10 Φεβ 2009

"ΠεΣ Μου, ΠΟΙό ΦόΒο ΑΓάΠηΣΕς ΠάΛι;"

.
.


Ένα συγκλονιστικό τραγούδι του Γιάννη Αγγελάκα (Τρύπες)
σε μια εξαιρετικά σπάνια εκτέλεση,
με την υπέροχη και πρόωρα χαμένη Μαρία Δημητριάδη

ηχογραφημένο στο Θέατρο "Ροές", τον Απρίλιο του 2002
ένα πολύτιμο δώρο, που έκλεψα από "το άρωμα του τραγουδιού"


αφιερωμένο στη Φαίδρα


"πες μου, ποιός φόβος σε νίκησε πάλι;"

(Καινούργια ζάλη)

Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
μα εσύ σε λίγο δε θα βρίσκεσαι εδώ
κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη

Θέλεις ξανά ν’ αποτελειώσεις μοναχός
ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
κάτω απ’ τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
μες στις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
πες μου, ποιο φόβο αγάπησες πάλι;

Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούργια σου ζάλη
ποιος έρωτας σε σπρώχνει πιο μακριά από δω
πες μου, ποιο φόβο αγάπησες πάλι;

Το όνειρο που σ’ έφερε μια μέρα ως εδώ
σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλιτώνει

Θέλεις ξανά ν’ αποτελειώσεις μοναχός
ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
κάτω απ’ τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
μες στις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

Ποια νήματα σ’ ενώνουν με μια άλλη θηλιά
ποια κύματα σε διώχνουν απ’ αυτό το λιμάνι
ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
πες μου, ποιο φόβο αγάπησες πάλι;

Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
ποια αστέρια τραγουδάνε την καινούργια σου ζάλη
ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι;

Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δε θέλουν να βγουν
ποια ελπίδα σε οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
ποια θλίψη σε κλωτσάει πιο μακριά από παντού
πες μου, ποιος φόβος σε νίκησε πάλι;



Μαρία Δημητριάδη (-2009)
γλυκιά, ευαίσθητη, Δυνατή!

"όνειρο που φεύγει είν' η ζωή
μέσα στ' όνειρό μου, είσαι κι εσύ...
"

.

17 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

μπορούμε να επικοινωνήσουμε τελικά...
ευχαριστώ ξανά
πολύ και βαθιά...

ο φόβος
όνομα ουσιαστικόν
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός
οι φόβοι
οι φόβοι για όλα από δω και πέρα

πάντως,μετά την αφιέρωση
ένας μ'εγκατέλειψε
δεν είναι κάτι?

Φαίδρα Φις είπε...

θα σου εμπιστευτώ τον τωρινό...

"αφού ό,τι έζησε,ξεφούσκωσε στο φως
το θούριο το μπαλόνι του θριάμβου του
όμως κι εσύ τραγούδησες σωστά,
με σιωπή
περίμενες να εξαντληθεί ο Ύμνος
να σβήσουν τα καντήλια της θεότητας
καθώς εκείνο που λατρεύτηκε μισιέται
κι αυτό που ειπώθηκε το παίρνει ο καιρός
τ'αλέθει η λήθη το σκορπάει στο έγινε
τραγούδησες σωστά,με σιωπή..."

Φαίδρα Φις είπε...

συγχώρησέ μου τη σημερινή κατάληψη...

"το ανθρώπινο μπλε άρχισε να μαυρίζει και το βράδυ ήταν σκέτη γλύκα.ελληνικές ιδιοτροπίες στον ουρανό και αστέρια που ποτέ δεν ξέρεις προς τα πού κοιτάνε.νομίζω πως είναι ξαπλωμένα ανάσκελα.ποτέ δεν μας κοιτούσαν.[...]
άσε αυτή την τρέλα να μας δείξει την αισθητική της.να δούμε πόσο αντέχει.να μπερδευτούμε κι άλλο.να τρελαθούμε λίγο ακόμη.ποιος κρίκος μας ενώνει?[...]
η μεγαλύτερη μοναξιά είναι η χαρά.τρελό μου φαίνεται.κι άλλα πολλά μου ακούγονται τρελά,όμως έτσι κι αλλιώς τα πράγματα σε τιμωρούν μέχρι να τα καταλάβεις.σαν τις μπλόφες στην πόκα.πρέπει να πληρώσεις για να μάθεις τι φύλλα έχει ο άλλος."

