτσι συνεβει.Η Κουκουλέ τσάκισε το δοχείο με την τέφρα του στον υπόνομο.
"Αγάπησε με δύναμη, αυτό αρκεί." πολύ φοβάμαι πως όχι.
Σωστος, αλλα και εγω θα διαφωνησω με το ρητο:
"Αγάπησε με δύναμη, αυτό αρκεί".Δεν αρκει καθολου!
"Κατηγγειλε τη διαφθορα οπου τη βλεπεις και οπως μπορεις",ειναι για εμενα το σωστο!
Τι και ποιους ν 'αγαπησεις'
οταν βλεπεις εκμεταλλευση και ασυδοσια, να κερδιζουν εδαφος καθημερινα; :(
Καλησπέρα!
Ας το κάνουμε τότε, "αγάπησε με δύναμη, κι ας μην αρκεί!"
¨Ετσι κι αλλιώς, όπως λέει και ο Όσκαρ, "οι συναισθηματικές δυνάμεις του καθενός είναι ορισμένες, όπως ακριβώς και οι σωματικές δυνάμεις"
το μεγάλο μας λάθος είναι ότι εμείς οι συναισθηματικοί περιμένουμε το σεβασμό, την εκτίμηση και την ανταπόδωση των συναισθημάτων που νιώθουμε από ανθρώπους που... απλά δεν μπορούν...
καλό απόγευμα
Δημοσίευση σχολίου