σου μιλώ το φόβο

ATHENA είπε...

ΛΟΙΠΟΝ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ, ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ ΑΔΙΚΕΙ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΥΤΡΙΑ.

ΤΥΑΤΙΖΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΙΧΟ ΒΑΖΕΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΦΟΒΟ ΣΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΑΔΙΚΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ. ΔΕΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑΣ ΜΙΑΣ ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΑΛΛΑ ΩΣ ΕΚΕΙ...


ΦΙΛΙΑ

Ανώνυμος είπε...

gia fovo den xero alla mou fenete oti edo yparxi enas erotas megalos o pio megalos tis blogosferas?

Μαύρος Γάτος είπε...

Ο έρωτας, άγνωστε φίλε, είναι κάτι που συμβαίνει στην αληθινή ζωή, όχι στη μπλογκόσφαιρα. Κι όταν και αν συμβαίνει, δεν επιδεικνύεται, κρύβεται... γιατί είναι ντροπαλός...

Φαίδρα μου, άκου "κατάληψη"... χαρά μου μεγάλη, που επανερχόμαστε σε φυσιολογικά επίπεδα επικοινωνίας... Οι Κατσιμιχαίοι σταθερή αξία.

Θεά μου Αθηνά, σεβαστή η άποψή σου, και πολύ ενδιαφέρουσα. Αλλά για κάποιο λόγο με αγγίζουν πολύ οι θεατρικές ερμηνείες, γι αυτό αγαπώ πολύ και την Τάνια Τσανακλίδου.

Φιλιά απογευματινά!
Σ;ο)))

Ανώνυμος είπε...

ke ti ton apoklii apo tin alithini zwi?poly mou aresete eroteymeni dinati ke omorfi mi mou to xalate epimeno feneste eroteymeni mi dinete simasia stin orthografia moy xero ke apo tin kali alla katalavenete ke etsi

Ανώνυμος είπε...

ekino poy ixera gia ton erota ton vixa ke ta xrimata na to xehaso?oxi o erotas ine tolmiros adexios pleonektis agrios agios amartolos ine ola ta kala ke ola ta kaka mazi ke kraygazi den krivete den exi fovo o erotas mite theo

Μαύρος Γάτος είπε...

Mαύρος Γάτος μίλησε.

Ουγκ.

Σ;ο)

Ανώνυμος είπε...

Γειάσου γατάκι μου....πόσο αληθινό...αυτό το-'όνειρο που φέυγει ειν'η ζωή...μέσα στ' όνειρό μου είσαι κι εσύ'...μα πόσο..το τραγούδι πάντως απίστευτο...και η Μ.Δημητριάδη..εξαιρετική....αθάνατη φωνή......απίστευτη ερμηνεία...σ ευχαριστούμε που μας φέρνεις αυτά τα μουσικά διαμάντια!....φιλάκια....απογευματινά Τρίτης.....

Ανώνυμος είπε...

esi xeris alla den thelis na moy peis den thelo na to pexo proxenitis apla mou aresete ke i dio bori omos na iste fili oug

καλημέρα είπε...

Κρίμα, δεν μπορώ να το ακούσω...

Μαύρος Γάτος είπε...

Αναστασία μου, σού το στέλνω πάραυτα.

καλημέρα καλημέρα!
Σ;ο)

Μαύρος Γάτος είπε...

Έφυγε!!!!

Σ:ο)))))))))

faraona είπε...

Γάτε μου?
Αλήθεια σου αρέσει η Τάνια?
Ξέρω οτι κι αυτή συμπαθει τους γάτους ....
Σύμπτωση!

Μαύρος Γάτος είπε...

Γλυκυτάτη μου

όχι μόνο συμπαθώ την Τάνια, τη λατρεύω!

Έχουμε γνωριστεί κιόλας. Φευγαλέα βέβαια, αλλά μια φορά στο Βόλο θα πήγαινα και στα γενέθλιά της, αν δεν έπρεπε να γυρίσω απρόσμενα Θεσσαλονίκη.

Τί να πει κανείς για την Τάνια... το νο 1 μου!

Σ;-))))

today είπε...

μαυρε γατε καλησπερα...σε παρακαλω,το τραγουδι το ακουσα στον Μελωδια,και προσπαθω -ματαια- να το βρω....δωσε μου αυτην τη χαρα ...να το ξανανοιωσω....